دانشجوی بین‌المللی در آستانه اخراج از کانادا؛ جرم او کار کردن بیش از حد مجاز است

یک دانشجوی بین‌المللی اهل پنجاب هندوستان که در کانادا تحصیل می‌کرد تا ۱۵ جون ممکن است از کانادا اخراج شود. جرم او چیست؟ ساندهو می‌گوید: «من هرگز دروغ نگفتم. من کسی را نکشته‌ام. من دزدی نکرده‌ام. ‌تنها جرم من این است که کار می‌کردم.»

دانشجویان بین‌المللی در کانادا فقط ۲۰ ساعت در هفته اجازه دارند کار کنند. پلیس دسامبر ۲۰۱۷ او را بازداشت کرد، چون او بیشتر از این حد مجاز کار کرده بود.

ساندهو می‌گوید: «من ۲۷ هزار دلار برای شهریه‌ام باید می‌دادم. پدر و مادرم هم پول بیشتری نداشتند که برای من خرج کنند. چکار باید می‌کردم؟»

Jobandeep Sandhu، دانشجوی بین‌المللی از پنجاب هند، که همزمان با دانشگاه، به عنوان راننده‌ی کامیون نیز مشغول به کار بوده است، بازداشت شده است. او ممکن است طبق ادعای وکیلش، به زودی به دلیل «کار کردن بیش از اندازه،» از کانادا اخراج شود.

۱۳ دسامبر ۲۰۱۷، هنگامی که ساندهوی ۲۲ ساله با یک کامیون بین مونترال و تورنتو رانندگی می‌کرد، یک افسر پلیس استانی انتاریو (OPP) او را برای یک «ایست بازرسی معمولی» در کنار بزرگراه ۴۰۱ متوقف می‌سازد.

چند لحظه بعد ـ و بر اساس ادعای او بدون توضیح قانع‌کننده‌ای ـ ساندهو بازداشت می‌شود و دست‌بند به دست، در صندلی عقب اتومبیل پلیس OPP قرار می‌گیرد.

بررسی پلیس در هنگام بازداشت ساندهو نشان می‌داد که او هیچ سابقه‌ی کیفری ندارد.

آنچه او انجام داده بود ـ و بررسی دفترچه‌ی گزارش روزانه‌ی رانندگی او در آن روز نشان می‌داد ـ‌ آن بود که بیشتر از حداکثر ساعات مجاز تعیین شده برای کار دانشجویان بین‌المللی در هر هفته، کار کرده است.

اما ساندهو می‌گوید تنها راه او برای تأمین هزینه‌ی ادامه‌ی اقامت در کانادا، کار کردن به صورت تمام وقت بوده است.

«من هرگز دروغ نگفتم. من کسی را نکشته‌ام. من دزدی نکرده‌ام.»

او می‌گوید: «تنها جرم من این است که کار می‌کردم.»

من مجبور بودم که تمام وقت کار کنم

بر اساس مقررات فعلی، دانشجویان بین‌المللی در کانادا می‌توانند تا سقف ۲۰ ساعت در هفته، «خارج از محوطه‌ی دانشگاهی» کار کنند، بدون آنکه نیازی به ویزای جداگانه داشته باشند. دانشجویان خارجی البته مجاز هستند که در طول تعطیلات طولانی دانشگاه، از جمله تعطیلات تابستانی، به صورت تمام‌وقت کار کنند.

اما ساندهو می‌گوید مخارج زندگی، به علاوه‌ی هزینه‌ی بالای شهریه ـ حدود ۲۷,۰۰۰ دلار برای دانشجویان بین‌المللی ـ به این معنا بود که او برای آنکه بتواند به تحصیلات خود ادامه بدهد، ناگزیر بوده است بیشتر کار کند.

ساندهو می‌گوید والدینش، که شهریه‌ی ترم اول او را متقبل شده بودند، همه‌ی پس‌انداز خود را خرج کرده بودند. آنها برای بازپرداخت اقساط وام‌های دریافتی از وام‌دهندگان خصوصی در هند، تحت فشار قرار داشتند.

ساندهو می‌گوید وقتی که در ابتدا به کانادا آمد، کار نمی‌کرد. او سپس یک کار پاره‌وقت پیدا می‌کند و گاه و بیگاه مشغول به کار می‌شود.

اما هنگامی که به کالج دیگری می‌رود و برنامه‌‌ی زمان‌بندی‌اش تغییر می‌کند، به عنوان راننده‌ی کامیون به صورت تمام‌وقت مشغول به کار می‌شود؛ که به گفته‌ی او هفته‌ای ۳۵ تا ۴۰ ساعت بوده است.

ساندهو می‌گوید با پولی که به دست می‌آورد، می‌توانست شهریه و هزینه‌هایش را پرداخت کند و نیز از برادرش، که او نیز به عنوان دانشجوی بین‌المللی به کانادا آمده بود، حمایت به عمل می‌آورد.

