جاستین ترودو نخستوزیر ماند و لیبرالها با یک دولت اقلیت دیگر، به قدرت بازگشتند
فهرست مطالب
- مریم منصف نماینده افغانالاصل پارلمان کرسی خود را به رقیب محافظهکار خود واگذار کرد
- پیروزی انتخاباتی جاستین ترودو آیا تکرار تاریخ است برای لیبرالها؛ و نیز آغازی بر یک پایان؟
- علی احساسی و مجید جوهری کاندیداهای ایرانی تبار پارلمان از سد رقبای خود گذشتند و به اتاوا بازگشتند
- حزب بلوک کبکوا دو کرسی را از دست لیبرالها گرفت ولی رهبر آن میپرسد این همه جنجال برای چه بود
- حزب مردم کانادا؛ اقبال بیشتر کاناداییها آنقدر نبود که ماکسیم برنیه را به اتاوا بازگرداند
- حزب سبز؛ کاهش محبوبیت و ناکامی خانم Annamie Paul برای راهیابی به پارلمان
- جاگمیت سینگ؛ دوستی که ترودو همچنان برای پیش بردن برنامههایش در پارلمان به او نیاز خواهد داشت
- قمار انتخابات برای لیبرالها؛ انتقادات یک مشاور ارشد حزب و کارهای ناتمام جاستین ترودو
- تحلیلهای تاممالکر رهبر پیشین حزب NDP درباره عملکرد احزاب در انتخابات ۲۰ سپتامبر
جاستین ترودو، رهبر لیبرالها، در این چهلوچهارمین انتخابات فدرال، به اندازه کافی کرسی کسب کرده است که دولت اقلیت دیگری تشکیل بدهد.
بعد از کارزاری ۳۶ روزه و صرف ۶۰۰ میلیون دلار، به نظر نمیرسد که شمارش نهایی تعداد کرسیها، با ترکیب مجلس عوام هنگام انحلال آن، در نیمه ماه آگوست، تفاوت چندانی داشته باشد.
این امر سؤالات حتی بیشتری را در این باره مطرح میکند که اساسا چرا باید در میانه موج چهارم یک پاندمی انتخابات برگزار میشد.
تا ساعت ۱۱:۳۰ صبح امروز، به وقت ΕΤ، لیبرالها در ۱۵۸ حوزه، انتخاب شده یا پیشتاز بودهاند، که یکی بیشتر از تعداد کرسیهای تعلق گرفته به این حزب در رقابت ۲۰۱۹ میباشد. این به منزله یک بداقبالی برای ترودو است.
او هنگامی که انتخابات را کلید زد، در نظرسنجیها با فاصله قابل ملاحظهای پیشتاز بود، ولی تنها به فاصله چند روز حمایتها از او کاهش یافت، چرا که بسیاری از رأیدهندگان از تصمیم او برای برگزاری انتخابات در خلال بحران پاندمی عصبانی بودند.
دو عملکرد متوسط در مناظرهها توسط ترودو و پرسشهای دوباره درباره رسواییهای گذشته پیروزی لیبرالها را زیر سؤال برده است.
اما در نهایت، رأیدهندگان تصمیم گرفتند که تیم لیبرال به زمامداری خود بر کانادا ادامه دهند؛ کشوری که، در عین آنکه بحران سلامتی زخمی و کبودش کرده، عملکرد خوبی در برخی از شاخصهای کلیدی پاندمی، مثل نرخ مرگومیر و میزان پوشش واکسیناسیون، داشته است.
مریم منصف نماینده افغانالاصل پارلمان کرسی خود را به رقیب محافظهکار خود واگذار کرد
مریم منصف، اولین نماینده افغان – کانادایی پارلمان، کرسی خود را در حوزه انتخابیه Peterborough-Kawartha از دست داد.
او در کابینه کنونی به عنوان وزیر زنان، برابری جنسیتی و توسعه اقتصادی روستایی خدمت کرده است.
