افزایش بی‌سابقه پرونده‌های مهاجرتی در دادگاه فدرال کانادا، حالا به بحرانی تبدیل شده که نه‌تنها سیستم قضایی بلکه زندگی روزمره مهاجران را تحت تاثیر قرار داده است.
آقای Paul Crampton، قاضی ارشد که پس از ۱۶ سال قضاوت در این دادگاه چنین موجی از پرونده‌ها را «استثنایی و فوق‌العاده» توصیف کرده، هشدار داده است که این وضعیت دسترسی به عدالت را تهدید می‌کند.
پیش از پاندمی کرونا، دادگاه فدرال سالانه حدود ۶ هزار درخواست بررسی پرونده‌های مهاجرتی دریافت می‌کرد، اما در سال ۲۰۲۴ این رقم به بیش از ۲۴ هزار رسید و امسال پیش‌بینی می‌شود بین ۳۱ تا ۳۳ هزار پرونده ثبت شود.
این افزایش چهار برابری به معنای تاخیرهای طولانی است؛ وکلایی مانند زینب ضیایی معید از تورنتو می‌گویند موکلانشان حالا باید ۱۴ تا ۱۸ ماه برای رسیدگی منتظر بمانند، در حالی‌که قبلا این زمان تنها ۶ تا ۸ ماه بود.
این تاخیرها هزینه‌های انسانی سنگینی دارد: دانشجویانی که یک سال تحصیلی را از دست می‌دهند، خانواده‌هایی که در وضعیت بلاتکلیف می‌مانند و مهاجرانی که ممکن است وضعیت اقامتی خود را از دست بدهند.
ریشه مشکل به افزایش درخواست‌ها در اداره مهاجرت کانادا IRCC بازمی‌گردد؛ در سال ۲۰۲۳ بیش از ۶.۳ میلیون درخواست ویزای موقت و تمدید آن ثبت شد که میلیون‌ها مورد رد شدند.
بسیاری از متقاضیان احساس می‌کنند تصمیمات افسران اشتباه است یا توضیحات کافی ندارد، و همین باعث سیل شکایت‌ها در دادگاه شده است.
کمبود بودجه نیز اوضاع را بدتر کرده است. دادگاه‌ها در حالی با انبوه پرونده‌ها مواجه‌اند که بودجه ویژه‌ای برای این بحران دریافت نکرده‌اند.
قاضی Crampton تاکید می‌کند: «عدالتی که به تاخیر بیفتد، عملا انکار عدالت است.»
