کسانی که نخستین خانه خود را در کانادا می‌خرند چقدر درآمد دارند، چقدر کمک می‌گیرند، و چه انتخاب‌هایی می‌کنند؟
کسانی که نخستین خانه خود را می‌خرند، یا همان خریداران خانه اولی، در سال ۲۰۲۵، با درآمدهای بالاتر، حمایت مالی خانواده‌ها و برنامه‌ریزی دقیق‌تری نسبت به گذشته، حضوری پررنگ‌تر در بازار مسکن داشته‌اند.
این گروه معمولاً زوج‌های شاغل با درآمد سالانه حدود ۱۰۵ هزار دلار هستند که پس از چند سال اجاره‌نشینی یا زندگی با خانواده، سرانجام موفق به خرید خانه شده‌اند که نیمی از این خریدها دیتچد یا تاون‌هاوس بوده است.
براساس گزارش جدید نهاد دولتی ناظر بر بازار مسکن CMHC، خریداران خانه اولی بیشتر پیش‌پرداخت خود را از سه منبع اصلی تأمین کرده‌اند: ۴۰ درصد از آنها کمک مالی از خانواده گرفته‌اند، ۳۹ درصد با پس‌انداز شخصی، و ۳۸ درصد با استفاده از حساب FHSA توانسته‌اند این هزینه را تأمین کنند. کمک‌های مالی خانواده‌ها به‌طور متوسط ۷۴ هزار دلار هستند، اما در استان‌هایی مثل بریتیش کلمبیا، این رقم به بیش از ۱۴۰ هزار دلار هم می‌رسد.
میانگین قیمت خانه در استان‌هایی مانند انتاریو و بریتیش کلمبیا حدود ۱ میلیون دلار است و خریداران در این مناطق برای دریافت وام مسکن معمولاً باید درآمدی نزدیک به ۲۰۰ هزار دلار داشته باشند.
نزدیک به ۹۰ درصد از خریداران خانه اولی شاغل هستند و بیش از ۷۰ درصد آنها متأهل یا در رابطه‌ی مشترک زندگی می‌کنند. با اینکه بیشتر افراد همچنان خانه را به همراه همسر می‌خرند، اما تعداد قابل‌توجهی از خریداران، به‌ویژه زنان مجرد بالای ۳۰ سال یا کسانی که با خواهر، برادر یا دوستان خود خانه می‌خرند، در حال افزایش است.
شهرهایی مثل مونترال و هلیفکس هنوز گزینه‌های مقرون‌به‌صرفه‌ای برای خریداران خانه اولی دارند؛ به‌طور مثال، در هلیفکس می‌توان در حومه خانه‌های نیمه‌دیتچد با قیمت زیر ۵۰۰ هزار دلار پیدا کرد. در مقابل، بازارهایی مثل تورنتو و ونکوور خریداران را بیشتر به سمت کاندو سوق داده‌اند یا موجب مهاجرت به استان‌هایی مثل آلبرتا شده‌اند.
نیمی از خریداران خانه اولی، خانه‌ی خود را بازسازی کرده‌اند و به‌طور متوسط ۲۷,۷۰۰ دلار برای این کار هزینه کرده‌اند.