خانم منصف، در طی کمپین انتخاباتی، با انتقاد شدید رقبای خود مواجه شد، چرا که به طالبان روی خوش نشان داده و از آنها تحت عنوان «برادران» یاد کرده بود تا زمینه خروج امن پناهجویان را فراهم آورد.
او رقابت را، با بیش از ۳ هزار رأی اختلاف، به Michelle Ferreri از حزب محافظهکار واگذار کرد.
پیروزی انتخاباتی جاستین ترودو آیا تکرار تاریخ است برای لیبرالها؛ و نیز آغازی بر یک پایان؟
این انتخابات میتواند برای جاستین ترودو به منزله یک پیروزی باشد، چرا که دستکم همچنان نخستوزیر باقی خواهد ماند.
در عین حال ممکن است انتخاباتی را پشت سر گذاشته باشیم که مجلس برآمده از آن، تقریبا با آنچه پنج هفته پیش منحل شد، یکسان باشد.
ترودو در نخستین ساعات (امروز) سهشنبه گفت: «شما تصمیم گرفتهاید که دوباره دولت را به دست ما بسپارید، با این مأموریت روشن که کانادا را در طی این پاندمی هدایت کنیم و به روزهای روشن آینده برسانیم.»
جمعیت کوچکی در هتل الیزابت، در دانتاون مونترال، که به خاطر رعایت محدودیتهای پاندمی از هم فاصله گرفته بودند، برای او دست زدند و در حالی که رأیدهندگان در پای تلویزیونها احتمالا شور و شوق کمتری داشتهاند، شاید «به سر کارهایتان برگردید» را بتوان شعار نهایی این انتخابات دانست.
اگر دنبال نمونه تاریخی دیگری برای انتخابات ۲۰۲۱ بگردیم، به شکست نخستوزیر لیبرال سابق، Lester B. Pearson، در ۱۹۶۵ برمیخوریم که انتخابات زودهنگامی را برگزار کرد ولی از کسب اکثریت ناکام ماند. در آن مورد، نتیجه تقریبا با انتخابات پیش از آن در ۱۹۶۳ تفاوتی نداشت.
انتخابات مذکور یک سرخوردگی سیاسی بود. همچنین آخرین انتخاباتی بود که پیرسون به عنوان رهبر لیبرالها در آن شرکت کرد. ولی پیرسون همچنان توانست که از دوره دوم زمامداری خود، با تصویب قانون خدمات درمانی، خدمات درمانی ملی را برقرار سازد.
تصمیم ترودو برای برگزاری این انتخابات همواره موضوع بحث قرار خواهد داشت.
علی احساسی و مجید جوهری کاندیداهای ایرانی تبار پارلمان از سد رقبای خود گذشتند و به اتاوا بازگشتند
دو عضو ایرانیالاصل پارلمان کانادا یعنی علی احساسی و مجید جوهری دیروز موفق شدند تا از سد رقبای خود عبور کنند و به اتاوا بازگردند.
آقای احساسی کاندیدای ویلودیل با ۵۰ درصد آرا و آقای جوهری کاندیدای ریچموندهیل با ۴۷ درصد آرا موفق شدند تا در انتخابات بر رقبای خود پیروز شوند.
آنها هر دو عضو حزب لیبرال کانادا هستند که در این انتخابات به پیروزی رسید، ولی جاستین ترودو رهبر این حزب باید دوباره دولت اقلیت تشکیل بدهد چون نتوانسته اکثریت مطلق پارلمان را به دست بیاورد.
آقایان احساسی و جوهری نخستین بار در انتخابات سال ۲۰۱۵ از همین حوزههای انتخابیه به اتاوا راه یافتند و در انتخابات ۲۰۱۹ هم موفق شدند تا کرسی خود را در اتاوا حفظ کنند.
حزب بلوک کبکوا دو کرسی را از دست لیبرالها گرفت ولی رهبر آن میپرسد این همه جنجال برای چه بود
حزب بلوک کبکوا Bloc Québécois اگر چه موفق شد دو کرسی تازه در پارلمان به دست بیاورد، ولی نتوانست به ۴۰ کرسی که آقای Yves-François Blanchet، رهبر این حزب وعده داده بود دست بیابد.
