این قاتل مطمئن بود که پس از ۳۰ سال دیگر رازش فاش نخواهد شد

۳۰ سال بود که همه‌ی تحقیقات پلیس برای پیدا کردن قاتل این دختر و پسر جوان کانادایی به در بسته خورده بود. جی کوک ۲۰ ساله و تانیا ون کویلنبورگ ۱۸ ساله اهل بریتیش‌کلمبیا با ماشین به سیاتل رفته بودند تا فردای آن روز برگردند.

چند روز بعد جنازه آنان با ۱۰۰ کیلومتر فاصله از یکدیگر در همان حوالی سیاتل پیدا شده بود. پلیس می‌گوید که قاتل خیلی مجهز و برنامه‌ریزی شده عمل کرده بوده است. پلیس هیچ وقت نتوانست بفهمد که چه کسی این قتل را انجام داده است.

۳۰ سال بعد، پیشرفت دانش بشر به کمک عدالت آمد و از روی DNA به جا مانده در صحنه قتل و نیز علم تبارشناسی پلیس توانست به یک نفر برسد که حالا در سن ۵۵ سالگی داشت زندگی عادی خود را می‌کرد. شاید خودش هم یادش رفته بوده که روزی این دو جوان را کشته است.

خبرنگار آتش از این پرونده پرماجرا گزارش می‌دهد.

این شماره آتش خانواده را از اینجا دانلود کنید

تا دو ماه پیش که پلیس اعلام کرد با تکنولوژی‌های جدید توانسته به یک چهره‌نگاری از عامل قتل این دو جوان کانادایی برسد، ویلیام تالبوت با نام کامل William Earl Talbott II که حالا به ۵۵ سالگی رسیده بود، فکرش را هم نمی‌کرد که راز او پس از این همه سال آشکار شود.

او در سال ۱۹۸۷ تانیا ون کویلنبورگ ۱۸ ساله و جی کوک ۲۰ ساله که هردو اهل منطقه ویکتوریا بودند را در سیاتل به قتل رسانده بود. در این ۳۰ سال هیچ‌گاه مشخص نشد که چه کسی یا کسانی این جنایت را مرتکب شدند تا دهم اپریل که پلیس از چهره‌نگاری عامل قتل خبر داد.

شاید ویلیام هنوز هم باور نمی‌کرد که پلیس بتواند به ردی از او برسد، اما بالاخره در واپسین روزهای ماه می، خورشید از پشت ابرها بیرون آمد و تالبوت خود را با دستبند پشت میله‌های زندان دید. او هنوز هم در بهت است.

سفری که قرار بود فقط یک شب طول بکشد

جی کوک Jay Cook آن زمان ۲۰ ساله و تانیا ون کویلنبورگ Tanya Van Cuylenborg آن زمان ۱۸ ساله در دبیرستان با هم آشنا شده و از شش ماه پیش وارد رابطه شده بودند. آنها در ۱۸ نوامبر ۱۹۸۷ با ون پدر جی برای یک سفر دو روزه عازم سیاتل شدند.

آنها با کشتی MV Coho از ویکتوریا به پورت آنجلس در واشنگتن رفتند و پس از طی مسافتی دوباره در برمرتون سوار کشتی دیگری شدند تا به سیاتل برسند.

یک رسید پمپ بنزین که بعدا داخل خودرو پیدا شد تایید کرد که آنها در فاصله میان پورت آنجلس و برمرتون بنزین زده‌اند. مسافران کشتی برمرتون به سیاتل بعد تایید کرده بودند که این دو را در بین مسافران دیده‌اند و این آخرین باری بود که آنها دیده شده بودند.

این دختر و پسر جوان قرار بود فردای آن روز،‌ یعنی ۱۹ نوامبر به خانه بازگردند، وقتی این اتفاق نیفتاد خانواده‌ها به پلیس اطلاع دادند و جست‌وجو برای یافتن آنها از ۲۰ نوامبر شروع شد.

۴ روز بعد نشانه‌ها و سرنخ‌ها پیدا می‌شود

۴ روز بعد یعنی در ۲۴ نوامبر پیکر نیمه برهنه تانیا داخل یک گودال در نزدیکی Alger پیدا شد. دست و پای او با تسمه پلاستیکی بسته شده بود و او پس از تجاوز با شلیک گلوله به سرش به قتل رسیده بود.

کارآگاهان در ابتدا به کوک مشکوک شده بودند، اما هر دو خانواده‌ی دختر و پسر این احتمال را مردود دانستند.

فردای آن روز در ۲۵ نوامبر، کیف پول و کلیدهای تانیا پیدا شد. پلیس بعدا همان روز ماشین آنها را هم چند بلوک آن طرف‌تر پیدا کرد.

۲۴ ساعت بعد، یعنی در ۲۶ نوامبر، جسد جی کوک ۱۰۰ کیلومتر دورتر پیدا شد. او کتک خورده بود و بعدا خفه شده بود.

از همان روز تحقیقات پلیس آغاز شد. تحقیقاتی که ۳۱ سال طول کشید.

پلیس در ایالت واشنگتن بارها و بارها پرونده قتل این دو جوان را بازبینی کرده بود. پرونده آنها حتی در اختیار ماموران اف‌بی‌آی و کارشناسان جنایی در بریتانیا هم قرار داده شد.

