فرصت‌هایی که فرنچایز کانادا در اختیار مهاجران تازه‌وارد قرار می‌دهد
با وجود اینکه استفاده از فرنچایزها در کسب و کارهای جدید ممکن است با مخاطراتی همراه باشد اما بسیاری از تازه‌واردان به کانادا به دنبال آن رفته‌اند و تجربیات موفقی هم داشته‌اند
یکی از گزینه‌های موردنظر مهاجرانی که تازه به کانادا مهاجرت می‌کنند ورود به سیستم فرنچایز است. این روش اگرچه ممکن است سرمایه‌گذاری بیشتری لازم داشته باشد، ولی به دلیل استفاده از برند و منابع آماده، می‌تواند به صرفه‌تر باشد.
البته همه اینها بستگی به شرایط فردی و آمادگی‌های تجاری سرمایه‌گذار دارد.
این مطلب به فرصت‌هایی می‌پردازد که فرنچایز در اختیار مهاجران تازه‌وارد می‌گذارد و توصیه‌هایی برای آنها دارد.
یکی از راه های ایجاد کسب و کار در کانادا، استفاده از فرنچایزها (حق امتیازها) است. بررسی‌ها نشان می‌دهد با توجه به اینکه این روش در کسب و کارهای جدید ممکن است با مخاطراتی همراه باشد اما بسیاری از تازه‌واردان به کانادا به دنبال آن رفته و تجربیات موفقی نیز داشته‌اند.
براساس اعلام سازمان آمار کانادا در سال ۲۰۱۶، ۳ / ۵ درصد مهاجرانی که در سال ۲۰۰۰ به کانادا آمده بودند و مالیات پرداخت می‌کردند، در سال ۲۰۱۰ شرکت‌های خصوصی داشتند، در حالی که این رقم برای بومیان صاحب مشاغل در همان سال، ۸ / ۴ درصد بود.
این مطلب در گفت و گو با کارشناسان مالی، توصیه‌هایی را برای تازه‌واردان به کانادا ارائه کرده است تا آنها بتوانند برای گرفتن حق امتیاز مشاغل، موفق عمل کنند.
پیش از سرمایه‌گذاری، تحقیق کنید
«Cliff Richler»، رییس موسسه «Network Franchising International» و مشاور با بیش از ۳۵ سال تجربه معتقد است: «مهاجران تازه‌وارد مانند هر کس دیگری که قصد گرفتن حق امتیاز برندها یا مشاغل را دارد، باید پیش از هر اقدامی، تحقیق کرده و از افراد باتجربه در این زمینه مشاوره بگیرند. گرچه فعالیت اقتصادی مواد غذایی، وسایل نقلیه و خرده‌فروشی مورد استقبال تازه‌واردان است، اما مهاجران باید دنبال مشاغلی باشند که در آنها سررشته‌ای دارند. این انتخاب، موضوعی کاملا شخصی است و باید براساس تحصیلات، پیش‌زمینه‌ها و تجربه هر فرد صورت بگیرد.»
«ریچلر» که سال‌ها در موسسه‌اش به تازه‌واردان در این زمینه مشاوره می‌دهد، توصیه‌ای به مهاجران کرده و ادامه می‌دهد: «برای به دست آوردن شناختی کلی از آینده این سرمایه‌گذاری، تازه‌واردان به کانادا می‌توانند به برخی منابع انجمن فرنچایز کانادا (Canadian Franchise Association) مراجعه کنند و یا در نمایشگاه‌های تجاری فرنچایز شرکت کنند. این نوع بیزینس بدون شک مزایای خاص خود را دارد. به عبارت دیگر، شما در واقع با خرید بخشی از یک برند، یک نام و سیستم، با در اختیار داشتن منابع مورد نیاز به بهترین روش انجام کار دسترسی پیدا می‌کنید.»