ناظران سیاسی بخشی از این موفقیت را ناشی از پرسش جنجالبرانگیزی میدانند که در مناظره انگلیسی رهبران، مطرح شد.
این حزب به نظر میرسد که ۳۴ کرسی را در این استان به دست خواهد آورد، که دو کرسی بیشتر از انتخابات قبلی به شمار میآید.
بلانشه در سخنرانی خود در بامداد سهشنبه، از جاستین ترودو، رهبر لیبرالها، به خاطر برگزاری انتخابات انتقاد کرد و گفت: «ما در این انتخابات برنده و بازندهای نداریم… تنها چیزی که داریم یک عده آدم هستند که روال عادی زندگی آنها به هم خورده و حالا مدام میپرسند “این همه جار و جنجال اصلا به خاطر چه بود؟”»
با آنکه تکلیف برنده در برخی حوزهها، که رقابت تنگاتنگ بوده، تا سهشنبه ظهر هنوز مشخص نشده ، ولی نقشه انتخاباتی در کبک تقریبا همان چیزی است که بعد از انتخابات فدرال ۲۰۱۹ بود.
لیبرالها بخشی از کرسیهای خود را در این استان از دست دادهاند و به نظر میرسد که بلوک کبکوا دستاوردهای کوچکی خواهد داشت.
نیودمکراتها تنها کرسی خود را در کبک حفظ کردند و محافظهکاران، در همان حوزههای ۲۰۱۹، برنده شدند.
حزب لیبرال، تا ظهر سهشنبه، ۳۳ کرسی در کبک به دست آورده بود. بلوک کبکوا ممکن است تا ۳۴ کرسی به دست آورد و انتظار میرود که محافظهکاران دستکم آرای ۱۰ حوزه انتخابیه را از آن خود سازند، یعنی همان نتیجهای که در ۲۰۱۹ به دست آوردند.
حزب مردم کانادا؛ اقبال بیشتر کاناداییها آنقدر نبود که ماکسیم برنیه را به اتاوا بازگرداند
ماکسیم برنیه دوباره از بازگشت به اتاوا بازماند ولی اقبال به حزب او افزایش یافته است.
آقای ماکسیم برنیه Maxime Bernier رهبر حزب دست راستی و افراطی مردم کانادا PPC که مردم کانادا دیروز او را ناکام گذاشتند، با اشاره به اینکه حزب او توانسته سبزها را، از نظر میزان حمایت در کل کشور، پشت سر بگذارد، سعی کرد نکته مثبتی از نتایج انتخابات بیرون بکشد.
او این سخنان را در مهمانی انتخاباتی این حزب که بامداد امروز در ساسکاتون برگزار شد بیان کرد، جایی که هواداران او آشکارا در فضای داخلی و بدون ماسک حضور یافته بودند.
این دومین انتخابات پیاپی است که ماکسیم برنیه، رهبر حزب مردم کانادا، از پیروزی در حوزه انتخاباتی خود، Beauce، ناکام میماند.
این همان حوزهای است که او از سال ۲۰۰۶ تا هنگام کنارهگیری او از حزب محافظهکار در ۲۰۱۸، به دنبال شکست از اندرو شیر در انتخابات رهبری حزب، نمایندگی آن را بر عهده داشت.
آقای برنیه، در تمام طول کارزار، و در تجمعاتی که در سراسر کشور و غالبا بدون رعایت محدودیتهای سلامت عمومی برگزار میشد، با احساسات ضد واکسیناسیون همراهی کرد.
او از بهرهگیری کامل از این احساسات و تبدیل آن به کسب یک کرسی در پارلمان ناکام ماند، و حدود ۵ درصد حمایت در کل کشور را به خود جلب نمود، که نسبت به حمایت ۲ درصدی سال ۲۰۱۹ افزایش نشان میدهد.
حزب سبز؛ کاهش محبوبیت و ناکامی خانم Annamie Paul برای راهیابی به پارلمان
احتمال پیروزی خانم آنامی پل Annamie Paul رهبر حزب سبز در حوزه انتخابیهاش، Toronto Centre، همیشه با تردید مواجه بود، ولی گمان هم نمیشد که چنین شکست سختی برای او رقم بخورد.
