۱۰ نکته درباره‌ی جزایر تورنتو که اگر بدانید تعجب می‌کنید

جزایر تورنتو در آب‌های دریاچه‌ی انتاریو شاید در ظاهر ساده و زیبا به نظر برسند، ولی در اصل مثل هر جاذبه‌ی گردشگری رمز و رازهایی پنهان دارند. اگر تاکنون به این منطقه سر زده باشید، مناظر شگفت‌انگیز و سکوت آن شما را مجذوب خودش کرده است. حالا زمان آن رسیده تا رمز و رازهای جزایر تورنتو را کشف کنیم. جزایر تورنتو تاریخچه‌ای غنی و جالب دارد که ثابت می‌کند شبیه هیچ مکان دیگری در کانادا نیست. این مکان، در طی ۲۰۰ سال گذشته، از شبه‌جزیره‌ای پوشیده از مرداب‌ها و گل‌های وحشی به یک تفریحگاه تابستانی شگفت‌انگیز همراه با انواع تفریحات، سواحل و سرگرمی‌های دیگر تبدیل شده است.

چشم‌انداز طبیعی جزایر تورنتو و آبراهه‌های آن، در طول تاریخ به طور وسیعی دچار تغییر شده است. کسانی که در زمان فعالیت ترن هوایی چوبی هالانز پوینت سوار آن شده‌اند، بعید نیست که امروز توپوگرافی جزایر تورنتو را دیگر نشناسند.

۱- تاریخچه‌ی نام قدیمی جزایر تورنتو

اماکن عمومی شهر تورنتو پر از اسم‌هایی است که فاقد خلاقیت هستند. نمایشگاه‌ها کجا برگزار می‌شود؟ در محل نمایشگاه یا Exhibition Place؟ میدان جدید بین خیابان‌های یانگ و دانداس را چه بنامیم؟ میدان یانگ و دانداس. جزایر تورنتو هم همینطور. اما این منطقه برای مدت زمانی طولانی، اسمی نیمه‌رسمی داشته است،‌ یعنی از زمانی که توسط نیروی دریایی انگلیس رسما شناسایی شد.

اروپایی‌ها از همان زمان این جزیره را به نام «جزیره‌ی هیاواثا» Island of Hiawatha، که نام یکی از رهبران قدیمی بومیان و بنیانگذار مشترک اتحادیه‌ی ایروکویس Iroquois Confederacy بود، نام‌گذاری کرده بودند. این اسم تا سال ۱۹۲۴ به عنوان نامی عمومی برای همه‌ی جزایر تورنتو، بر روی نقشه‌ها مورد استفاده قرار می‌گرفت.

دولت کانادا در سال ۱۸۶۷ این جزیره را تحویل شهرداری تورنتو داد.

۲- جزایر تورنتو در قدیم شبه جزیره بوده است

جزایر تورنتو تا توفان بزرگ سال ۱۸۵۸، به خشکی راه داشت.

قبل از آنکه دهانه‌ی باتلاقی رودخانه‌ی Don به منطقه‌ی Port Lands فعلی تبدیل شود، باریکه‌ای ماسه‌ای و فرسایش‌یافته‌ از Scarborough Bluff، به طول ۹ کیلومتر، از پایین خیابان Leslie شروع می‌شد و تا نزدیکی خیابان Bathurst ادامه داشت.

به قول الیزابت سیمکو، همسر جان گریوز سیمکو، بنیانگذار یورک، تنگه‌ی باریکی از زمین را تشکیل می‌داد.

این تکه زمین ماسه‌ای، که اکنون تبدیل به جزایر تورنتو شده است، از باتلاق‌های کوچک، گل‌های وحشی، درختان مو، صنوبر و تبریزی پوشیده شده بود.

این منطقه همچنین، برای شکارچیان و ماهیگیران بومی نیز اهمیت فراوانی داشته است.

۳- قتل نگهبان برج فانوس؛ رازی که هرگز فاش نشد

آقای John Paul Radelmuller بیچاره زندگی سختی داشت. او سهل‌انگارانه از سوی برخی از مورخان متهم شده است که قبل از کشته شدن در سال ۱۸۱۵، با قاچاقچیان مشروبات الکلی و کلاهبرداران ارتباط داشته است، اما به نظر می‌رسد که این نگهبان آلمانی‌الاصل و بدشانس برج فانوس، احتمالا قربانی یک سرقت شده بود.

آنطور که Sarah B. Hood، نویسنده، در شماره‌ی زمستان سال ۲۰۱۲ مجله‌ی Spacing می‌نویسد، ردلمولر مسئول جمع‌آوری عوارض کالاهای وارداتی بود و احتمالا به خاطر مالیات‌هایی که نزد خود داشت، به قتل رسیده بود.

هرگز کسی برای این جرم مورد اتهام قرار نگرفت و ماجرای مرگ او در طی قرون، به دست فراموشی سپرده شد.

۴- خانه‌های لوکس تابستانی جزایر تورنتو در گذشته

پیاد‌ه‌رو تخته‌کوب جزیره‌ی Centre، در کنار دریاچه، که تقریبا مسیر Lake Shore Avenue را دنبال می‌کند، خیابان از دست رفته‌ای است که زمانی میزبان ردیف عمارت‌های لوکس بود.

ثروتمندترین ساکنان شهر، مانند آرتور ماسی، بانکدار و سرمایه‌گذار، چارلز راست، مهندس شهرساز و گوردون گودرهام، رئیس شرکت Gordon Gooderham، خانه‌های تابستانی بسیار بزرگی در امتداد این خیابان ساخته بودند که چشم‌اندازهای گسترده‌ای به دریاچه داشتند.

