این زن مهاجر برای تولد ۱۲۰ سالگی خود چه هدیهای میخواهد؟
سیسیلیا لورنت برای تولد ۱۲۰ سالگیش چه چیزی میتواند بخواهد؟
زنی که در سه سده زندگی کرده و بسیاری از رویدادهای مهم جهان را دیده است. او دوران قبل از اکتشاف قدرت پرواز انسان را به یاد دارد البته زلزله ویرانکننده اخیر در هاییتی را هم هیچگاه از یاد نبرده است؛ زلزلهای که باعث شد او به کانادا بیاید. با او آشنا میشنویم میبینیم که چه تجربیاتی داشته، در کانادا به دنبال چیست و در سن ۱۲۰ سالگی چه آرزوهایی دارد.
این مطلب را در شماره جدید هفتهنامه چاپی آتش منتشر کردهایم.
برای دانلود فایل پیدیاف شماره ۲۱ هفتهنامه چاپی آتش اینجا را کلیک کنید
به نظر میرسد سیسیلیا ۳۱ ژانویه ۱۸۹۶ به دنیا آمده است؛ چیزی که اگر ثابت شود او را تبدیل به دومین زن سالخورده دوران میکند. اما با این حال خانم لورنت چیزی بیشتر از ملاقات با جاستین ترودو نمیخواهد: «آیا او به دیدن من خواهد آمد؟ خیلی خوشحال خواهم شد. قبل از مرگم از ملاقات با او خیلی خوشحال خواهم شد. من صبر میکنم و اگر این اتفاق در حال وقوع است لطفا مرا در جریان بگذارید.»
داستان او و آقای ترودو
اگر ملاقات با رهبر لیبرالها، چیزی شبیه به ملاقات اخیر او با روزنامه تورنتو استار باشد، او به ترودو خواهد گفت که همسر و کودکانش خیلی برای سلامتی و ثروتشان سپاسگزارند. او بدون شک به عنوان رهبر مومن و پروتستان لورنت، دعوت به از بر خواندن کتاب مقدس خواهد شد.
او دستانش را خواهد فشرد، صورتش را لمس خواهد کرد، خواهد خندید و خوشبینی مسریاش را با او شریک خواهد شد؛ آن هم با زبان دیرهضم و مخلوط هاییتی که یکی از کودکان یا نوههایش به فرانسوی ترجمه میکنند.
اما یک درخواست ویژه قطعی است. زنی که توانسته وظایف مادری و انسانیش را به خوبی انجام دهد، دوست دارد اجازه ویژهای برای نوههای موردعلاقهاش پاتریک و جول در هاییتی بگیرد تا احتمالا برای آخرین دیدار با او به کانادا بیایند.
ران چری نوه لورنت میگوید: «شما نمیدانید آنها برایش چقدر اهمیت دارند.»
دردهای او در این سن و سال چیست
این درخواست یک آرزوی واقعی برای زنی است که دنیای او رو به پایان است؛ دنیایی که برای او در آن شنیدن، دیدن و سخنگفتن سختتر شده است. درد دیگر، پادرد اوست. لورنت میگوید: «بعد از نزدیک به شش سال سکونت در این کشور، درد آنها هنوز در زمستانهای سرد، بدتر میشود. من عاشق کانادا هستم، اما این سرماست که من دوست ندارم. کانادا کشور بزرگی است.»
نجات از زلزله مرگبار
لاوال در شمال مونترال کمی بعد از زلزله مرگبار هاییتی در سال ۲۰۱۰ خانه لورنت محسوب میشود. او به یاد میآورد که خانهها چطور فرو ریختند. و اینکه چهطور بسیاری از همسایهها و دوستانش از بین رفتند.
لورنت میگوید: «در اطراف من مردم زیر آوار به دام افتاده بودند، گرچه هیچ اتفاقی برای خودم نیفتاد. من همه چیز را از دست داده بودم.»
این بلای طبیعی باعث شد مردم به سفارتخانهها از جمله سفارت کانادا در پورتو پرنس هجوم ببرند. کانادا در حال حاضر یکی از بزرگترین جمعیتهای مهاجر از کشور هاییتی را سکونت داده است. گروهی از کارمندان وزارت امور مهاجرت دولت، برای کمک به تخلیه شهروندان کانادایی، حضانت سریع یتیمان هاییتی و رسیدگی به درخواستهای مهاجرت مردم هاییتی مامور شدند که لورنت و اعضای خانوادهاش در کانادا هم جزو همین مهاجران بودند.
بیل باتملی، افسر بازنشسته امور ویزا، یکی از آن مسئولان رسیدگی به درخواستها بود که به وضوح زنی را به یاد میآورد که در آن زمان حدود۱۱۴ سال سن داشت.
