آرامش ابدی در مقبره خانوادگی؛ راهی برای کمک به محیط زیست
شماره ۱۰۴ هفته‌نامه آتش را از اینجا دانلود کنید
نبش قبر در خیلی از آداب و رسوم جهانیان، عملی نکوهیده است. هر چند گروهی معتقدند برای حفظ محیط زیست می‌توان از مقبره‌های گذشتگان، باز هم برای دفن درگذشتگان بهره برد. آرامگاه مانتین ویو یکی از آن مراکزی است که مردم را به استفاده دوباره از مقبره‌ها تشویق می‌کند. آنها با این کار می‌خواهند به محیط زیست کمک کنند و البته مخارج خانواده‌ها را نیز کم کنند.
اما چرا استفاده دوباره از یک مقبره، می‌تواند به نفع همه باشد؟
استفاده‌ی چندین باره از مقبره‌ها، پدیده‌ی نادری در آمریکای شمالی به شمار می‌آید، اما به گفته‌ی گلن هاجس، مدیر آرامگاه Mountain View سال‌های زیادی است که در اروپا و جاهای دیگر شایع بوده و از قبور برای بارهای زیادی استفاده می‌شود تا فضای کمتری به گورستان‌ها تعلق گیرد.
او بر این باور است چون در قاره‌ی آمریکا زمین به وفور یافت می‌شود و تنها در این اواخر است که شهرهایی مثل ونکوور و تورنتو با کمبود فضا برای آرامگاه‌های خود مواجه شده‌اند، چنین روشی کمی بیگانه است.
هاجس می‌گوید: «در اروپا هزاران سال است که مردم به خاک سپرده می‌شوند، اما اینجا خاکسپاری از۱۵۰ سال پیش آغاز شده است و ما کشور جوانی هستیم.»
در واقع استفاده‌ی چندین باره از مقبره‌ها یکی از مؤلفه‌های تدفین سبز green funeral به شمار می‌آید. تدفین سبز در کل به این معنا است که اجازه بدهیم بدن به طور طبیعی تجزیه شود، جسد را مومیایی نکنیم، تابوت را از مواد تجزیه‌پذیر انتخاب کنیم و آن را داخل محفظه‌های جداگانه قرار ندهیم.
البته روش دیگری نیز که بسیار متداول بوده و گفته می‌شود به طبیعت ضرری نمی‌رساند سوزاندن جسد مردگان است که بسیاری آن را شیوه‌ای سازگار با طبیعت می‌‌دانند. میلیون‌ها نفر در جهان این روش را انتخاب می‌کنند اما باید در نظر داشت در روش سوزاندن مردگان انرژی زیادی صرف تبدیل کامل بدن به خاکستر می‌شود.
میشله پانته، از مؤسسان شرکت Willow که تمرین‌ها و کارگاه‌های آموزشی را در ارتباط با پایان عمر برگزار می‌کند، می‌گوید: «ایده‌ی اصلی این است که سعی نکنیم بعد از مرگ از بدن محافظت کنیم و بپذیریم که بدن‌های ما به طبیعت تعلق دارند و مثل هر چیز دیگری دچار تجزیه می‌شوند.»
آرامگاه مونتین ویو؛ نقطه‌ای استثنایی
اما چرا مونتین‌ویو آرامگاهی استثنایی است؟ شاید یکی از ویژگی‌های این آرامگاه، الزامی نبودن استفاده از محفظه‌های تابوت در آن است که باعث می‌شود اجساد زودتر تجزیه شده و به دل طبیعت برگردند.
مونتین‌ویو، که نخستین بار در فوریه‌ی ۱۸۸۷ جسدی را در آن به خاک سپردند ۴۸ هکتار -۱۰۶ جریب- مساحت دارد و تا کنون نزدیک به ۱۵۰ هزار جسد را در خود پذیرفته است.
این آرامگاه از لحاظ اینکه استفاده از محفظه‌های تابوت را الزامی نمی‌داند، در آمریکای شمالی تقریبا منحصربفرد است.
هاجس می‌گوید: «کسی نمی‌داند که این رویه چطور آغاز شده است فقط همیشه همین‌طور بوده است. مونتین‌ویو همواره به این شکل عمل کرده است.»
