آقای Peter Howitt، اقتصاددان برجسته کانادایی و استاد بازنشسته دانشگاه Brown در ایالات متحده، امسال جایزه نوبل اقتصاد را به خاطر نظریه‌ای دریافت کرد که طرز فکر ما را درباره رشد اقتصادی برای همیشه تغییر داد.
او که در تاریخ ۳۱ می ۱۹۴۶ در شهر گوئلف استان انتاریو متولد شد، تحصیلاتش را در دانشگاه‌های مک‌گیل، وسترن انتاریو و Northwestern University گذراند. وی دکترای خود را در سال ۱۹۷۳ با پایان‌نامه‌ای درباره پویایی پولی دریافت کرد.
آقای Howitt بیش از دو دهه در دانشگاه وسترن انتاریو تدریس کرد، سپس به دانشگاه ایالتی اوهایو Ohio State University رفت و از سال ۲۰۰۰ تا بازنشستگی‌اش در ۲۰۱۳ در دانشگاه Brown فعالیت داشت.
او در طول پنجاه سال فعالیت علمی، بیش از صد مقاله و چندین کتاب منتشر کرد و ریاست انجمن اقتصاد کانادا Canadian Economics Association و سردبیری مجله Journal of Money, Credit and Banking را نیز برعهده داشت.
آقای Howitt همراه با Philippe Aghion نظریه‌ای را بنا نهاد که اکنون با عنوان «رشد درون‌زا از مسیر تخریب خلاق» Endogenous Growth through Creative Destruction شناخته می‌شود.
آن‌ها در مقاله معروف خود A Model of Growth Through Creative Destruction که در سال ۱۹۹۲ در مجله Econometrica منتشر شد، برای نخستین بار نشان دادند چگونه نوآوری‌های جدید می‌توانند موتور اصلی رشد اقتصادی باشند؛ فرآیندی که در آن صنایع جدید متولد می‌شوند و صنایع قدیمی از میان می‌روند.
در این نظریه، که ریشه در اندیشه Joseph Schumpeter دارد، گفته می‌شود رشد پایدار اقتصادی حاصل چرخه‌ای از «نوآوری، رقابت و جایگزینی» است؛ چرخه‌ای که در عصر هوش مصنوعی و فناوری‌های نوین، بیش از هر زمان دیگری معنا دارد.
آقای Howitt که اکنون استاد افتخاری دانشگاه Brown است، عضو Royal Society of Canada و Econometric Society نیز می‌باشد و در C.D. Howe Institute در تورنتو به عنوان پژوهشگر بین‌المللی فعالیت دارد.
او در واکنش به دریافت جایزه نوبل گفت: «برای درک پیشرفت تکنولوژی باید بپذیریم که هر موج نوآوری، هم منبع رفاه تازه است و هم عامل از بین رفتن بسیاری از مشاغل و صنایع گذشته.