وی معتقد است مهاجران باید پیش از هر گونه انتخابی 3 تا 6 ماه درباره جزئیات شرکت یا برند هدف خود تحقیق کنند: «تازه‌واردان پس از انتخاب بخش مورد نظر خود، باید وارد جزئیات شوند. آنها باید درباره تک تک شرکت‌های فعال در آن بخش، تحقیق کنند. باید بدانند شرکتی که در نهایت انتخاب می‌کنند، چه مزایا یا خدمات ویژه‌ای در مقایسه با دیگران دارد و تا وقتی که جستجوها و تحقیق‌های‌شان را به خوبی انجام نداده‌اند، نباید عجله‌ای برای شروع کسب و کارشان داشته باشند. راه ایمن‌تر نیز این است که پیش از سرمایه‌گذاری، خود فرد وارد آن شغل شده و تجربه‌ای مستقیم درباره آن به دست آورد.»
برای شناخت فرهنگ کانادایی از خود کانادایی‌ها کمک بگیرید
«ریچلر» می‌گوید: «به طور معمول، مهاجران پیش از ورود به کانادا با افرادی از داخل کشور ارتباط گرفته‌اند. این ارتباط می‌تواند آنها را برای درک جزئیات زندگی در کانادا کمک کند. همچنین آنها می‌توانند از این روابط علاوه بر مسائل روزمره زندگی، درباره موضوعاتی مانند ارزش دلار کانادا، قدرت خرید مردم و … اطلاعاتی به دست آورده و آن را با کشور خود مقایسه کنند. توصیه من این است کسانی که چنین ارتباطاتی ندارند با کامیونیتی آشنا شده و از آنها کمک بگیرند. این شرایط می‌تواند مهاجران تازه‌وارد را در شناخت فرهنگ کانادایی و بومی و چگونگی وارد شدن در کسب و کاری در منطقه موردنظرشان یاری کند.»
زبان انگلیسی را جدی بگیرید
وی به مهاجران هشدار می‌دهد: «مشکلی که بسیاری از مهاجران تازه‌وارد با آن روبرو هستند، مهارت‌شان در زبان است. آنها باید در مورد مهارت‌های ارتباطی‌شان در زبان انگلیسی و زبان مادری‌‌شان، با خود صادق باشند چراکه این امر می‌تواند بر انتخاب شغل موردنظرشان تاثیر بگذارد.»
برای خودتان تاریخچه مالی داشته باشید
«Paul Da Silva»، مدیر بخش «National Franchise Markets» بانک «RBC» معتقد است مهاجران تازه‌وارد علاوه بر تحقیق درباره حق امتیازها و گسترش روابط‌شان، باید زمینه‌های مالی سرمایه‌گذاری خود را نیز سر و سامان دهند. آنها باید در اولین فرصت ممکن، تاریخچه اعتباری در کانادا برای خود ایجاد کنند. برای مهاجران تازه‌وارد یکی از بهترین راه‌ها گرفتن کارت اعتباری کانادایی و استفاده معقول و صحیح از آن است. بانک «RBC» نیز مانند بسیاری از بانکها، گزینه‌هایی برای کارت‌های اعتباری ویژه مهاجران تازه‌وارد دارد که در آنها نیازی به تاریخچه اعتباری قبلی نیست. همچنین بهتر است مهاجران پیش از اقدام برای هر سرمایه‌گذاری یا گرفتن وام با مسئول حساب‌شان صحبت کنند تا دریابند آیا با تجربه و دانش او احساس راحتی می‌کنند؟ منافع مشتری چقدر برایش اهمیت دارد؟ و آیا می‌تواند مشاوران مورد اعتمادی مانند وکلا یا حسابداران در زمینه فرنچایز که با آنها کار کرده است، به شما معرفی کند؟»
وی برنامه‌ای را نیز به مهاجران معرفی می‌کند: «برنامه‌ی تامین مالی کسب و کارهای کوچک کانادا (Canada Small Business Financing Program) و بسیاری برنامه‌های مالی دیگر برای آسان‌تر شدن روند دریافت وام در کسب و کارهای کوچک، از جمله فرنچایزها، طراحی شده است که مهاجران می‌توانند از آنها استفاده کنند.»