او می‌گوید از بین ۷۵ یا ۸۰ مورد خاکسپاری با تابوت در سال گذشته، شاید پنج یا شش مورد تصمیم به استفاده از محفظه گرفته‌اند.
عدم استفاده از محفظه باعث می‌شود که بدن‌ها و تابوت‌ها زودتر تجزیه شوند و بتوان بعد از ۴۰ سال دوباره از آن مقبره استفاده کرد.
این کار صرفه‌جویی بزرگی به همراه خواهد داشت و این درحالی است که هزینه‌ی یک مقبره‌ی جدید در مونتین‌ویو ۲۵هزار دلار است. اینجا مراسم معمول تدفین ۱۸۰۰ دلار خرج بر می‌دارد و علاوه بر آن، باز کردن مجدد مقبره ۵۳۵ دلار دیگر هزینه دارد که مجموع مخارج تدفین را به ۷۱۵۱ دلار می‌رساند.
هاجس می‌گوید: « در صورت استفاده مجدد از مقبره‌ها، فقط با پرداخت ۵۳۵ دلار می‌توانید حدود ۲۵ هزار دلار صرفه‌جویی کنید.»
یکی دیگر از ویژگی‌های مونتین‌ویو این است که اجازه می‌دهد در هر مقبره دو تابوت قرار داده شود.
آرامش ابدی در قبر خانوادگی
هنگامی که زمان درگذشت دونالد گری‌استون فرا برسد، او به خانه‌ای خواهد رفت که سال‌هاست با آن آشنایی دارد و می‌داند روزی در آنجا برای همیشه خواهد آرمید.
گری‌استون که ۷۷ سال دارد و از یک بیماری رو به وخامت ریوی رنج می‌برد، در مقبره‌ای به خاک سپرده خواهد شد که پدرش ۲۵ سال پیش در آن آرام گرفت و پدربزرگش ۷۵ سال پیش در آن قبر به خاک سپرده شد.
حالا چون از مرگ پدربزرگ گری‌استون بیش از ۴۰ سال می‌گذرد، او اجازه دارد که در همان مقبره به خاک سپرده شود.
این قبر کنده خواهد شد، عمق بیشتری خواهد یافت و هر آنچه از بدن پدربزرگ گری‌استون باقی مانده باشد، در انتهای مقبره قرار خواهد گرفت و روی آن را با خاک خواهند پوشاند. هر چند هاجس می‌گوید در عمل هیچ چیزباقی نمانده است.
پدر گری‌استون در انتهای مقبره قرار خواهد گرفت، یعنی جایی که قبلا پدربزرگش قرار داشت و گری‌استون را بالا در بخش استاندارد مقبره خواهند گذاشت.
مقبره‌ی خانوادگی گری‌استون‌ها در سال ۱۹۰۷ خریداری شد؛ یعنی زمانی که پدربزرگ دونالد ناچار شد همسر ۴۱ ساله‌اش جنی را به خاک بسپارد.
گری‌استون می‌گوید: «در کارگاهی آموزشی در آرامگاه مونتین‌ویو شرکت کردم که یکی از موضوعات مطرح شده در آن، تدفین مجدد بود. به نظرم ایده‌ی جالب و جذابی آمد، جذاب حداقل از دو جنبه؛ یکی مالی و دیگری بوم‌شناختی و زیست‌محیطی که هر دو مناسب بودند.»
او می‌افزاید:«من فرصت کوتاهی دارم، نمی‌دانم چقدر کوتاه، ولی از وضعیت محیط زیست اطلاع دارم و می‌خواهم تا جایی که برایم امکان دارد مسئولیتم را در قبال محیط زیست به جا آورم و به نظرم این کار راه خوبی برای انجام مسئولیتی است که باید همه در نظر داشته باشند.»
میشله پانته از شرکت Willow نیز در این خصوص می‌گوید: «استفاده‌ی مجدد از مقبره‌ها به مردم این حق را می‌دهد که پایان عمر خود را مطابق با باورهای دوران حیاتشان انتخاب کنند.»
پانته می‌افزاید: «من فکر می‌کنم دون ابتدا از اینکه در آرامگاهی نزدیک خودشان به خاک سپرده خواهد شد خوشحال است، اما این نیز برایش ارزشمند بود که می‌تواند از همان مقبره‌ای استفاده کند که پدر و پدربزرگش در آن آرام گرفته‌اند.»
