مهاجران تحصیل‌کرده که به کانادا می‌آیند چطور کار پیدا کنند؟ تجربه‌های دو مهاجر
طرح انتقال نیروی کار به حومه تورنتو علاوه بر ایجاد فرصت‌های بیشمار شغلی برای مهاجران معضل کمبود نیروی کار در مناطق اطراف این کلانشهر را نیز تا حد زیادی کاهش داده است
یکی از دغدغه‌های مهم مهاجران در بدو ورود به کانادا، یافتن شغلی مناسب در کلانشهر تورنتو است. بررسی‌ها نشان داده است حجم انبوه متقاضیان کار در این بخش از کانادا، علاوه بر اینکه بازار استخدامی را اشباع کرده‌اند، فرصت برگزیده شدن را نیز محدود می‌کنند. از آنجا که این شرایط آمار مهاجران تازه‌وارد و حتی متخصص بیکار را بالا می‌برد، طرح انتقال نیروی کار به حومه تورنتو به اجرا درآمده که ضمن ایجاد فرصت‌های بیشمار شغلی برای مهاجران، معضل کمبود نیروی کار در مناطق اطراف این کلانشهر را نیز تا حد زیادی کاهش داده است.
«Apoorvya Kapoor» یکی از مهاجران تازه‌وارد کانادا است که با ارسال ۲۰۰ رزومه برای صاحبان کسب و کار کلانشهر تورنتو، همچنان تا ماه‌ها پس از ورود به این کشور با مشکل بیکاری دست و پنجه نرم می‌کرد. او که مدرک کارشناسی مهندسی پزشکی و کارشناسی ارشد مدیریت اجرایی بیمارستانی را در هند گرفته است، با مشارکت در طرح انتقال به حومه تورنتو، شغلی مناسب پیدا کرده و این روش را به دیگر مهاجران نیز توصیه می‌کند.
طرحی پرسود برای کارمند و کارفرما
«آپورویا کاپور» ماه‌ها پیش از اینکه هند را به مقصد کانادا ترک کند، ارسال رزومه به شرکت‌های مختلف کلانشهر تورنتو (GTA) را آغاز کرده بود اما حتی یکی از ۲۰۰ رزومه ارسالی او به نتیجه نرسید.
او که مستاصل شده بود با دورنمایی تاریک و مبهم وارد کانادا شد و در نوامبر همان سال در یک نمایشگاه مشاغل در «میسی‌ساگا» شرکت کرد. این نمایشگاه با هدف کمک به مهاجران جویای کار و توسط مرکز تازه‌واردهای«پیل» برگزار شد.
آنطور که این دختر هندی می‌گوید؛ او در این نمایشگاه در جست و جوی فرصت شغلی مناسب، به غرفه‌های مختلف سر زده و برای هر شغل مناسب خودش، رزومه‌ای پر کرده بود. ساعت‌ها از حضور او در نمایشگاه می‌گذشت تا اینکه یکی از کارمندان این محل، به او پیشنهاد داد تا برای فرصت‌های شغلی خارج از تورنتو Rural Employment Initiative درخواست بدهد.
این دختر جوان می‌گوید: «وقتی به سایت‌های کاریابی رجوع می‌کنید، ۹۵ درصد از مشاغل مربوط به داخل GTA است. به همین دلیل پیشنهاد انتقال به خارج از این محدوده، برایم غیرمعقول به نظر می‌رسید. اما به هر حال برای دختر مجردی مثل من می‌توانست شروع خوبی باشد.»
اشتغال روستایی
نهاد خدمت رسانی به تازه‌واردها در Peel با اجرای طرح نوآورانه «اشتغال روستایی» در نظر دارد تا با یک تیر دو نشان بزند؛ هم از تعداد مهاجران بیکار بکاهد و هم میان تازه‌واردها و موقعیت‌های شغلی جوامع کوچکتر از انتاریو تعادل ایجاد کند.