همه جوانب یک قرارداد را در نظر بگیرید
«داسیلوا» می‌گوید: «موقعیت مکانی یا منطقه‌ای برای شروع یک کسب و کار بسیار حایز اهمیت است. شناخت بافت جمعیتی، گروه‌های سنی، گروه‌های درآمدی و زبان مردم؛ فاکتورهای مهمی هستند که باید پیش از یک سرمایه‌گذاری در نظر گرفت. این موارد برای بسیاری از تازه‌واردان کانادا ناشناخته است. برای بالا بردن اطلاعات خود درباره بازار فرنچایزها می‌توانید با مالکان فرنچایزهای موجود که مسیر پیش‌روی بسیاری از تازه‌واردان را طی کرده‌اند، صحبت کنید. بسیاری از آنها همین نگرانی و تنش‌ها را داشته‌اند و می‌توانند تجربه‌های خوبی در اختیار تازه‌واردان قرار دهند.»
«ریچلر» نیز می‌گوید: «مهاجران وقتی آماده امضای قرارداد شدند، باید از یک وکیل آشنا به فرنچایز نیز مشاوره حقوقی بگیرند. این وکیل باید از کامیونیتی خودشان باشد، سال‌ها در کانادا زندگی کرده و در مورد اسناد و تشریفات حقوقی آگاهی داشته باشد و به زبان مادری فرد را راهنمایی کند. قوانین فرنچایز در کانادا با آمریکا و سایر کشورها متفاوت است و وکیل و مشاوران، می‌توانند در فهم مقررات حاکم بر بیزینس فرنچایز در کانادا به تازه‌واردان کمک کنند.
با اطلاعات کامل برای وام اقدام کنید
«داسیلوا» می‌گوید: «وقتی که مهاجر تازه‌واردی به مرحله درخواست وام می‌رسد، باید پیشاپیش یک طرح کامل از کسب و کار موردنظرش تهیه کرده باشد. بیشتر بانکها و ارائه‌دهندگان فرنچایز الگوهایی برای طرح بیزینس دارند، هرچند که نمی‌توانند ارزیابی‌های کامل و جامعی را به متقاضیان فرنچایز ارائه کنند. متقاضیان فرنچایز باید بدانند چه نوع وامی را لازم دارند.»
وی افزود: «به شخصه هنگام ارزیابی فرنچایزهای بالقوه، به اعداد و ارقام و همچنین به متقاضی توجه می‌کنم. عاملی که من دنبالش هستم، اشتیاق برای آن برند است. منظورم این نیست که فرد تنها به‌خاطر علاقه به آشپزی می‌تواند رستوران باز کند، بلکه عشق به خلق کردن ایده‌های نو، همکاری با دیگران و برقراری رابطه با مشتری‌ها و کارکنان؛ اهمیت زیادی دارد. در نهایت، انتخاب درست به ایجاد روابط خوب در تمامی جنبه‌ها وابسته است. فرنچایز بسیار شبیه ازدواج است. باید اشتیاق داشته باشید و بتوانید برای سازگار شدن با نیازهای شرکت صاحب فرنچایز، از بعضی چیزها بگذرید. گاهی باید حمایت کنید و گاهی باید حمایت شوید و باید عاشق این باشید که به خانواده‌‌ای بزرگتر بپیوندید.»
«ریچلر» نیز می‌گوید: «تازه‌واردان باید به همه جنبه‌های فرنچایز؛ از دستمزدها گرفته تا امکانات و تجهیزات آن، فکر کنند و این را هم در نظر داشته باشند که از عهده پرداخت چه وامی برمی‌آیند. این قراردادها شبیه خریدن خانه است. باید به این فکر کنند که توان خریدشان چقدر است تا علاوه بر یک خرید آسان و قابل‌قبول، برای تامین هزینه‌های زندگی و سرمایه کار با مشکلی مواجه نشوند.»
شماره ۱۷۰ هفته‌نامه آتش را از اینجا دانلود کنید