او تا سهشنبه صبح، با کسب تنها ۸ درصد از آراء، در رتبه چهارم قرار داشت، در حالی که رقیب لیبرال او، Marci Ien، نماینده فعلی این حوزه انتخابیه در پارلمان ۵۰ درصد از آراء را از آن خود کرده است.
خانم پل بخش عمده امسال را به دفاع در مقابل مخالفتهایی در داخل حزب خود گذراند.
این جنجالها به خروج Jenica Atwin، نماینده پارلمان از حوزه انتخابیه فردریکتون، از حزب سبز و پیوستن او به لیبرالها انجامید.
حمایت از حزب سبز در کل کشور، از ۷ درصد در سال ۲۰۱۹ به حدود ۲/۲ درصد در انتخابات امسال کاهش یافته است.
جاگمیت سینگ؛ دوستی که ترودو همچنان برای پیش بردن برنامههایش در پارلمان به او نیاز خواهد داشت
جاگمیت سینگ Jagmeet Singh، رهبر حزب نیودمکرات ΝDP، در حالی به اتاوا بازمیگردد که موقعیت او در توازن قدرت دستنخورده باقی مانده است.
با این حال امیدهای این حزب برای افزایش چشمگیر تعداد کرسیهایش تحقق پیدا نکرد.
نیودمکراتها، تا ظهر سهشنبه، ۲۴ کرسی به دست آورده و در یک حوزه نیز پیشتاز هستند، که مجموع کرسیهای آنها را به ۲۵ خواهد رساند. این حزب، در پارلمان قبلی، ۲۴ کرسی داشت.
مانند پارلمان گذشته، لیبرالها به حمایت دستکم یکی از سه حزب اصلی دیگر یعنی محافظهکاران، نیودمکراتها و یا بلوک کبکوا – نیاز خواهند داشت تا در مجلس عوام به اندازه کافی رأی داشته باشند.
لیبرالها در پارلمان قبلی، برای رأیگیریهای مهم، مرتبا به NDP تکیه میکردند و حزب آقای سینگ همچنان به اندازه کافی کرسی خواهد داشت که در ازای حمایت در مجلس، از لیبرالها امتیاز بگیرد.
آقای سینگ، اواخر شب دوشنبه، در مقر اصلی حزب خود در ونکوور، به ترودو به خاطر انتخاب مجددش به عنوان نخستوزیر تبریک گفت و تلویحا این پیام را رساند که برای دستیابی به توافق با ترودو از مواضع خود کوتاه نخواهد آمد.
وی گفت: «میخواهم از کاناداییها به خاطر رأیهایشان تشکر کنم و میخواهم کاناداییها بدانند که میتوانند، برای دفاع از حقوقشان، روی نیودمکراتها حساب کنند. همانطور که در دوران پاندمی، وقتی که اوضاع سخت شده بود و مردم دچار مشکل بودند، ما از حقوق شما دفاع کردیم… ما در صحنه حاضر بودیم و برای شما جنگیدیم.»
قمار انتخابات برای لیبرالها؛ انتقادات یک مشاور ارشد حزب و کارهای ناتمام جاستین ترودو
جاستین ترودو، رهبر لیبرالها، با برگزاری انتخابات زودهنگام در میانه موج چهارم پاندمی، دست به قمار سیاسی پرخطری زد تا دولتی با اکثریت تشکیل دهد.
اما چیزی که در نهایت به دست آورد یک دولت اقلیت دیگر بود که تنها یک کرسی بیشتر از پیش در اختیار دارد.
آقای ترودو، که در ۲۰۱۵ اکثریت نیرومندی را به دست آورده بود، در ۲۰۱۹، با ۱۵۷ کرسی، به یک دولت اقلیت تنزل پیدا کرد.
قبل از انتخابات گمان میرفت که با توجه به نحوه مدیریت پاندمی، او قادر خواهد بود تا اکثریت را از آن خود سازد.
