دانشجویان دارند هر سال بدهکارتر میشوند؛ چکار میتوانیم برایشان بکنیم؟
فهرست مطالب
رضا شهبا مشاور برنامهریزی تحصیلی – کانادا
چطور میتوان بدهیهای تحصیلی را به بهترین وجه مدیریت کرد و به سرعت از زیر بار وام دانشجویی خارج شد
واقعیت امروز کانادا این است که بیش از نیمی از دانشجویان، با بدهی فارغالتحصیل میشوند، که در درجهی اول بابت هزینههای تحصیلی آنهاست. نظرسنجی اخیر Leger برای CIBC آشکار ساخت که ۵۱ درصد از دانشجویان مقاطع بالاتر از دیپلم، برای تأمین هزینههای تحصیلی خود، یا وام گرفتهاند یا در آینده وام خواهند گرفت. جای تعجب نیست. حدود سه چهارم دانشجویان، به اندازهی کافی از کارهای پارهوقت خود پول در نمیآورند که بتوانند هزینههای دانشگاه را خودشان بپردازند.
آخرین نظرسنجی که توسط Leger انجام شده نشان میدهد که ۴۰ درصد از دانشجویان در این روزها با دستکم ۲۵,۰۰۰ دلار بدهی فارغالتحصیل میشوند.
اما ده سال پیش (سال ۲۰۰۵) که آخرین بار سازمان آمار کانادا ارزیابی ملی از فارغالتحصیلان کانادا را انجام داد، فارغالتحصیلان آن سال به طور میانگین ۱۸,۸۰۰ دلار بدهی داشتند که همین بدهی در سال ۱۹۹۵ معادل ۱۵,۲۰۰ دلار بود. همچنین در همان سال ۲۷ درصد از دانشجویان با ۲۵,۰۰۰ دلار بدهی یا بیشتر فارغالتحصیل شده بودند که این میزان در سال ۱۹۹۵ فقط ۱۷ درصد بوده است.
مقایسه این آمارها و درصدها در ده سال و بیست سال گذشته فقط یک چیز را نشان میدهد: دانشجویان در کانادا برای تأمین هزینهی تحصیلات عالی خود در بعد از دبیرستان، نسبت به گذشته، ناچار هستند وامهای بیشتری بگیرند.
اینها به کنار، بدهی دانشجویی میتواند بعد از فارغالتحصیل شدن واقعاً روی وضعیت مالی تأثیر منفی بگذارد. ارزیابی قبلی امنیت مالی سازمان آمار کانادا نشان میداد که دانشجویان بدهکار به میزان چشمگیری کمتر از دانشجویان غیربدهکار در آینده میتوانند پسانداز و سرمایهگذاری داشته باشند و احتمال کمتری دارد که بتوانند صاحبخانه شوند. همچنین، دانشجویانی که با بدهی فارغالتحصیل میشوند، به طور میانگین از دانشجویانی که بدون بدهی تحصیل خود را به اتمام میرسانند، اموال کمتر و در نتیجه داراییهای خالص کمتری دارند.
منظور ما را اشتباه متوجه نشوید؛ بدهی دانشجویی، اگر ظرفیت درآمدزایی بالاتری برای دانشجو ایجاد کند، ارزش دارد. اما بدهی را باید مدیریت کرد. اینها چند توصیه برای دانشجویانی است که میخواهند با دوراندیشی وام بگیرند.
قانون ۱۰ در ۱۰
هنگام گرفتن وام دانشجویی از این قانون پیروی کنید؛ به ازای هر ۱۰,۰۰۰ دلار بدهی دانشجویی، شما باید سالانه ۱۰,۰۰۰ دلار، به اضافهی یک ۱۰,۰۰۰ دلار دیگر، درآمد داشته باشید، تا بتوانید ظرف ۱۰ سال بدهی خود را پرداخت کنید. برای مثال، اگر با ۳۰,۰۰۰ دلار بدهی فارغالتحصیل شوید، باید سالانه ۳۰,۰۰۰ دلار، به اضافهی یک ۱۰,۰۰۰ دلار دیگر، یعنی جمعاً ۴۰,۰۰۰ دلار درآمد داشته باشید، تا بتوانید ظرف ۱۰ سال آن ۳۰,۰۰۰ دلار را پس بدهید.
از شدت ضربه بکاهید
هر چند که ممکن است تابستانها به اندازهای درآمد نداشته باشید که هزینهی یک سال تحصیل خود را در بیاورید، این درآمدها در نهایت تأثیر مهمی بر جای میگذارد. باید تا جایی که میتوانید پسانداز کنید و کار نیمهوقت در طول سال تحصیلی را هم مد نظر داشته باشید، تا به پوشش هزینههای تحصیلیتان کمک کند. اما ساعات کاریتان را متعادل نگاه دارید؛ اگر در هفته بیشتر از ۱۵ ساعت کار کنید، پیشرفت علمی برایتان بسیار دشوار خواهد بود.
بودجهبندی داشته باشید
باید از پول وامهایتان عاقلانه استفاده کنید. نیازها و خواستههایتان را از هم جدا کنید و با خودتان عهد ببندید که پول وام دانشجویی را فقط به خرج نیازهایتان برسانید. وامتان را خرج سفر به مکزیک نکنید.
با قناعت زندگی کنید
بیشتر دانشجوها در اواخر دوران نوجوانی و اوایل دههی بیستسالگی خود عهدهدار مخارج شخص دیگری نیستند، بنابراین از این دورهی زندگی خود استفاده ببرید. اگر میتوانید بدون ماشین سر کنید، این کار را بکنید. بیشتر عمرتان را با قبضهای ماهانه زندگی خواهید کرد، پس اگر میتوانید فعلاً خودتان را از آنها دور نگه دارید.
بورسیهها و کمکهزینههای تحصیلی
پول رایگان همیشه بهتر از وام است. یک سال پیش از آنکه به پول احتیاج پیدا کنید، جستجو به دنبال بورسیهها و کمکهزینههای تحصیلی را آغاز کنید.
به این وبسایتها سر بزنید: ScholarshipsCanada، StudentAwards، CanLearn و Service Canada.
وام را به سرعت پس بدهید
بعد از فارغالتحصیلی در اولین فرصت بازپرداخت وامتان را شروع کنید. اول بدهی کارتهای اعتباری را بپردازید (چون بهرهی بدهی کارتهای اعتباری به ندرت معافیت میخورد) و بعد سراغ بدهیهای دانشجویی بروید (معمولاً برای بهرهی وامهای دانشجویی مجاز به استفاده از یک اعتبار مالیاتی میشوید.) اگر میتوانید، ماهانه بیشتر از حداقل تعیین شده بازپرداخت کنید.