به کدام حزب رای بدهیم؟ مقایسه وعده‌هایی که احزاب داده‌اند

کانادا در آستانه یک انتخاب بزرگ قرار گرفته است.مردم قرار است با انتخاب خود تصمیم بگیرند که به عملکرد ده ساله آقای هارپر رای اعتماد بدهند و یا اینکه با دادن اکثریت به احزاب مقابل خواستار تغییر در مدیریت کلان کانادا شوند.
شرایط خاص اقتصادی و نیز توازن جدید قوا در سطح بین‌المللی این تصمیم را مهم ساخته است. روزنامه نشنال پست در این مطلب به وعده‌هایی می‌پردازد که سه حزب محافظه‌کار، لیبرال و نئودموکرات در هفت حوزه تصمیم‌گیری کلان کشور داده‌اند.

اقتصاد، مالیات و مسائل معیشتی
وعده‌های محافظه‌کاران

• برنامه «کاهش مالیات خانواده» را معرفی کرده است که به زوج‌های دارای کودک زیر ۱۸ سال اجازه می‌دهد تا ۵۰.۰۰۰ دلار درآمد را تقسیم کنند؛ و سقف سود غیرقابل استردادشان ۲.۰۰۰ دلار شود.
• محدودیت سهم سالانه را برای حساب‌های پس‌انداز معاف از مالیات (TFSA) از ۵.۵۰۰ دلار به ۱۰.۰۰۰ دلار افزایش داده است.
• کمک هزینه فرزندان را از ۱۰۰ دلار به ۱۶۰ دلار در ماه برای کودکان زیر ۶ سال افزایش داد؛ و کمک هزینه جدید ۶۰ دلاری را برای کودکان بین شش تا ۱۷ سال اختصاص داد.
• نرخ مالیات کسب و کارهای کوچک را از ۱۱ درصد کنونی به ۹ درصد تا سال ۲۰۱۹ کاهش داد؛ نرخ مالیات شرکتی را از حدود ۲۲ درصد به ۱۵ درصد کاهش داد.
• بودجه سال مالی جاری را به تعادل برساند.
• سن واجد شرایط برای دریافت مزایای تأمین بازنشستگی را از ۶۵ سال به ۶۷ سال افزایش داد.
• در حال بررسی روش‌هایی است تا کانادایی‌ها بتوانند بطور داوطلبانه تاثیر و دخالت بیشتری در برنامه مستمری بازنشستگان کانادایی داشته باشند.

وعده‌های نئودموکرات‌ها
بودجه را در سال ۲۰۱۶ متعادل کند. نرخ مالیات بر درآمد شخصی افزایش پیدا نکند. سیاست income-splitting دولت را برای خانواده‌ها لغو می‌کند؛ به گفته آنان این سیاست فقط به ۱۵ درصد افراد که ثروتمندتر هستند کمک می‌کند. تغییرات سقف سالیانه TFSA را به وضعیت قبلی باز می‌گرداند؛ به گفته آنان میزان فعلی باعث کمک به ثروتمندان است و عایدی اندکی برای کانادایی‌های طبقه متوسط دربردارد. نرخ مالیات بر درآمد شرکت‌های بزرگ کانادا را تا سطح پیش از به قدرت رسیدن محافظه‌کاران افزایش می‌دهد. نرخ مالیات کسب و کارهای کوچک را از ۱۱ درصد کنونی به ۹ درصد کاهش می‌دهد. به سیاست افزایش کمک هزینه فرزندان ادامه می‌دهد. یک برنامه ملی کمک هزینه مراقبت از کودکان با ۱۵ دلار در روز را ایجاد می‌کند، و در سراسر کانادا فضاهای مراقبتی مقرون به صرفه برای یک میلیون کودک را ایجاد یا ابقا می‌کند. تصمیم محافظه‌کاران برای افزایش سن واجدین شرایط استفاده از برنامه بازنشستگی به ۶۷ سالگی را لغو می‌کند. مزایا و همچنین مشارکت کانادایی‌ها را برای طرح بازنشستگی کانادا افزایش می‌دهد. وعده‌های لیبرال‌ها
مالیات بر درآمد دسته طبقه متوسط را از ۲۲ درصد کنونی به ۲۰.۵ درصد کاهش دهند؛ یک دسته مالیاتی جدید ۳۳ درصدی برای درآمدهای سالانه بالاتر از ۲۰۰.۰۰۰ دلار ایجاد می‌کنند. قانون income-splitting خانواده را لغو می‌کنند؛‌ حزب این کار را «یک فرار مالیاتی ۲ میلیارد دلاری برای ۱۵ درصد از کانادایی‌هایی که بالای هرم ثروت قرار دارند» می‌خواند. یک برنامه کمک هزینه ماهیانه معاف از مالیات برای کودکان کانادایی معرفی می‌کنند که پرداخت‌های به تمامی خانوارهای دارای فرزند و درآمد سالانه زیر ۱۵۰.۰۰۰ دلار افزایش می‌دهند. افزایش سقف TFSA را به ۱۰.۰۰۰ دلار لغو می‌کنند؛ به گفته آنان این کار به کانادایی‌های متمول کمک می‌کند که کمتر از هرکسی به این امتیاز نیاز دارند. کاهش مالیات برای کسب و کارهای کوچک را ابقا می‌کنند، اما مطمئن می‌شوند که این کار عمدتا به نفع ثروتمندان تمام نمی‌شود. بودجه را در سال ۲۰۲۰ متعادل می‌کنند. طرح محافظه‌کاران برای افزایش سن واجدین شرایط استفاده از برنامه بازنشستگی به ۶۷ سالگی را لغو می‌کنند. مزایا و همچنین مشارکت کانادایی‌ها را برای طرح بازنشستگی کانادا افزایش می‌دهد.

