بیمارستان‌های کانادا؛ آمار تکان‌دهنده از اشتباهات پزشکی
آمارها نشان می‌دهد که خطاهای پزشکی به‌طور چشم‌گیری در کانادا روی می‌دهد: اشتباهاتی از قبیل باقی ماندن ابزار اتاق عمل یا اسفنج در بدن بیمار پس از جراحی، درآوردن کلیه به اشتباه و… بنابراین تعجبی ندارد اگر برخی از بیماران در مواجهه با عمل جراحی یا بستری شدن در بیمارستان احساس نگرانی می‌کنند. حال سوال اینجاست، بیمارستان‌های کانادا تا چه اندازه امن هستند؟
طبق آمارهایی که بخش تحقیق و پژوهش مرکز اطلاعات بهداشت کانادا منتشر کرده از هر هجده نفری که در بیمارستان‌های کانادا بستری شده‌اند یک نفر حداقل با یک خطای پزشکی روبرو شده است، و یک نفر از پنج نفری که این خطا بر روی آنها اتفاق افتاده، در بیمارستان درگذشته است.
آمار تکان دهنده است. تورنتو استار گزارش می‌دهد.
دانلود شماره ۷۰ هفته‌نامه چاپی آتش
تازه‌ترین گزارش‌ها نشان می‌دهد از بیمارانی که طی سال‌های 2014 و 2015 میلادی، به بیمارستان‌های کانادا مراجعه کرده‌اند، 138 هزار نفر از آنها یعنی یک نفر از هر 18 نفر، با اتفاق‌های ناگواری مواجه شده که قابل پیشگیری بوده‌اند؛ اتفاق‌هایی از دریافت داروی اشتباه گرفته تا ابتلا به عفونت.
حدود 30 هزار نفر از این 138 هزار بیمار با بیش از یک خطا در فرآیند درمانی‌شان مواجه شده‌اند.
«کاتلین موریس» معاون رئیس بخش تحقیق و پژوهش مرکز اطلاعات بهداشت کانادا که این گزارش را منتشر کرده است، می‌گوید: «می‌دانیم که بیشتر بیماران تجربه‌ی یک درمان موفق را داشته‌اند، اما به وجود آمدن حتی یک خطا تاثیر بزرگی بر بیماران، خانواده‌ها و تیم پزشکی بر جای می‌گذارد. خطاهای قابل پیشگیری ممکن است در تمام بخش‌های بیمارستانی رخ دهد. همه موظف هستند از این وقایع درس گرفته و تمام تلاش‌شان را برای کاهش این خطاها به کار گیرند».
بر اساس این گزارش که با همراهی «مرکز امنیت بیماران کانادا» منتشر شده، وجود یک نفر در هر 18 نفر یعنی حدود 6 درصد از ۵ / ۲ میلیون بیماری که هر سال در بیمارستان‌های بزرگ و کوچک کشور- به‌جز کبک- پذیرش می‌شوند.
به گفته‌ی موریس:«افرادی بیشتر در معرض خطر هستند که چندین بیماری مانند سرطان و دیابت داشته و چندین متخصص آنها را تحت نظر دارند. هر چه سطح سلامت بیمار پیچیده‌تر باشد، احتمال به وجود آمدن خطا بالاتر می‌رود.»
او می‌افزاید: «ما همچنین می‌دانیم که خطاهای جدی می‌تواند به بیماری‌های جدی و حتی مرگ منجر شود».
او اضافه می‌کند:«اطلاعات جمع‌آوری شده، توسط مرکز اطلاعات بهداشت کانادا نتوانسته نشان دهد که آیا این وقایع خطرناک مستقیما منجر به مرگ شده است یا خیر.»
علت مرگ ممکن است، خطای پیش آمده یا وخامت بیماری فرد باشد. از 138 هزار بیماری که در گزارش به آنها اشاره شد، 17 هزار و300 نفر (1 نفر از هر 5 نفر) در بیمارستان فوت شده‌اند.
یک نمونه اشتباه مرگ‌بار
«کارول جوکاسکی» تجربه‌ی مستقیمی دارد که نشان می‌دهد، خطاهای کارکنان بیمارستان چگونه منجر به مرگ افراد شده است.
پدر او «هربرت استراسر»در آگوست سال 2011 و پس از آنکه پاهایش سست شد و ناگهان بر زمین افتاد به بیمارستانی در انتاریوی شرقی منتقل شد. فردای آن روز این افسر بازنشسته پلیس که 72 سال داشت، مورد جراحی نخاع قرار گرفت و 10 روز بعد او را به مرکز توانبخشی منتقل کردند.
اما پس از پنج روز او را به علت عفونت ادراری و قند خون بسیار بالا مجددا به بیمارستان بردند. عفونت باعث گندخونی (سپتیسمی) در محل جراحی شد و پزشکان تشخیص دادند که این مرد به بیماری «انتروکولیت» با غشای کاذب (انتروکولیت سودو مامبرانو) مبتلا شده است. این بیماری نوعی عفونت شدید باکتریایی است که گاهی در بیمارستان‌ها به افراد منتقل می‌شود.
شش هفته پس از جراحی و سردرگمی درمیان بیمارستان‌ها، استراسر فوت کرد. بر اساس تحقیقات بازرس، علت مرگ، آبسه ستون فقرات وانتروکولیت با غشای کاذب بود که به روده ی بزرگ او به شدت آسیب زد. پس از مرگ او به جوکاسکی گفته شدکه مصرف یک آنتی بیوتیک مهم برای آبسه‌ی ستون فقرات پدرش به‌طور تصادفی قطع شده بود.