لیبرالها همچنین امیدوار بودند که از ناتوانی ارین اتول، رهبر محافظهکاران، در برقراری ارتباط با رأیدهندگان، در دوران منتهی به انتخابات، استفاده کنند.
آقای پیتر دونولو Peter Donolo، از مشاوران ارشد Jean Chrétien، نخستوزیر لیبرال کانادا در سالهای ۱۹۹۳ تا ۲۰۰۳ ، میگوید ترودو واقعا هرگز نتوانست دلیل قابل قبولی برای برگزاری انتخابات زودهنگام ارائه دهد.
آقای دونولو میگوید دلیل حقیقی برگزاری این انتخابات آن بود که آقای ترودو فکر میکرد میتواند اکثریت را به دست آورد.
اعتراض به زمانبندی انتخابات در تمام طور کارزار ادامه داشت، چرا که، به عقیده آقای دونولو، به عصاره بسیاری از انتقادها علیه لیبرالها تبدیل شده بود.
او میگوید: «کاناداییها هنوز گرفتار پاندمی و اثرات آن روی زندگیشان هستند. آنها میخواهند که دولت به کشورداری برسد. جار و جنجالهای برگزاری انتخابات، در حالی که آنها همچنان در تقلا بودند تا زندگیهایشان را به حالت نرمال برگردانند، هر روز به یادشان میآورد که لیبرالها چقدر با دغدغههای واقعی آنها بیگانهاند.»
وقتی که خبرنگاری، در پایان کارزار انتخاباتی، از آقای ترودو سؤال کرد که آیا این آخرین انتخابات او خواهد بود، رهبر لیبرالها اینطور پاسخ داد که قصد گمانهزنی ندارد، ولی در مورد موضوعات مهمی مثل مسکن و نگهداری از کودکان، هنوز خیلی کارها هست که باید انجام شود.
او افزود که «هنوز راه زیادی» به پایان کار او باقی مانده است.
تحلیلهای تاممالکر رهبر پیشین حزب NDP درباره عملکرد احزاب در انتخابات ۲۰ سپتامبر
آقای تام مالکر Tom Mulcair رهبر پیشین حزب نیودموکرات NDP در مقالهای در CTV News به تحلیل انتخابات ۲۰ سپتامبر پرداخته و عملکرد احزاب مختلف را در این انتخابات بررسی کرده است.
به نوشتهی او جاگمیت سینگ توانسته عملکرد حزب NDP را بهبود ببخشد و نقش مهمی در حمایت از لیبرالهای اقلیت ترودو ایفا خواهد کرد.
وی درباره حزب سبز نوشته است: «در تابستانی از موجهای هوای گرم و آتشسوزیهای غیرقابل کنترل جنگلها، حزب سبز به جای کسب موفقیت بیشتر، شاهد این بود که رهبر آن در حوزه انتخابیه خود کمتر از ۱۰ درصد آرا را به دست بیاورد.»
وی گفته که الیزابت می در فکر بازگشت به عنوان رهبر حزب است.
آقای مالکر که از سال ۲۰۱۲ برای ۵ سال نیودموکراتها NDP را رهبری کرده بود در مقاله خود درباره عملکرد ترودو و حزب لیبرال مینویسد: «تمام کانادا پیامی را که دو سال پیش با صدای بلند و واضح به جاستین ترودو ارسال شده بود، تکرار کرده است: ما به دولت اکثریت شما اعتماد نداریم».
این رهبر پیشین حزب NDP نوشته است: «استدلال رای را تقسیم نکنید ترودو را در انتخابات نجات داد و به او اجازه داد تا آرای NDP در بزرگترین شهرهای کانادا را در اختیار بگیرد تا از محافظهکاران جلو بیفتد. آنها بهایی برای این حمایت پرداخت میکنند و این بها، ارزان نخواهند بود. ترودو باید تصمیم بگیرد که با NDP همکاری کند و برای حفظ حمایت آنها، باید به فهرستی بلند از تقاضاهای این حزب رسیدگی کند.»