
دولت فدرال کانادا قصد دارد از سال آینده با راهاندازی آژانس جدیدی به نام Build Canada Homes، ساخت خانههای مدولار را در شش شهر کشور آغاز کند.
قرار است در مرحله نخست ۴ هزار واحد روی زمینهای فدرال ساخته شود و این رقم میتواند در ادامه به ۴۵ هزار واحد برسد.
با این همه، این عدد در برابر نیاز ۴.۸ میلیون واحدی که آژانس دولتی ناظر بر بازار املاک کانادا CMHC برای بازگشت به «مقرون به صرفهشدن خرید خانه» تا سال ۲۰۳۰ برآورد کرده، هنوز بسیار اندک است.
خانههای مدولار یا پیشساخته در کشورهای سوئد، ژاپن و سنگاپور بخش بزرگی از بازار مسکن را در اختیار دارند. برای نمونه، ژاپن تا سال ۲۰۳۰ بازاری بیش از ۲۳ میلیارد دلار آمریکا برای این نوع خانهها پیشبینی کرده است. در سوئد نیز از دهه ۱۹۴۰ این صنعت شکل گرفته و بهدلیل هماهنگی زنجیره تامین و استانداردسازی بالا، اکنون الگوی جهانی محسوب میشود.
اما همه کشورها در این مسیر موفق نبودهاند.
در ایالات متحده، پروژه Operation Breakthrough در دهه ۱۹۶۰ با هدف ساخت خانههای ارزان برای اقشار کمدرآمد شکست خورد، زیرا هزینهها افزایش یافت و طرحها نتوانستند مسکن مقرونبهصرفه تولید کنند.
همچنین در نیوزیلند، برنامه KiwiBuild که در سال ۲۰۱۸ وعده ساخت ۱۰۰ هزار واحد داده بود، تا پایان ۲۰۲۴ فقط ۲۳۰۰ خانه ساخت و سرانجام متوقف شد.
کارشناسان هشدار میدهند که کانادا باید از این تجربهها درس بگیرد. به گفته Randall Bartlett، اقتصاددان ارشد در نهاد مالی Desjardins، خانههای مدولار راهحل جادویی بحران مسکن نیستند، اما اگر بهدرستی مدیریت شوند میتوانند برای خانوادههای کمدرآمد مؤثر باشند.
از سوی دیگر، Douglas Porter، اقتصاددان ارشد BMO هشدار میدهد که دخالت بیش از حد دولت ممکن است سرمایهگذاری بخش خصوصی را کاهش دهد.
چالشهای کانادا نیز اندک نیست؛ گستردگی جغرافیایی کشور، موانع تجاری بین استانی و هزینه حملونقل از مهمترین مشکلات پیشرو است. با این حال، نمونههای موفقی مانند پروژههای مدولار برای بیخانمانها در مونترال و ساخت خانههای عمومی در نوناووت نشان میدهد که این مسیر میتواند گام مهمی در تامین مسکن مقرونبهصرفه برای کاناداییها باشد.