او می‌گوید: «والدینم نظرشان این بود که ما پسرها به خارج رفته‌ایم و حالا باید روی پای خودمان بایستیم.»

دولت: تحصیلات باید برای دانشجویان اولویت نخست باشد

یکی از سخنگویان دولت، در یک بیانیه‌ای کتبی می‌گوید که مجوز تحصیل ساندهو برای او این امکان را فراهم می‌آورد که در حین ادامه تحصیل در دانشگاه، هفته‌ای ۲۰ ساعت کار کند.

این سخنگو همچنین به گزارشی از سازمان خدمات مرزبانی کانادا (CBSA) ارجاع می‌دهد که در روز بازداشت ساندهو تهیه شده است. این گزارش می‌گوید او به دلیل زیر پا گذاشتن شرایط مجوز تحصیل خود، «غیرمجاز» محسوب می‌شود، با این تذکر که تصمیم فوق در جلسه‌ی استماع ماه مارچ ۲۰۱۸، توسط هیأت مهاجرت و پناهندگی کانادا اتخاذ شده است.

دولت همچنین می‌گوید کسانی که مجوز تحصیل در کانادا دارند، باید فعالیت اصلی‌شان معطوف به تحصیل باشد.

Beatrice Fenelon، سخنگوی وزارت مهاجرت، پناهندگی و شهروندی کانادا (IRCC)، می‌گوید: «محدود ساختن کار خارج از محوطه‌ی دانشگاهی به ۲۰ ساعت در هفته در هنگام برگزاری کلاس‌ها، بازتابی از این (سیاست‌گذاری) است، ضمن آنکه فرصت تجربه‌ی ارزشمند کار در کانادا و کسب مقداری درآمد نیز برای افراد فراهم می‌شود.»

آیا پلیس بیش از حد، مته به خشخاش گذاشته است؟

با آنکه غیر معمول نیست که پلیس موارد احتمالی نقض قوانین مهاجرتی را به CBSA گزارش کند، وکیل ساندهو می‌گوید افسری که او را بازداشت کرده، پا را فراتر از آن چیزی گذاشته است که نوعاً از مأموران اجرای قانونی دیده می‌شود.  Adrienne Smith، یکی از وکلای ساندهو، می‌گوید: «من هرگز پرونده‌ای را ندیده‌ام که در آن، یک افسر پلیس استانی انتاریو (OPP) وظیفه‌ی خود دانسته باشد که درباره‌ی پایبندی کسی به محدوده‌ی ساعات تعیین شده برای کار تحت مجوز تحصیلی، شخصا تحقیق کرده باشد.»

ساندهو در هنگام بازداشت، تنها ۱۰ روز با اتمام دوره‌ی دیپلم در کالج Canadore میسی‌ساگای انتاریو و دریافت مدرک تکنیسین مهندسی مکانیک، فاصله داشته است.

ساندهو می‌گوید در طول زمان انتقال او، که حدود ۴۵ دقیقه طول کشیده است، او را دست بسته نگاه داشته‌اند.

OPP به پرسش‌های مطرح شده درباره‌ی ادعاهای ساندهو پاسخی نداده است.

با وجود این، Bill Dickson، سخنگوی OPP، در بیانیه‌ای مکتوب می‌گوید این عادی است که افسران این نیرو با سایر آژانس‌های اجرای قانون، در انجام تحقیقات همکاری داشته باشند.

دیکسون می‌گوید: «ما هنگام مواجهه با شرایطی که در حوزه‌ی اختیارات سازمان خدمات مرزی کانادا باشد، به طور معمول با این سازمان مشاوره انجام می‌دهیم.»

کار کردن دانشجویان؛ محدودیت‌هایی که هارپر آن را کم کرد

دانشجویان خارجی در کانادا تا پیش از ۲۰۰۶، تنها مجاز بودند که در محوطه‌ی دانشگاهی کار کنند.

بعدا دولت نخست‌وزیر سابق، استفان هارپر، به دنبال اجرای پروژه‌های آزمایشی موفقیت‌آمیز در سه استان، برنامه‌ی مجوز کار خارج از محوطه‌ی دانشگاهی را به اجرا در آورد. این برنامه‌ به دانشجویان بین‌المللی اجازه می‌دهد که پس از پشت سر گذاشتن شش ماه تحصیل واجد شرایط، برای مجوز کار تا سقف ۲۰ ساعت در هفته درخواست بدهند.

هارپر در سال ۲۰۱۴ قوانین را باز هم آسانتر ساخت و با حذف پیش شرط مجوز جداگانه‌ی کار، به دانشجویان اجازه داد که از همان بدو ورود به کانادا، مشغول به کار شوند.

