یک مادر تنها، سه کودک و خانه‌ای که فروخته‌شده؛ روایت یک حکم بی‌سابقه در دادگاه انتاریو
برای یک مادر در انتاریو، فروش خانه فقط یک معامله ملکی نبود؛ آخرین امیدی بود که می‌توانست حق سه فرزند خود را زنده کند. پدر خانواده پس از جدایی تقریبا «ناپدید شد» و نزدیک ۲۶ هزار دلار بدهی بابت حمایت از کودکان به جا گذاشت؛ بدون اینکه حتی یک بار پرداخت کند.
ماجرا از ۲۰۲۲ شروع شد؛ زمانی که زن از دادگاه عالی انتاریو کمک خواست. او می‌خواست تکلیف حمایت مالی مشخص شود و خانه‌ای که با هم خریده بودند به فروش برسد تا دست‌کم بخشی از هزینه‌های بچه‌ها تامین شود.
دادگاه در اوایل ۲۰۲۴ پدر را موظف کرد ماهی ۱٬۰۲۰ دلار بپردازد، براساس درآمد تقریبی ۵۲ هزار دلار. اما او باز هم پرداخت نکرد. چند ماه بعد، در سپتامبر ۲۰۲۴ حکم فروش خانه صادر شد و سهم هر دو در حساب امانی وکیل قرار گرفت؛ سهم پدر ۷۹ هزار دلار بود.
ماه گذشته، وقتی بدهی پدر به ۲۶ هزار دلار رسید، زن تصمیم گرفت از همان پول فروش خانه استفاده کند. او از دادگاه خواست ابتدا بدهی‌ها از سهم پدر پرداخت شود و باقی پول هم به Family Responsibility Office یا FRO سپرده شود؛ نهادی دولتی که وظیفه‌اش تضمین وصول حمایت کودک است.
دادگاه با بخش اول درخواست سریع موافقت کرد. قاضی گفت پدر «کاملا از اجرای حکم سر باز زده» و «عملا ناپدید شده است». اما بخش دوم، یعنی سپردن بقیه پول به FRO برای پرداخت‌های ماهانه آینده، در قانون حمایت خانواده و پیگیری بدهی‌های نفقه یا FRSAEA پیش‌بینی نشده بود و سابقه‌ای هم نداشت.
در جلسه دوم، FRO اعلام کرد که می‌تواند پول را نگه دارد و هر ماه سهم مادر را پرداخت کند. همین اعلام نظر مسیر را باز کرد. قاضی Jennifer Breithaupt Smith هم با استناد به اختیار دادگاه برای «تامین امنیت پرداخت‌های آینده»، این راه‌حل خلاقانه را تایید کرد؛ درست مثل زمانی که دادگاه والد بدهکار را مجبور به خرید بیمه عمر برای تضمین حمایت می‌کند.
این‌طور شد که فروش یک خانه، تنها راهی شد که توانست عدالت را به سه کودک بازگرداند.
