یازده شغلی که تا ده سال آینده در کانادا از بین خواهد رفت

مطالعه‌ی جدیدی که در دانشگاه تورنتو صورت گرفته می‌گوید کانادا باید در فکر تغییرات بنیادین در شبکه‌ی تأمین اجتماعی خود باشد، چرا که این کشور طی ۱۰ تا ۱۵ سال آینده، به دلیل توسعه نرم‌افزارها و فناوری‌ها، تا ۵ / ۷ میلیون فرصت شغلی خود را از دست خواهد داد. این گزارش به ما می‌گوید آینده بازار کار در کانادا چگونه است و چه مشاغلی بیشترین خطر از بین رفتن را دارند.

دانلود شماره ۶۷ هفته‌نامه چاپی آتش

کامپیوتری شدن و خودکار شدن دنیای جدید، برای هر که خوب باشد، برای مشاغل سنتی بزرگ‌ترین تهدید است. نویسندگان یک پژوهش جدید می‌گویند حتی مشاغل پردرآمد نیز از این ماجرا در امان نخواهند بود، زیرا خودکار شدن کارها نیاز ما به پزشکان، وکلا و مهندسان را نیز کاهش خواهد داد.

کانادا برای وضع جدید آماده نیست

این گزارش، که Sunil Johal و Jordann Thirgood از مرکز Mowat در دانشکده‌ی سیاست عمومی و حکومت دانشگاه تورنتو آن را نوشته‌اند، می‌گوید: «سیاست‌ها و برنامه‌های اجتماعی کانادا برای مقابله با چنین تغییر عظیمی در بازار کار، به طور اسف‌ناکی نامناسب است.»

این گزارش پیش‌بینی می‌کند چنانچه کانادا سیاست‌های خود را در این حوزه تغییر ندهد، با خطرات اجتماعی مهمی مواجه خواهد شد. در این گزارش آمده است که آینده دیجیتالی پیش رو، به همراه روند‌های دیگر بازار کار، باعث می‌شود نیروی کار جدیدی به وجود آید که دلبستگی اندکی به ساختار اجتماعی کانادا دارند، یا به کلی چنین دلبستگی‌ای ندارند.

این گزارش پیش‌بینی می‌کند مشاغلی که ممکن است از دست برود طیف گسترده‌ای دارند؛ از دست‌کم ۵ / ۱ میلیون تا حداکثر ۵ / ۷ میلیون فرصت شغلی. این یعنی بین ۳ / ۸ تا ۴۱ درصد از ۱۸ میلیون شغلی که امروز در کانادا وجود دارد، از دست خواهد رفت.

جوهال می‌گوید: «این طیف نسبتاً گسترده‌ای است، اما حتی اگر حداقل آن را هم در نظر بگیریم، در طی ۱۰ تا ۱۵ سال آینده خیلی‌ها تحت تأثیر قرار خواهند گرفت.»

او این وضعیت را برای بازار اشتغال یک «نقطه‌ی عطف بزرگ» توصیف می‌کند.

راهکارهایی برای رفع مشکل بیکاری

در این گزارش چند پیشنهاد در پاسخ به این وضعیت داده شده است. نخستین مورد چیزی است که در اصطلاح به آن «Flexicurity» می‌گویند. این کلمه از دو واژه Flexibility و Security تشکیل شده است. این ابتکاری از کشور فنلاند است که طی آن به نیروی کاری که شغل خود را از دست می‌دهند معادل ۹۰ درصد دستمزد زمان اشتغال حقوق بیکاری داده می‌شود و حمایت‌های آموزشی و مهارتی از آنها به عمل می‌آید. نتیجه‌ی در پیش گرفتن چنین سیاستی،‌ بازار کاری بسیار متفاوت با وضعیت فعلی کانادا خواهد بود.

حقوق دادن به همه نامناسب است

این گزارش همچنین ایده‌ی یک درآمد پایه را مطرح کرده است. بسیاری از کارشناسان دیگر نیز می‌گویند این کار می‌تواند راهی برای حل مشکل از بین رفتن فرصت‌های شغلی در نتیجه‌ی اتوماسیون باشد.

اما گزارش مرکز Mowat بیان می‌کند که پرداخت یک درآمد پایه برای همه پرهزینه خواهد بود و برای مثال اگر قرار باشد به هر نفر ۱۵,۰۰۰ دلار در سال پرداخت شود، این رقم در مجموع به سالانه ۵۰۰ میلیارد دلار بالغ خواهد شد، که «تقریباً‌ دو برابر تمام هزینه‌های دولت فدرال است.»