وقتی که یک دیوانه می‌خواست ثابت کند آنها را کشته است

در سال ۲۰۱۰ و ۲۳ سال پس از این ماجرا، پلیس یک مرد کانادایی را بازداشت کرد که برای خانواده‌های این دو نامه‌های تهدیدآمیز می‌فرستاد و به قتل فرزندان‌شان اشاره می‌کرد. این مرد پس از دستگیری ادعا کرد که آن زوج را او کشته است و به خود می‌بالید که هرگز دستگیر نخواهد شد. پلیس بعدها به این نتیجه رسید که او بیمار روانی است و عامل قتل نمی‌باشد.

همان سال بود که پلیس واشنگتن اعلام کرد که قاتل با تجهیزات کاملی که از قبل تهیه کرده بوده و شامل سلاح، تسمه‌های پلاستیکی و زیپ‌های مخصوص آنها، دستکش و سایر ابزارهای لازم بوده است.

پلیس معتقد بود که مظنون آن زوج را تصادفی انتخاب کرده و احتمالا در دان‌تاون سیاتل با آنها هم‌سفر شده بوده است.

۳۰ سال بعد که دانش بشر پیشرفت کرد

جدیدترین روش تحلیل DNA در ابتدای سال ۲۰۱۸ توانست فضای تحقیقاتی تازه‌ای را برای پلیس مهیا کند. حالا پای یک کارشناس بیوانفورماتیک به میان آمده است.

خانم الن گریتاک، مدیر بیوانفورماتیک در آزمایشگاه‌های نانوی Parabon است که به پلیس Snohomish درباره‌ی این پرونده کمک می‌کند.

خانم گریتاک که از روش فنوتیپ یا تصویرسازی مولکولی DNA استفاده کرده، می‌گوید: «این واقعا یک راه کاملا جدید برای بررسی DNA در جرم‌شناسی است.»

خانم گریتاک توضیح می‌دهد که برای این کار آنها با توجه به کد رشته‌های DNA، ظاهر فرد از جمله چشم، پوست، رنگ مو، ویژگی‌های صورت و تبار صاحب آن را حدس می‌زنند و بر همین اساس اطلاعاتی را در اختیار پلیس قرار می‌دهند که پیشتر قابل دسترس نبود.

او می‌گوید: «قبلا از DNA که در صحنه جرم پیدا می‌شد، مانند اثر انگشت استفاده می‌شد. بر این اساس شما می‌توانستید از آن DNA، برای شناسایی متهمی استفاده کنید که پیش از این شناسایی شده و اطلاعات او در بانک اطلاعات موجود است. اما اگر هیچ سابقه‌ای از DNA پیدا شده یافت نشود، آن وقت این DNA نمی‌تواند اطلاعات بیشتری به شما بدهد و کمکی به شما بکند.»

به گفته‌ی خانم گریتاک، اما روش جدید می‌تواند از DNA اطلاعات خیلی بیشتری به شما بدهد.

حالا با این نشانه‌ها می‌توانیم فرد را بازسازی کنیم

«در واقع این اطلاعات شامل تمام اجزایی است که آن فرد را شکل داده و بنابراین اگر بتوانیم DNA فرد و کد رنگ چشم، فرم چهره یا اجداد او را بررسی کنیم، می‌توانیم  اطلاعاتی را درباره آن شخص پیش‌بینی کرده و یک توصیف کاملا عینی و روشن از صاحب آن در اختیار ماموران تحقیق قرار دهیم، چیزی که پیش از آن امکان‌پذیر نبود.»

وی می‌گوید که این پیش‌بینی‌ها می‌تواند به پلیس کمک کند تا فهرست متهمان خود را محدود کرده و در زمان صرفه‌جویی کند.

«ما در پرونده‌های بسیاری کار می‌کنیم که در آن، وقتی پیش‌بینی‌های خود را در اختیار ماموران تحقیق می‌گذاریم، آنها می‌گویند: آه خدای من. ما به دنبال شخص کاملا متفاوتی بوده‌ایم.»

به گفته‌ی خانم گریتاک، از سال ۲۰۱۴ که این تکنولوژی به صورت تجاری بهره‌برداری، در بیش از ۱۵۰ پرونده در سراسر جهان به کار گرفته شده است.

خانم گریتاک درباره نمونه‌های DNA مورد نیاز می‌گوید: «مانند همیشه، نمونه‌ها می‌تواند شامل خون یا مایع منی جمع‌آوری شده در صحنه جرم باشد، اما در خصوص این پرونده ما برای ایجاد پروفایل از فرد ناشناس، از استخوان نیز DNA گرفته بودیم.»

راه طولانی پلیس برای استفاده از نشانه‌ها

اما نشانه‌هایی که در اختیار پلیس گذاشته شده بود هنوز راهی طولانی در پیش داشت تا به شناسایی عامل قتل برسد. حالا نوبت دانشمندان تبارشناسی Genealogy بود که به میدان بیایند و بر اساس اطلاعاتی که یافته بودند بتوانند مظنون را بیابند. تحقیقات آنان به چند نفر رسید که می‌توانستند رگه‌هایی از آثار به دست آمده را داشته باشند. دانشمندان با بررسی اجداد این افراد و روابط فامیلی میان آنها توانستند تنها یک نفر را پیدا کنند که می‌توانست با مشخصات به‌دست آمده انطباق داشته باشد: تالبوت.

پلیس برای اطمینان از درستی حدس‌هایش چند روز تالبوت را تعقیب کرد تا در فرصتی که او یک لیوان کاغذی را دور انداخت، آنها لیوان را برداشتند و با بررسی DNA روی لیوان اطمینان یافتند که قاتل همان اوست. ۳۰ سال پس از قتل. تالبوت زمان ارتکاب قتل ۲۴ سال داشت و با پدر و مادرش زندگی می‌کرده است. او حالا مردی ۵۵ ساله است.