امنیت و تروریسم
وعده‌های محافظه‌کاران
کانادا را متعهد به ماموریت نظامی علیه داعش کرده و جت‌های جنگنده CF-18 را به عراق و سوریه فرستاده است. قانون Bill- 51 را به تصویب رسانده که به سازمان اطلاعات امنیت کانادا (CSIS) قدرت گسترده‌ای می‌دهد تا با نظارت بیشتر و دخالت فعال ، تهدیدهای امنیتی را خنثی کند. این قانون ترویج تروریسم را غیرقانونی می‌کند؛ اختیارات قانونی پلیس را جهت دستگیری و بازداشت مظنونین افراطی بدون اتهام افزایش می‌دهد؛ و به بیش از ۱۰۰ نهاد دولتی اجازه می‌دهد در صورت شک به یک تهدید امنیت ملی بالقوه یا مشکوک، اطلاعات محرمانه «مرتبط» به آن را در مورد شهروندان کانادایی‌ مبادله کنند. ۲۹۲ میلیون دلار را در طی ۵ سال جهت کمک به RCMP, CSIS و آژانس مرزی مبارزه با تروریسم کانادا تخصیص داده است. یک نیروی پلیس پارلمانی جدید را با ادغام کارکنان – پیشتر مجزای – امنیتی سنا و مجلس به خدمات حفاظتی پارلمانی ایجاد کرد، همچنین۳۹ میلیون دلار بودجه اضافی را نیز برای اقدامات امنیتی درحوزه پارلمانی اختصاص داد.

وعده‌های نئودموکرات‌ها
عملیات بمباران را پایان داده و تمامی پرسنل نظامی را از عراق و سوریه عقب بکشد؛ کمک‌های بشردوستانه به پناهندگان عراقی و سوریه‌ای و همچنین تحقیق و بازجویی جنایات جنگی را شدت ببخشد. Bill C-51، قانون ضد تروریسم را لغو کند. امکان بازرسی مستقل‌تر از سازمان‌های امنیت ملی کانادا را فراهم کند. از طرح مقابله با افراط گرایی حمایت کند.