در حال حاضر این طرح به تمامی کارفرمایان خارج از کلانشهر تورنتو خدماتی را ارائه می‌کند، اما بنیانگذاران آن درصدد هستند تا درنهایت این برنامه را با تمرکز بر جوامع با جمعیت کمتر از ۱۰ هزار نفر به اجرا درآورند.
Oliver Pryce، هماهنگ‌کننده این پروژه می‌گوید: «جوانانی که اهل این جوامع کوچک هستند، به طور عمده برای ادامه تحصیل به شهرهای بزرگ رفته و در همانجا مشغول به کار می‌شوند. به این ترتیب نیروی کار در این مناطق کم شده و در زمینه‌های مختلف با مشکل روبرو می‌شوند. امیدواریم این شکاف‌ها با کوچ مهاجران تازه‌وارد به خارج از تورنتو پر شود. »
آنچه باید از طرح اشتغال برون شهری بدانیم
این پروژه، طرحی ابتکاری از مرکز خدمت‌رسانی به تازه‌واردان «پیل» و انجمن توسعه جوامع کوچک انتاریو است. بخشی از بودجه آن توسط موسسات ائتلافی تامین شده که در ۶۱ حوزه روستایی نمایندگی دارند. همچنین بنیاد تریلیوم انتاریو نیز بودجه اصلی این طرح را تهیه کرده است.
آقای «پرایس»(مدیر این پروژه) در مدت یک سال به بسیاری از دپارتمان‌های توسعه اقتصادی شهرداری‌ها، مشاغل محلی و مراکز خدمات اشتغال در جوامع کوچک سر زده و این طرح تاکنون در «هورون کانتی»، «اوون ساند»، «تاندر بی»، «وینسور» و «ووداستاک» مورد استقبال قرار گرفته است.
همچنین در حالی که صاحبان کسب و کارهای بومی و سهامداران محلی متعهد شده‌اند فضایی برای ایجاد فرصت‌های شغلی جدید ایجاد کنند، مرکز مهاجران تازه‌وارد نیز اقدام به برگزاری دوره‌های آموزشی درباره آشنایی با فرهنگ‌ها و نژادهای مختلف در جوامع کوچکتر کرده و با گزینش نیروهای تازه‌وارد موارد مناسب برای اشتغال در حومه تورنتو را معرفی می‌کند. در مرحله بعدی، مسئولیت این افراد برعهده مرکز ارائه خدمات به مهاجران کامیونیتی جدید خواهد بود.
براساس بررسی‌ها، این پروژه از ماه نوامبر با ایجاد بیش از ۱۰۰ فرصت شغلی جدید و جذب ۹۰ مهاجر به مشاغل خارج از کلانشهر تورنتو با شتاب بیشتری پیش رفته و سه رقابت پویا و موفق را به ثبت رسانده است.
این مشاغل بیشتر در بخش تولیداتی قرار می‌گیرند که از میان آنها به شغل‌هایی مرتبط با تولید قطعات خودرو، معدن‌داری، فناوری اطلاعات، خدمات درمانی، مدیریت پروژه و بازاریابی می‌توان اشاره کرد.
آقای پرایس می‌گوید: «وقتی که متقاضیان کار (مهاجران) نزد ما می‌آیند، ما سعی می‌کنیم که پیش از هر پیشنهادی برای اشتغال آنها در مناطق روستایی و حومه‌ای، آنها را به طور کامل با شرایط پیش‌روی‌شان آشنا کنیم و ابزارهایی را در اختیارشان می‌گذاریم که بتوانند در کامیونیتی‌های مشابه نیز کار پیدا کنند. البته نباید فراموش کرد برای انتقال مهاجران تازه‌وارد به هر منطقه‌ای باید ساختار خانوادگی آن فرد را نیز در نظر گرفت. چراکه در اینجا تنها مساله یک فرد نیست و خانواده و فرزندان او نیز درگیر می‌شوند. در مرحله بعدی نیز رزومه و مدارک مهاجران بررسی می‌شود تا مطمئن شویم که برای شغل مورد نظر آمادگی کامل دارند.»