کلیسای St. Andrew در کنار دریاچه، که در سال ۱۸۸۴ ساخته شد، یادگار برجسته‌ای از این دوران است.

۵- مسابقه‌ی به یادماندنی در هانلانز پوینت برگزار شد

George Herman Ruth در سال ۱۹۱۴، زمانی که در تیم Providence Grays در لیگ جوانان بازی می‌کرد و هنوز بامبینو یا سلطان ضربه لقب نگرفته بود، در طی یک بازی در استادیوم ۱۸ هزار نفری هانلانز پوینت، در مقابل تیم تورنتو مپل لیفز، یک هوم‌ران (حرکتی در ورزش بیسبال) در سمت راست زمین انجام داد، که اولین هوم‌ران دوران حرفه‌ای او به شمار می‌آمد.

هیچکس نمی‌داند که آن توپ کجا رفت. ممکن است در آب افتاده باشد، یک هوادار آن را برداشته باشد یا به سادگی دوباره به داخل زمین برگردانده شده باشد.

۶- شهر Harbour City، پروژه‌ای که هیچگاه به واقعیت تبدیل نشد

Harbour City یکی از بزرگ‌ترین پروژه‌های ساخته نشده‌ی تورنتو بود. این زنجیره از جزیره‌های مصنوعی قرار بود شامل خانه‌های ساحلی برای حدود ۶۰ هزار نفر، شبکه‌ای از تالاب‌های مصنوعی، مسیرهای آبی برای تفریح و حمل و نقل و املاک تجاری باشد.

بخشی از این پروژه قرار بود در دریاچه، روبروی Exhibition Place ساخته شود و بقیه‌ی آن در مکانی قرار می‌گرفت که بعدها به فرودگاه تبدیل شد. Harbour City در اوائل دهه‌ی ۱۹۷۰ با ساخت پروژه‌ی بزرگراه Spadina منتفی شد.

۷- فرودگاه جزیره ممکن بود در Port Lands ساخته شود

طبق متون تاریخی، در دهه‌ی ۱۹۶۰ فرودگاه‌های نشست و برخاست کوتاه یا STOLport، بسیار محبوب بودند. این فرودگاه‌های مینیاتوری برای هواپیماهای شهری خاص و کوچک طراحی شده بود که قادر به استفاده از باندهای بسیار کوتاه بودند. فرودگاه STOLport تورنتو قرار بود در انتهای خیابان Leslie ساخته شود.

هواپیماهای نوع De Havilland DHC-vs، از آنجا می‌توانستند تا شهرهایی به فاصله‌ی ۸۰۰ کیلومتر، از جمله نیویورک، شیکاگو، کبک و لوییزویل پرواز کنند. این برنامه‌ عملی نشد، اما سرانجام به گسترش فرودگاه جزیره به اندازه‌ی فعلی‌اش منجر شد.

۸- سال‌ها پیش جمعیت بیشتری در این جزیره زندگی می‌کردند

امروزه حدود ۲۶۰ خانه در جزایر تورنتو وجود دارد، اما تا دهه‌ی ۱۹۵۰، حدود ۸ هزار نفر در این منطقه زندگی می‌کردند. این کاهش جمعیت نتیجه‌ی یک دعوای حقوقی طولانی‌ مدت بین مالکان مختلف این جزایر با ساکنان فعلی آن است، چرا که مالکان ترجیح می‌دهند این منطقه تبدیل به پارک شود.

این دعوای حقوقی در سال ۱۹۸۲ با تصمیمی خاتمه یافت که به ساکنان فعلی جزیره اجازه می‌داد این زمین‌ها را تا ۲۰۹۲ از شهرداری اجاره کنند.

۹- Hanlan’s Point زمانی شهربازی تورنتو بود

بخش‌های شرقی جزیره‌ی Centre در گذشته منطقه‌ی محبوبی برای اقشار پردرآمد شهر بود، ولی Hanlan’s Point در آن زمان تفریحگاه طبقه‌ی کارگر تورنتو به شمار می‌آمد.

شهربازی با یک ترن هوایی چوبی عظیم، یک قطار مینیاتوری، یک پیست دایره‌ای شکل اسکیت و یک استادیوم بیسبال، تا اواخر دهه‌ی ۱۹۲۰ جمعیت انبوهی را به طرف خود جلب می‌کرد.

این شهربازی بعدها به دلیل رقابت با Sunnyside (محله‌ای در کنار دریاچه انتاریو) و فشارهای مالی ناشی از رکود بزرگ، کم کم فراموش شد.

این شهربازی در دهه‌ی ۱۹۳۰ به طور کامل تعطیل شد و فرودگاه جزیره جای آن را گرفت.

۱۰- کشتی جزیره تا فرودگاه یکی از کوتاهترین مسافت‌های دنیا دارد

سرویس کشتی برای فرودگاه جزایر تورنتو به نظر خیلی‌ها خنده‌دار است. فاصله‌ی بین محل پیاده‌شدن تا ترمینال تنها ۱۲۱ متر است و آنقدر این مسافت کم است که می‌توان یک پل کوچک یا شناور آن را به فرودگاه متصل کند.

به دلایل سیاسی و پیچیده، شهرداری قادر نبود که تا زمان ساخت تونل مخصوص عابران پیاده در سال ۲۰۱۵، یک وسیله یا گذرگاه ثابت تا جزیره بسازد.

این شماره آتش خانواده را از اینجا دانلود کنید