این گزارش به ما می‌گوید کدام مشاغل بیشتر از بقیه در خطر هستند.

کارگران ساختمانی

کارگاه‌های ساختمانی مکان‌های نامناسبی برای ماشین‌های خودکار و ربات‌ها هستند؛ زمین ناهموار است، عوامل خطرآفرین در همه جا به چشم می‌خورد و انجام کارها گاهی نیاز به تصمیم‌گیری‌های آنی دارد. اما حالا با پدیده‌ی ساختمان‌های پیش‌ساخته روبرو هستیم و سازندگان می‌توانند بخش‌های کاملی از ساختمان‌ها را در کارخانه بسازند و سپس به محل مورد نظر انتقال دهند. این امر موجب می‌شود که به خدمت گرفتن ربات‌ها برای انجام چنین کارهایی بسیار آسانتر شود و به همین دلیل است که اتوماسیون در صنعت ساختمان، به ویژه در ژاپن، به سرعت در حال گسترش است.

احتمال از بین رفتن شغل‌های این بخش توسط نرم‌افزار و ماشین، طبق گزارش آکسفورد ۸۸ درصد است.

نانوایان

همیشه برای نانوایانی که در پختن نان‌های سفارشی و منحصربه‌فرد تخصص دارند، امکان کار در نانوایی‌های ویژه وجود خواهد داشت. اما دوران صبح زود بیدار شدن برای درست کردن دونات به پایان خود نزدیک می‌شود. یک صنعت کامل در زمینه نانوایی‌های خودکار برای فروشگاه‌های مواد غذایی به وجود آمده است.

احتمال از بین رفتن شغل‌های این بخش توسط نرم‌افزار و ماشین، طبق گزارش آکسفورد ۸۹ درصد است.

روزنامه‌نگاران

گزارشگران از جمله نخستین پیشه‌ورانی بودند که از اتوماسیون لطمه‌ خوردند. نشر دیجیتالی در سال ۱۹۸۷ پدیدار شد و از آن زمان به بعد تقاضا برای ویراستاران و تایپیست‌ها در حال سقوط آزاد بوده است. اما موج بعدی فناوری، بخش آفرینشگر این صنعت، یعنی گزارشگران را نشانه خواهد گرفت.

خبرگزاری آسوشیتدپرس امسال اعلام کرد که از یک ربات برای تولید سالانه۴,۴۰۰ مطلب و خبر بهره خواهد گرفت. می‌توان انتظار داشت که خیلی زود گزارش‌های ورزشی، پیش‌بینی‌های آب و هوا و اخبار جرائم محلی نیز توسط ربات‌ها به نگارش درآیند.

احتمال از بین رفتن شغل‌های این بخش توسط نرم‌افزار و ماشین، طبق گزارش آکسفورد ۵۵ درصد است.

رانندگان (تاکسی، اتوبوس، کامیون)

در اینجا با بخش بسیار بزرگی سر و کار داریم. تنها در ایالات متحده حدود ۴/۴ میلیون نفر به عنوان راننده مشغول به کار هستند؛ 5/3 میلیون نفر راننده‌ی کامیون و ۶۵۰,۰۰۰ نفر راننده‌ی اتوبوس هستند و ۲۴۰,۰۰۰ نفر دیگر پشت فرمان تاکسی می‌نشینند. در عصر خودروهای بدون راننده، ممکن است تک تک این شغل‌ها به تاریخ بپیوندد.

ظهور فناوری خودروهای بدون راننده به شکل چشم‌گیری سریع بوده است؛ کارشناسان تا ۱۰ سال پیش اصرار داشتند که محاسبه‌ی تمامی مسائل مورد نیاز برای انجام یک گردش به چپ موفقیت‌آمیز در یک ترافیک سنگین برای کامپیوترها عملاً غیرممکن است، اما حالا گوگل و شرکت‌های دیگر فعالانه در حال آزمایش خودروهای تمام اتوماتیک هستند. ظاهر شدن چنین وسایل نقلیه‌ای در خیابان‌های ما، برای تحویل دادن پیتزاهایمان و به مدرسه بردن فرزندانمان، می‌تواند به همین اندازه سریع اتفاق بیفتد.