وعده‌های لیبرال‌ها
به عملیات بمباران در عراق و سوریه پایان دهند، اما آموزش‌دهندگان نظامی را در عراق باقی بگذارند، کمک‌های بشردوستانه به پناهندگان عراقی و سوریه‌ای را شدت ببخشند؛ به پناهندگان بیشتری از عراق و سوریه اجازه ورود بدهند. اصلاحاتی را در لایه ضد تروریسم Bill C-51 به قرار زیر انجام بدهند: محدود کردن اشتراک‌گذاری اطلاعات شخصی به ۱۷ اداره و آژانس دولتی که مسئولیت‌های امنیت ملی را برعهده دارند؛ از بین بردن قدرت جدید CSIS جهت کسب حکم دادگاهی برای شکستن قانون در برخی موارد جهت برخورد با مظنونین به تروریسم؛ افزودن یک محدودیت سه ساله در برخی بخش‌های قانون و بررسی اجباری پارلمانی در مورد تدابیر امنیتی فوق‌العاده. یک کمیته نظارت امنیت ملی همه جانبه را جهت نظارت بر همه ۱۷ اداره و آژانس دولتی مسئول امنیت ملی ایجاد می‌کنند.
زیرساخت ها و حمل و نقل
وعده‌های محافظه‌کاران
به طور متوسط ۵.۳ میلیارد دلار در سال را صرف زیرساخت‌های ایالتی و شهری تحت برنامه جدید ساخت وساز کانادا New Canada Building Plan کند. اختصاص بودجه جدید برای حمل و نقل عمومی، که دولت فدرال را متعهد به صرف ۲۵۰ میلیون دلار در سال ۲۰۱۷، ۵۰۰ میلیون دلار در سال ۲۰۱۸ و ۱ میلیارد دلار در سال پس از ۲۰۱۹ کند. صرف ۱۵۰ میلیون دلار برای ۱۵۰ برنامه زیرساختی اجتماعی کانادا جهت تأمین مالی پروژه‌های زیرساختی فرهنگی و اجتماعی در سراسر کشور برای جشن گرفتن 150مین سالگرد کانادا در سال ۲۰۱۷.
وعده‌های نئودموکرات‌ها
یک سنت دیگر از مالیات موجود ۱۰ سنت به ازای هر لیتر بنزین فدرال را به جاده‌ها، پل‌ها و دیگر زیرساخت‌های مادر اختصاص دهد، و تا پایان اولین دوره دولت حزب نیودموکرات به ۱.۵ میلیارد اضافی در سال، در کنار تقریبا ۲.۲ میلیارد دلار مالیات سالانه موجود بنزین که به شهرداری ها انتقال می یابد، دست یابد. طرح حمل و نقل بهتری را برای استان‌ها و شهرها ایجاد کند و ۱.۳ میلیارد دلار در سال در ۲۰ سال آینده برای حمل و نقل عمومی مستحکم در شهرها سرمایه‌گذاری کند.

وعده‌های لیبرال‌ها
بودجه زیرساخت‌ها را از طریق «منابع جایگزین سرمایه» مانند سرمایه‌گذاری صندوق‌های بازنشستگی بزرگ در پروژه‌های زیربنایی عمده در مناطق شهری و روستایی شدت ببخشند. بودجه زیرساختی را برای مسکن ارزان‌قیمت، حمل و نقل عمومی، راه‌ها ، تغییرات آب و هوایی و «شهرهای هوشمند» فراهم سازند. جلسات سالیانه برای شهرداران شهرهای بزرگ در اتاوا برگزار کنند تا در مورد مسائل زیرساختی پیش‌روی شهرها بحث وگفتگو کنند. امور خارجه و دفاعی
وعده‌های محافظه‌کاران
بودجه وزارت دفاع ملی را از ابتدای ۱۸-۲۰۱۷ تا سه درصد افزایش دهند که درطی ۱۰ سال، شاهد بیش از ۱۱.۸ میلیارد دلارافزایش خواهند بود. افزون بر ۲.۸ میلیارد دلار اختصاص یافته در اجلاس G8 در سال ۲۰۱۰، میزان ۳.۵ میلیارد دلار دیگر را در طی ۵ سال به بهداشت مادران، نوزادان و کودکان تخصیص دهند.

وعده‌های نئودموکرات‌ها
کمک‌های خارجی را به ۰.۷ درصد درآمد ناخالص ملی، یا GNI افزایش دهند. (در حال حاضر کانادا ۰.۲۴ درصد GNI را صرف کمک‌های خارجی می‌کند) ۹ دفتر منطقه ای امور بازنشستگان ارتش را که توسط دولت محافظه‌ کاربسته شده، بازگشایی کند.

