ماهی ۲۰۰۰ دلار برای یک خانواده دو نفره در تورنتو
فهرست مطالب
شماره ۷۵ هفته نامه آتش را از اینجا دانلود کنید
کاترین یک مادر زحمت‌کش است؛ ۱۱ سال است به تورنتو آمده، از سالمندان پرستاری می‌کند و برای اینکه بتواند نیازهای پسرش را تامین کند و بیشتر پول درآورد، خانه‌ها را نیز تمیز می‌کند. کاترین تمام‌وقت کار می‌کند و درآمدی بین ۱۶۰۰ تا ۲۰۰۰ دلار دارد. او می‌تواند به خوبی پس‌انداز کند ولی تقریبا در انتهای ماه چیزی برایش نمی‌ماند. در این مطلب با او بیشتر آشنا می‌شویم و می‌بینیم چگونه تنها پسرش را در تورنتو بزرگ می‌کند.
کاترین بینو زن ۴۱ ساله‌ای است که در تورنتو به پرستاری از سالمندان و نظافت خانه‌ها مشغول است. او نزدیک به مرکز شهر زندگی می‌کند.
سرگذشت یک مادر
کاترین می‌گوید: «من در استان پانگاسینان در فیلیپین به دنیا آمدم. مدرک پرستاری‌ام را در سال ۱۹۹۶ گرفتم و در بیمارستانی در جده کشور عربستان استخدام شدم. پسرم در سال ۲۰۰۳ همان‌جا متولد شد. من پیش از تولد او از همسرم جدا شدم و بنابراین از همان ابتدا فرزندم را به تنهایی بزرگ کردم. در سال ۲۰۰۵ پسرم را پیش والدینم در فیلیپین گذاشتم و به‌عنوان یک پرستار خانگی در تورنتو مشغول به کار شدم. من به مدت سه سال از یک خانم مسن نگهداری می‌کردم و ۱۲۰۰ دلار در ماه حقوق می‌گرفتم. در سال ۲۰۰۷ شهروند کانادا شدم و پسرم بلاخره به کانادا آمد و به من ملحق شد.»
او می‌گوید: «من به عنوان پرستار شخصی از طریق سازمان‌های غیرانتفاعی کار پیدا می‌کنم. بیشتر مشتری‌هایم افراد مسن یا ناتوان هستند و من در کارهای روزانه به آنها کمک می‌کنم. آنها را حمام می‌برم، دندان‌هایشان را مسواک می‌زنم، جایشان را مرتب می‌کنم و کمک می‌کنم که غذا بخورند. برای دریافت پول بیشتر خانه‌ی مردم را هم تمیز می‌کنم.»
پس‌انداز برای بازنشستگی و تحصیل
کاترین صرفه‌جویی را به خوبی در این سال‌ها آموخته است. او می‌گوید: «اغلب مواقع در خانه آشپزی می‌کنم و غذای خانگی می‌خورم. اما به خاطر پسرم گاهی بیرون غذا می‌خوریم. KFC دوشنبه‌ها غذای ارزان می‌دهد. برای خرید پوشاک همیشه به موسسه خیریه goodwill سر می‌زدم اما بعد فهمیدم که در حراجی‌های آخر فصل هم لباس‌ها ارزان هستند. البته گاهی که پسرم چیزی مثل لپ‌تاپ یا کفش رانینگ جدید می‌خواهد، اهل صرفه‌جویی نیستم و در این مورد واقعا پول خرج می‌کنم. در واقع هر جا بتوانم پول پس‌انداز می‌کنم. ۲۵ دلار برای بازنشستگی خودم و ۲۵ دلار برای هزینه تحصیل پسرم پس‌انداز می‌کنم. همچنین برای رفتن به فیلیپین و دیدن خانواده‌ام نیز پول کنار می‌گذارم. فقط می‌توانم هر چهار یا شش سال به والدینم سر بزنم. هزینه بلیط‌مان تقریبا ۲۰۰۰ دلار می‌شود و من پول بیشتری هم برای خرید سوغاتی نگه می‌دارم. می‌ترسم اگر بیشتر به والدینم سر نزنم پسرم پدربزرگ و مادربزرگش را فراموش کند.»
دخل و خرج
- درآمد: ۱۶۰۰ تا ۲۰۰۰ دلار در ماه
- اجاره: ۷۶۰ دلار
- غذا و آب: ۳۵۰ دلار
- تلفن: ۱۰۰ دلار
- حمل و نقل: ۱۴۲ دلار
- اینترنت: ۱۰۰ دلار
- بدهی کارت اعتباری: ۵۰ دلار
- کل بدهی: ۸۰۰ دلار