احتمال از بین رفتن شغل‌های رانندگان تاکسی، رانندگان شخصی و رانندگان اتوبوس ۸۹ درصد و رانندگان کامیون ۷۹ درصد است.

کارگران مزرعه

دو دسته از فناوری‌ها در قرن بیست و یکم تأثیری دگرگون‌کننده بر کشاورزی خواهند داشت: تراکتورهای خودران و هواپیماهای کنترل از راه دور. هر دو فناوری در حوزه‌ی کشاورزی بسیار نوپا هستند، اما به زودی شاهد خواهیم بود که هواپیماهای کنترل از راه دور بذرپاشی و سرکشی محصولات را انجام خواهند داد و تراکتورهای خودران (که احتمالاً بسیار کوچکتر از نمونه‌های فعلی خواهند بود) محصول را درو خواهند کرد.

احتمال از بین رفتن شغل‌های این بخش توسط نرم‌افزار و ماشین، طبق گزارش آکسفورد ۹۷ درصد است.

دستیاران و منشیان وکلا

آماده شدن برای دادگاه یک پرونده‌ی بزرگ ممکن است نیازمند هزاران ساعت بررسی اسناد باشد؛ کاری که تا پیش از این توسط دستیاران و منشیان وکلا صورت می‌پذیرفت. اکنون تمام آن کارهای زمانگیر با سرعت بسیار بالاتری توسط آلگوریتم‌های داده‌کاوی انجام می‌شود.

تونی ویلیامز، مشاور حقوقی Jomati می‌گوید: «هوش مصنوعی و علم رباتیک حوزه‌ی فعالیت‌های حقوقی را به کلی دگرگون خواهد کرد. شرکت‌های حقوقی خواهند دید که تقریباً تمامی روند کاری آنها به وسیله‌ی ربات‌های هوش مصنوعی انجام خواهد شد و این امر مدل سنتی بیزینس شرکت‌های حقوقی را کاملاً زیر و رو خواهد کرد.»

احتمال از بین رفتن شغل‌های منشیان حقوقی ۹۸ درصد و  دستیاران حقوقی ۹۴ درصد است.

کارکنان بخش داروسازی

داروسازان و دستیاران آنها پیشترها ساعت‌های بیشماری را صرف شمارش قرص‌ها و توزیع داروها می‌کردند. اکنون همه‌ی این کارها را ربات‌ها انجام می‌دهند، چرا که فناوری‌های نوین وظیفه‌ی شمارش و توزیع قرص‌ها را به عهده گرفته‌اند و بر اساس گزارش‌ها اشتباهات بسیار کمتری از انسان‌ها در توزیع داروها مرتکب می‌شوند. گرچه خود داروسازان همچنان وجود خواهند داشت، تکنسین‌ها و دستیاران آنها ممکن است به زودی شغل‌های خود را از دست بدهند.

احتمال از بین رفتن شغل‌های تکنسین‌های داروسازی ۹۲ درصد و دستیاران داروسازی ۷۲ درصد است.

کارکنان بیمارستان‌ها و بخش‌های پزشکی

ظهور ربات‌های تشخیص‌دهنده‌ی بیماری، تقاضا برای برخی خدمات پزشکان را مرتفع خواهد ساخت، اما روشن نیست که چنین اتفاقی لزوماً به کاهش تقاضا برای پزشکان منجر شود.

آنچه به تدریج در حال روشن شدن است آن است که با از راه رسیدن فناوری‌های نوین، برای بسیاری از رویه‌هایی که در بیمارستان‌ها صورت می‌پذیرد دیگر چنین الزامی وجود نخواهد داشت. برخی کارشناسان این حوزه پیش‌بینی می‌کنند که پزشکان همچون گذشته‌ها دوباره به عیادت بیماران در خانه‌های آنها خواهند رفت؛ به ویژه هنگامی که بیمارستان‌ها دریابند که با کاستن از فعالیت‌های ساختمان‌سازی و اداره‌ی مجتمع‌های درمانی بزرگ، چه صرفه‌جویی‌های عظیمی خواهند داشت.