او میگوید: «بعضی افراد خاص، بیش از بقیه دوام میآورند. کسی با آن سن و سال تمایل دارد که دوام بیاورد.» باتملی و همکارانش سه ضابطه در قبال کسانی که به دنبال خروج از هاییتی بودند، داشتند: آنها مجبور بودند هویت شخصی، روابط افراد با سرپرستشان و وضعیت سلامتی آنها را بررسی کنند. به عبارت دیگر، مسئولان باید در مورد اینکه فرد چه کسی بوده اطمینان مییافتند و مطمئن میشدند که آنها تنها به عنوان یک مشکل برای سیستم سلامت کشور وارد خاک کانادا نمیشوند.
او میگوید: «اگر ما در مورد این که افراد قبلا چه کسانی بودند مطمئن نمیشدیم، آنها نمیتوانستند ویزا بگیرند. ما به این دلیل که زمینلرزه رخ داده است، از قوانین چشمپوشی نمیکردیم.»
آیا او واقعا ۱۲۰ ساله است؟
پس سیسیلیا لورنت کیست؟ مطابق یک سند مربوط به سال ۲۰۰۵ که به روزنامه تورنتو استار ارائه شده است و به عنوان یک اعلامیه تولد تلقی میشود، او ۱۲۰ سال پیش در ۳۱ ژانویه از مادرش ارزولی لورنت در روستای پستل، در حدود ۳۰۰ کیلومتری غرب پورتو پرنس به دنیا آمد. مبنای این مدرک صادرشده توسط دولت هاییتی شهادت یک فرد خاص و سوگندخورده است که توسط دو شاهد دیگر قابل تایید و پشتیبانی باشد. این شرایط مخصوص به زمانی است که گواهی اصلی تولد در دسترس نباشد یا وجود نداشته باشد.
حالا لورنت در فهمیدن اینکه اتفاقات چند سال پیش رخ دادهاند مشکل دارد، اما میگوید بعضی از نخستین خاطراتش، دوختن لباس و درستکردن عروسکها هستند.
او میگوید: «من هنوز هم میتوانم از آنها درست کنم. فقط کافی است به من مقداری کتان بدهید تا من هم به درست کردنشان ادامه دهم.»
لورنت میگوید همین اواخر، در بازارهای پورتو پرنس برای گذران زندگی فروشندگی میکرده است: «هر چیزی را که میتوانستم پیدا کنم، میفروختم. شکر و آرد فروختم. هر چیزی میتوانستم پیدا کنم، میفروختم. من لباس میدوزم؛ درست تا همین امروز. برای سوزن نخ کردن، به اندازه کافی خوب نمیبینم، با این حال کیف پولهای کوچکی میدوزم. برایم مقداری پارچه بیاورید تا برایتان یک کیف پول کوچک بدوزم.»
چری نوه او میگوید لورنت ۱۲ بچه به دنیا آورده که شش تای آنها در زمان تولد زنده ماندند و سه تای آنها هنوز زندهاند. او میگوید: «دختر بزرگ او که حاصل ازدواج اولش بوده، چند سال پیش در سن ۹۶ سالگی فوت کرده است.»
راز طول عمر او چیست
خودش میگوید راز طول عمرش دلسرد نشدن، حتی برای یک لحظه، خوراک خوب و ایمان به خداست.
او میگوید: «من با هیچ کسی دعوا نمیکنم. هیچوقت عصبانی نمیشوم. هیچوقت جنگ نمیکنم. من یک مسیحی هستم، بنابراین اگر کسانی مریض شوند، برایشان دعا میکنم تا بیماری از آنها دور شود تا حالشان بهتر شود.»
دولت هاییتی پذیرفت که لورنت همان سنی را دارد که میگوید. بنابراین دولت کانادا هم که اجازه اقامت دائمی او را در کانادا صادر کرده، اعلام کرده که او در سال ۱۸۹۶ به دنیا آمده است.
به محض ورود به این کشور، افرادی نظیر استیون هارپر نخستوزیر سابق، فیلیپ کویلارد رئیس استان کبک، دنیس کودر شهردار مونترال، دیوید جانستون فرماندار کانادا و ملکه الیزابت که در سن ۸۹ سالگی است و جای بچه این خانم اهل لاوال به حساب میآید، به او به عنوان سالگرد تولدش تبریک گفتند.
اما عیار تاریخ تولد شگفتانگیز او چندان خالص نیست که او را به عنوان پیرترین فرد زنده جهان در نظر بگیرند؛ منصبی که در حال حاضر به سوسانا موشات جونز نیویورکی تعلق دارد. تاریخ تولد او شش جولای ۱۸۹۹ در کتاب رکوردهای دنیای گینس ثبت شده و او را ۱۱۶ ساله به حساب میآورد.
جین کالمنت فرانسوی که در سال ۱۹۹۷ و در سن ۱۲۲ سال و ۱۶۴ روزی از دنیا رفت، پیرترین فرد تاریخ است. بدون داشتن یک مدرک قاطع، شانس کمی وجود دارد که بتوان خانم لورنت را به عنوان کسی که سنش در حال نزدیکی به سن جین کالمنت است به حساب آورد.