بازسازی خانه آقای نخست‌وزیر؛ دغدغه‌ای به وسعت کانادا
فهرست مطالب
به تازگی ساختمان ۲۴ ساسکس، خانه نخست‌وزیران کانادا توجه زیادی را به خود جلب کرده و موضوع بحث بسیاری از کانادایی‌هاست.
از زمانی که جاستین ترودو، نخست‌وزیر کانادا اعلام کرد که عجله‌ای برای سکونت در خانه نخست‌وزیری و نقل مکان کردن به آنجا ندارد، معروف‌ترین بنای کشور حتی تیتر رسانه‌های بین‌المللی شد. وضعیت اسف‌بار و تعمیر نشدن مناسب ساختمان، باعث شرمساری است.
من در فیسبوک و توییتر پیام‌های زیادی از کانادایی‌ها دریافت کردم. برخی از آنها مرا تشویق می‌کنند که به اتاوا بروم و آن ساختمان را درست کنم، در حالی که برخی دیگر می‌گویند: «اگر این ساختمان برای استیون هارپر مناسب بوده پس برای جاستین هم باید کافی باشد.»
خیلی‌ها سعی می‌کنند این مساله را به یک موضوع سیاسی تبدیل کنند اما نباید چنین کاری کرد.
مطلب مرتبط:
بازسازی خانه؛ پروژه‌ای ملی
به نظر من باید این موضوع را به یک شانس بزرگ تبدیل کنیم؛ فرصتی برای نشان دادن اهمیت رسیدگی به خانه‌ها در کانادا. این کار می‌تواند هم برای کانادایی‌ها و هم برای کل جهان یک الگو باشد.
من به عنوان صاحب یک شرکت ساخت و ساز و همچنین مجری چندین برنامه تلویزیونی در رابطه با نوسازی خانه‌ها، معتقدم مساله بازسازی ساختمان شماره ۲۴ ساسکس یک موضوع کاملا غیرحزبی است.
این ساختمان در حقیقت بنایی است متعلق به مالیات‌دهندگان کانادایی که توسط کمیسیون ملی سرمایه اداره می‌شود و هم اکنون در دست تخریب است.
درباره ساختمان
این بنای بزرگ سنگ آهکی در سال ۱۸۶۶ توسط لومبرمن و یکی از نمایندگان پارلمان به نام جوزف مریل کوریر ساخته شد. او این بنا را به همسر آینده‌اش هدیه کرد.
طراحی این ساختمان به شیوه نئوگوتیک است. این شیوه در آن زمان در اروپا محبوبیت داشت. ساختمان در زمینی به مساحت ۱.۶ هکتار در ضلع جنوبی رودخانه اتاوا و در مقابل ورودی اصلی به Rideau Hall (خانه فرماندار کل کانادا) قرار دارد و شامل ۳۴ اتاق در چهار طبقه (با احتساب زیرزمین) است.
در دهه ۱۹۴۰ دولت فدرال خانه و زمین آن را از مالکیت فردی خارج کرد و در آن تعمیرات عمده‌ای انجام داد. طی این تعمیرات، اغلب طراحی‌های معماری و نمای اصلی آن از بین رفت.
با وجود اینکه خیلی‌ها به این خانه علاقه دارند اما وقتی که ظاهر آن را کنار بگذاریم، این ساختمان تنها یک بنای پر از پشم شیشه با مشکلات لوله‌کشی و سیم‌کشی برق و زیربنای سنگی در حال فروریختن است. اما نباید این‌گونه باشد.
هزینه‌های بازسازی
خیلی‌ها به گزارشی که در سال ۲۰۰۸ منتشر شده استناد می‌کنند. این گزارش می‌گوید بازسازی خانه ۱۰ میلیون دلار هزینه خواهد داشت. من فکر می‌کنم با توجه به ابعاد و عمر ساختمان، این اعداد واقعی به نظر می‌رسند. ممکن است در حال حاضر این هزینه به ۱۵ میلیون دلار هم برسد.
از هر لحاظ این مقدار پول مبلغ زیادی است. اما حدس می‌زنم این سرمایه‌گذاری برای دولت کانادا یک سرمایه‌گذاری کوچک است.
خیلی از کانادایی‌ها فکر می کنند که باید ساختمان ۲۴ ساسکس را تخریب و بازسازی کنیم. خیلی‌ها هم تصور می‌کنند باید این خانه را به شرایط ایده‌آلش بازگرداند.