در دولت لیبرال فعلی، قوانین مربوط به کار دانشجویان بین‌المللی صرفاً با تغییرات اندکی مواجه بوده است. فنلون سخنگوی وزارت مهاجرت می‌گوید هر کسی که می‌خواهد به صورت تمام‌وقت در کانادا کار کند، باید درخواست ویزای مناسب کار بدهد و نه مجوز تحصیل.

اما با توجه به افزایش هزینه‌های شهریه و رشد تعداد دانشجویان خارجی ـ از حدود ۱۷۰,۰۰۰ نفر در یک دهه پیش، به بیش از نیم میلیون نفر در ۲۰۱۹ ـ فعالان حقوقی و اجتماعی، از جمله اسمیت وکیل ساندهو، می‌گویند وقت آن رسیده است که دولت یک بار دیگر تغییر در قوانین را مد نظر قرار دهد.

خانم اسمیت می‌گوید: «اینکه دانشجویان بین‌المللی مجبور باشند کمتر از ۲۰ ساعت در هفته کار کنند، شرط مستبدانه‌ای است. واقعیت زندگی امروز دانشجویان آن است که بسیاری از آنها، بیش از این مقدار کار می‌کنند.»

اسمیت همچنین می‌گوید که کانادا، در تلاش خود برای جذب دانشجویان بین‌المللی بیشتر، می‌تواند خود را از کشورهایی مانند ایالات متحده و بریتانیا، که محدودیت‌های مشابهی برای کار دانشجویان خارجی وضع کرده‌اند، متمایز سازد.

حتی تغییرات بیشتری هم نیاز است؛ برای حمایت از دانشجویان

Adam Brown، رئیس هیأت‌مدیره‌ی اتحادیه‌ی انجمن‌های دانشجویی کانادا، هم با خانم اسمیت موافق است. او می‌گوید محدود بودن دسترسی به بازار کار، مانعی بر سر راه جذب دانشجویان بین‌المللی است.

او همچنین بر این باور است که دولت باید به دانشجویان بین‌المللی پاره‌وقت اجازه‌ی کار بدهد و اینکه همه‌ی دانشجویان خارجی باید به عنوان یکی از شرایط مجوزهای تحصیلی خود، به برنامه‌های co-op دسترسی داشته باشند.

براون می‌گوید: «روشن است که ۲۰ ساعت کار خارج از محوطه‌ی دانشگاهی در هفته، در طی سال تحصیلی، اغلب کافی نیست. مخصوصاً با توجه به اینکه دانشجویان بین‌المللی، به طور میانگین، تقریباً چهار برابر دانشجویان داخلی هزینه می‌کنند.»

بر اساس تحلیلی از دولت فدرال، دانشجویان بین‌المللی سالانه ۱۵/۵ میلیارد دلار به اقتصاد کانادا تزریق می‌کنند. این دانشجویان همچنین از حدود ۱۷۰,۰۰۰ فرصت شغلی حمایت به عمل می‌آورند.

اما براون می‌گوید با توجه به افزایش هزینه‌ها و تغییر شیوه‌های آموزشی به محیط‌های یادگیری عمل‌گرایانه‌تر، سیاست‌های دولت درباره‌ی کار دانشجویان بین‌المللی همگام با این تحولات پیش نیامده است.

او نیز مانند خانم اسمیت، بر این باور است که کانادا باید راه‌هایی برای متمایز ساختن خود از کشورهای دیگری که آنها نیز به دنبال بالا بردن سهم خود از بازار پر منفعت دانشجویان بین‌المللی هستند، پیدا کند.

او می‌گوید: «اینکه ما هنوز تحرکی که انتظار داشته‌ایم را از دولت ندیده‌ایم، اندکی دلسردکننده است. ولی ما همچنان به فشار برای حرکت در این مسیر ادامه خواهیم داد، زیرا کار درستی که باید انجام شود، همین است.»

ساندهو می‌خواهد در کانادا بماند، ولی فقط تا ۱۵ جون فرصت دارد

با آنکه ساندهو می‌گوید که از آنچه انجام داده پشیمان است، اما بر این نیز پافشاری می‌ورزد که کار تمام‌وقت، تنها راه او برای ادامه دادن به تحصیل بوده است.

ساندهو دلائلی برای این دارد که باید به او اجازه‌ی اقامت در کانادا داده شود، مانند این که تحصیلات خود را به پایان رسانده است و در حال حاضر، در صنعتی که در انتاریو با کمبود نیروی کار مواجه است، مشغول به فعالیت می‌باشد.

ساندهو از IRCC درخواست مجوز اقامت دائم کرده است. اگر درخواست او مورد موافقت قرار گیرد، اجازه خواهد داشت که در کانادا باقی بماند. در غیر اینصورت، او می‌گوید که CBSA به او گفته است که تا قبل از ۱۵ جون، باید به هند برگردد.

شماره ۱۹۶ هفته‌نامه آتش را از اینجا دانلود کنید