تجربه‌ای که مشکل اشتغال مهاجران را حل می‌کند
آپورویا کاپور که در فوریه به «کیچنر» نقل مکان کرده و به عنوان مدیر اجرایی و برنامه‌ریزی بیمارستان Grand River مشغول به کار شده، می‌گوید: «اشتغال اولویت نخست تمام مهاجران تازه‌وارد است و خیلی‌ها بویژه افراد مجردی مانند من با این طرح انتقالی می‌توانند شرایط کاری بهتری پیدا کنند. کامیونیتی‌های کوچکتر از تنوع نژادی و فرهنگی شهرهای بزرگ برخوردار نیستند، اما فعالیت در شهرهای تجاری مانند کیچنر همه نیازهای اساسی زندگی را برآورده می‌سازد.»
این دختر که در آرزوی زندگی موفق‌تر از دهلی‌نو به کانادا آمده بود، ادامه می‌دهد: «ما به عنوان نیروی کار ماهر به اینجا آمده‌ایم. آموزش‌های خوبی دیده‌ایم و سال‌ها تجربه کاری داریم. توصیه من به مهاجران تازه‌وارد این است که باانگیزه کار کنند، انعطاف‌پذیر باشند و هرگز برای پیشرفت محدودیتی ایجاد نکنند. اگر این روش را پیش بگیرند بی‌شک می‌توانند به آنچه می‌خواهند دست یابند.»
فرصت‌های جدید را از دست ندهید
«Neethamol Parapanatuputhenpurakal Subramannian»، در ماه دسامبر از هند به کانادا آمد. او در زادگاهش پرستار بیمارستان و آسایشگاهی در شهر کوچین ایالت کرلا بود. این مهاجر هندی پس از ورود به کانادا ابتدا در «برمپتون» با همکاران قدیمی‌اش زندگی می‌کرد.
اما در ماه فوریه با آگاهی از طرح انتقال به حومه تورنتو، برای استخدام به عنوان «پرستار شخصی» در یک آسایشگاه وود استوک مصاحبه داد و توانست مشغول به کار شود.
او که حالا به دنبال مجوز پرستاری‌اش در انتاریو است، می‌گوید: «بدون شک محیط زندگی در حومه تورنتو بهتر است. هزینه زندگی پایین‌تر بوده و مردم مهربان‌تر هستند. همه همکارانم سعی می‌کنند به من کمک کنند. حتی وقتی که به آپارتمان جدیدم آمدم، آنها برایم مبلمان و وسایل آوردند. حتی مدیرم با ماشین خودش مرا به سر کار می برد. اگر این برنامه نبود، من هیچ اطلاعی از فرصت‌های شغلی موجود در مناطق حومه‌ای نداشتم.»
توقع‌تان را پایین بیاورید
مسئول اصلی طرح انتقال نیروی کار به حومه تورنتو، توصیه‌هایی به مهاجران متقاضی کار می‌کند: «تازه‌واردان باید برای شروع کار در کانادا توقع‌شان را پایین بیاورند. به طور مثال بعضی از مراجعان ما مهندس هستند، ولی نه تنها تجربه کار در کارخانه‌ها را ندارند بلکه علاقه‌ای نیز به فعالیت در مناطق حومه‌ای نشان نمی‌دهند. این اتفاق برای آنها چالش ایجاد می‌کند. بررسی‌های ما نشان می‌دهد طرح اشتغال برون‌شهری بهترین راهکار برای شروع فعالیت مهاجران تازه‌وارد در کانادا است. چون آنها با فضای کلی کشور آشنا نبوده و در جوامع کوچکتر می‌توانند موفق‌تر عمل کنند.»
شماره ۱۶۸ هفته‌نامه آتش را از اینجا دانلود کنید