اما وقتی که بخواهیم هم قدمت یک بنا را حفظ کنیم و هم آن را به سطح استانداردهای کنونی برسانیم، هزینه آن حتی از تخریب و بازسازی مجدد بیشتر می‌شود.
با این مسئله موافقم که تاریخچه ارزشمندی در این بنا وجود دارد. به همین دلیل پیشنهاد یک تغییرات میانه را می‌دهم یعنی نگه داشتن بخش‌های تاریخی بنا تا جایی که ممکن است و برجسته کردن آنها در یک بنای جدیدتر و کارآمدتر که بتوانیم به آن افتخار کنیم.
معماران کانادایی زیادی هستند که توانایی حفظ میراث و در عین حال به کارگیری طراحی مدرن را دارند.
به نظر من این ساختمان باید حتما بازسازی شود اما نه فقط به صورت نمادین. این کار باید با هدف آموزش تاریخ و زیرساخت‌های کانادا به مردم کشورمان انجام شود. ما باید با این کار به همه بگوییم ارزش یک ساختمان فقط به ظاهر آن نیست.
بله. ساختمان ۲۴ ساسکس یک عمارت شاهانه است اما پشت دیوارهای آن زیبایی‌های زیادی وجود ندارد. به عنوان مثال هزینه سالیانه سیستم گرمایشی خانه حدود ۷۰ هزاردلار است که مسخره به نظر می‌رسد.
سیستم HVAC مناسبی ندارد و به جای آن تهویه‌های قدیمی پنجره‌ای و دیگ بخار دارد. فقدان تهویه و فیلتراسیون مناسب و حضور پشم شیشه و قارچ نیز تهدیدی برای سلامتی محسوب می‌شود.
بازسازی عمارت؛ فرصتی تاریخی
حالا فرصت مناسبی پیش آمده که به نسل آینده کانادا یاد بدهیم که ارزش یک ساختمان به میراث و ظاهر آن نیست. بلکه به طول عمر، امنیت، سلامت، محیط مناسب و کارآیی آن است. مطمئنا در این باره، بحث نما نیز مهم است.
به عنوان مثال کاخ سفید یک نماد مشهور قدرت در جهان است؛ چیزی که ما آن را نداریم. ساختمانی که تا این حد مورد توجه عموم است، میزبان کنفرانس‌های بین‌المللی بوده و باید نمادی از کشور کانادا باشد، مطمئنا باید شکوه خاصی داشته باشد. باید جلوه خاصی داشته باشد و درعین حال هزینه آن قابل تامین و در دسترس باشد.
چیزی که بیش از همه من را در مورد این پروژه خوشحال می‌کند این است که وضعیت کنونی زیرساخت‌های ساختمانی کشور به مساله اصلی رسانه‌ها تبدیل شده است.
در حالی که اتاوا در حال فکر کردن به این است که با ساختمان شماره ۲۴ ساسکس چه کار کند، ما هم این شانس را داریم که استعداد خود را نشان دهیم؛ شرکت‌های بسیار بزرگ، تامین‌کنندگان، سرمایه‌گذاران، تاجران و تکنولوژی‌هایی که در کانادا وجود دارند.
هزاران سرمایه‌گذار ماهر در این کشور وجود دارند که می‌توانند مسئولیت این پروژه را به عهده بگیرند. همچنان که دنیا به ما می‌نگرد، کانادا باید از این همه توجه استفاده کرده و ثابت کند که به استعدادهای ملی خود افتخار می‌کند.
ما همواره در مورد زیرساخت‌های خود جدی هستیم و در مورد سوخت‌های فسیلی و مصرف منابع مسئولیت‌پذیر بوده‌ایم. از همه مهم‌تر اینکه توانایی حفاظت از خانه خودمان را داریم.
برایان بوملر کارشناس رسانه‌ای املاک و مسکن در کانادا
برایان بوملر شاید مشهورترین چهره رسانه‌ای دنیای املاک و مسکن در کانادا باشد. او تهیه‌کننده و مجری پربیننده‌ترین برنامه‌های شبکه HGTV کاناداست و سال‌هاست به عنوان کارشناس مسائل ساختمانی در این شبکه فعالیت می‌کند.
او در این مطلب، به خانه نخست‌وزیری کانادا پرداخته و می‌گوید که چرا بازسازی و مرمت این خانه برای کانادا اهمیتی فراجناحی دارد.
