افزایش حداقل دستمزد در انتاریو؛ آیا ۱۷ دلار و ۶۰ سنت برای زندگی در تورنتو کافی است؟

از اول اکتبر حداقل دستمزد در انتاریو به ۱۷ دلار و ۶۰ سنت در ساعت می‌رسد؛ افزایشی ۴۰ سنتی که دولت استانی آن را بخشی از برنامه کمک به خانواده‌ها برای جبران هزینه‌های زندگی معرفی کرده است.

با این حال، کارشناسان می‌گویند حتی با این افزایش هم هزینه‌های زندگی در شهرهایی مانند تورنتو قابل پوشش نیست.

براساس آمار اداره آمار کانادا، در آگوست امسال بیش از ۵۰۳ هزار نفر در انتاریو حداقل دستمزد یا کمتر دریافت می‌کردند؛ یعنی ۷ درصد کل کارکنان استان. بیش از نیمی از آنها جوانان ۱۵ تا ۲۴ ساله هستند و گروه بعدی، ۱۶۶ هزار نفر در بازه سنی ۲۵ تا ۵۴ سال.

برآورد Ontario Living Wage Network نشان می‌دهد برای پوشش هزینه‌های پایه در تورنتو، درآمد ساعتی باید دست‌کم ۲۶ دلار باشد.

حتی این رقم هم از «دستمزد اجاره‌ای» عقب‌تر است؛ مفهومی که Canadian Centre for Policy Alternatives مطرح کرده و نشان می‌دهد برای پرداخت اجاره یک واحد یک‌خوابه در تورنتو، باید نزدیک به ۳۸ دلار در ساعت درآمد داشت.

با حداقل دستمزد جدید، یک کارگر تمام‌وقت سالانه حدود ۳۳ هزار و ۷۹۰ دلار قبل از مالیات دریافت می‌کند. در حالی‌که فقط اجاره میانگین یک‌خوابه در تورنتو ۲ هزار و ۳۲۶ دلار در ماه است و بیش از ۸۰ درصد این درآمد را می‌بلعد.

کارشناسان هشدار می‌دهند که این شرایط زندگی مستقل را برای بسیاری غیرممکن کرده و حداقل دستمزد تنها می‌تواند «پل ورود» به بازار کار برای جوانان، مهاجران تازه‌وارد و افراد کم‌مهارت باشد، نه راه‌حلی برای تامین معیشت خانوادگی.