اما عیادت از بیماران در خانه با آنچه در گذشته صورت می‌پذیرفت تفاوت‌های بسیاری خواهد داشت؛ پزشکان به همراه خود دستگاه‌های تشخیص‌دهنده‌‌ای خواهند داشت که بلافاصله با اسناد و سوابق بیمارستانی و سایر پایگاه‌های اطلاعاتی اتصال خواهند یافت. در واقع بیمارستان نزد شما خواهد آمد. اما این به معنای فرصت‌های شغلی کمتر برای نیروهای خدماتی، مدیران و سایر کارکنان بیمارستان خواهد بود. احتمالاً‌ تا رسیدن این تغییرات هنوز دو سه نسل دیگر زمان هست.

احتمال از بین رفتن شغل‌های تکنسین‌های مدارک پزشکی ۹۱ درصد، کارشناسان آزمایشگاه‌های پزشکی ۹۰ درصد و تکنسین‌های دستگاه‌های پزشکی ۴۷ درصد است.

مشاوران املاک و مشاغل مرتبط

روزی روزگاری خریداران خانه به واقع ناچار بودند که با یک کارگزار املاک کار کنند و از پایگاه‌ داده‌های اختصاصی این حرفه برای پیدا کردن خانه‌ی جدید خود بهره بگیرند. اما امروزه، در عصر وب‌سایت‌های فروش خانه مانند Zillow و Trulia، خریداران می‌توانند اطلاعات مربوط به خانه‌های آماده‌ی فروش را همانقدر که از بنگاه‌های املاک می‌گیرند، دست کم به همان اندازه به صورت آنلاین به دست آورند.

پیش‌بینی‌ها نشان می‌دهد بنگاه‌های املاک به تدریج اهمیت خود را از دست خواهند داد و بسیاری از فعالیت‌های دیگر مرتبط با این حوزه نیز، مانند ارزیابی ملک، در حال خودکار شدن است. یک تحلیل‌گر به تازگی ادعا کرده است که ۹۵ درصد کار بنگاه‌های املاک را می‌توان به وسیله‌ی کامپیوترها به شکل بهتری انجام داد.

این روند در کانادا به وسیله‌ی اتحادیه‌ای که با چنگ و دندان با ورود وبسایت‌هایی مانند Zillow و Trulia می‌جنگد، آرام شده است. اما با تغییر جهت هر چه بیشتر دنیا به سمت خرید و فروش آنلاین خانه، این روند به ناگزیر کانادا را نیز در بر خواهد گرفت.

احتمال از بین رفتن شغل‌های بنگاه‌های املاک ۹۷ درصد، بازرسان و ارزیابان املاک ۷۲ درصد و کارگزاران املاک ۸۶ درصد است.

مأموران امنیتی و گمرک فرودگاه

برای آنهایی که از صف‌های امنیتی طولانی در فرودگاه‌ها کلافه‌ شده‌اند، خبرهای خوبی در راه است: با سیستم‌های امنیتی خودکار سلف‌سرویس، این مشکلات به تاریخ خواهد پیوست؛ البته، شاید. ممکن است مردم در جلوی اتاقک‌های خودکار هم صف ببندند.

احتمال از بین رفتن شغل‌های این بخش توسط نرم‌افزار و ماشین، طبق گزارش آکسفورد ۸۴ درصد است.

خلبانان هواپیما

اگر این تصور برایتان ترسناک است که یک نرم‌افزار کامپیوتری هدایت هواپیمایی را بر عهده داشته باشد که شما را به تعطیلات استوایی بعدی‌تان می‌رساند، هنوز چند سالی تا عادت کردن به این تصور فرصت دارید.

اما این فناوری در راه است. بریتیش ایروسپیس جت‌استریم در سال ۲۰۱۳ یک جت مسافربری بدون خلبان را در یک مسیر هوایی غیرنظامی به طول ۸۰۰ کیلومتر به پرواز درآورد. این هواپیما توسط آلگوریتمی کنترل می‌شد که بسیار فراتر از یک خلبان خودکار بود: این الگوریتم می‌تواند از همان قواعدی پیروی کند که خلبان‌ها تبعیت می‌کنند و از سامانه‌ی تشخیص و اجتنابی برخوردار است که مانع از وقوع تصادف می‌شود.

به این ترتیب، همانطور که خودروهای بدون راننده شغل رانندگی را به تاریخ خواهند سپرد، هواپیماهای بدون خلبان نیز می‌توانند حرفه‌ی خلبانی را تحویل ربات‌ها بدهند.

احتمال از بین رفتن شغل‌های این بخش توسط نرم‌افزار و ماشین، طبق گزارش آکسفورد ۵۵ درصد است.