وعده‌های لیبرال‌ها
کانادا را «رهبر جهانی» مؤسسات چندملیتی کنند. کاهش کمک‌های خارجی را به‌وضعیت پیشین بازگردانند. ۹ دفتر منطقه ای امور بازنشستگان ارتش را، که توسط دولت محافظه‌ کاربسته شده، بازگشایی کند. کمیته ای را درکابینه جهت مدیریت و نظارت بر رابطه کانادا با ایالات متحده ایجاد کنند. میزبان یک نشست سه جانبه جدید با ایالات متحده و مکزیک شوند. مسائل اجتماعی
وعده‌های محافظه‌کاران
در سال‌های ۱۸-۲۰۱۷ شروع به افزایش بودجه بهداشت و درمان سالانه استان‌ها جهت رشد هماهنگ با تولید ناخالص داخلی کنند و افزایش سه درصدی هر سال را تضمین کنند. (در حال حاضر افزایش شش درصد در سال است) دو میلیارد دلار در سال برای نوسازی موافقت‌نامه توسعه بازارکار استان‌ها هزینه کنند تا تطبیق مجدد نیازهای کارفرمایان و جویندگان کار تحقق یابد. ۶۵ میلیون دلار را در طی چهار سال، ازسال ۱۷-۲۰۱۶ در دسترس انجمن‌های تجاری و صنعتی مشاغل و صنایع قرار می‌دهند که قادر باشند با همکاری مؤسسات آموزشی پس از دبیرستان، دوره‌های آموزشی متناسب با نیازهای کارفرمایان را ارائه دهند.

وعده‌های نئودموکرات‌ها
افزایش شش درصدی سالیانه مراقبت‌های بهداشتی را به استان‌ها بازگرداند. برای خانوارهایی که در دولت محافظه‌کار دیگر مرسولات خود را درب منزل تحویل نمی‌گیرند، تحویل به درمنزل را ازسرگیرد. سرشماری اجباری با فرم‌های طولانی را دوباره از سر گیرد و آن را جایگزین «ارزیابی ملی داوطلبانه خانواده‌ها» کند.

وعده‌های لیبرال‌ها
نقش دولت فدرال را در مراقبت از سیستم سلامت ملی تقویت کنند؛ با نخبگان و صاحب نظران در مورد چگونگی بهبود سیستم در حوزه‌هایی مانند زمان انتظار، قابلیت خرید و تهیه داروهای تجویزی، و در دسترس بودن مراقبت‌های خانگی home care مشورت کنند. از سرگیری تحویل مراسلات به درمنزل با پست سرشماری با فرم‌های طولانی را دوباره برقرار و سازمان آمار کانادا را مستقل کنند.

اصلاحات دموکراتیک و حکومتی
وعده‌های محافظه‌کاران
مهلتی قانونی برای انتصاب‌های جدید سنا تعیین کنند تا استان‌ها را برای پذیرش یا رد اصلاحات در جلسات عمومی تحت فشار قرار دهند. قانونی را معرفی می‌کنند که تغییر در سیستم انتخابی فعلی که مبتنی بر پیروزی با آرای بیشتر است منوط به موافقت کانادایی‌ها در رفراندوم ملی باشد.

وعده‌های نئودموکرات‌ها
سیستم انتخابی فعلی مبتنی بر پیروزی با آرای بیشتر را با سیستمی ترکیبی جایگزین کند که نسبت نمایندگان احزاب را در مجلس عوام با انتخاب مستقیم عضو پارلمان در هر دوره ترکیب می‌کند. سنا را لغو می‌کند (که نیازمند مذاکرات قانونی با ایالت‌ها است). اختیارات و استقلال متصدیان بودجه پارلمانی را تقویت می‌کند.

وعده‌های لیبرال‌ها
تغییراتی را برای تقویت دسترسی به سیستم اطلاعاتی معرفی کرده و اطمینان حاصل می‌کنند که این تغییرات در دفتر نخست وزیری و دفاتر وزرا اعمال شود. یک گزارش سه ماهه دقیق‌تراز هزینه‌های پارلمانی ارائه می‌دهند و هیئت محرمانه اقتصاد داخلی مجلس عوام را علنی می‌کنند. یک فرایند مستقل غیر حزبی برای مشاوره به نخست وزیر در ملاقات با سنا ایجاد می‌کنند. زمان بیشتری را برای پرسش و پاسخ در طول زمان سوال کردن اختصاص داده و زمانی را برای سؤال از نخست وزیر درنظر می گیرند. تبلیغات دولتی حزبی را ممنوع کرده و یک نماینده تبلیغاتی را تعیین می‌کنند تا به بازرس کل کمک کند بر روی تبلیغات دولتی نظارت داشته باشد. روندهای انتخاباتی را با حذف سیستم رأی بیشتر بازسازی کنند و روش‌هایی مانند ranked ballots، نمایندگی به تناسب، رای‌گیری اجباری، و رای‌گیری آنلاین را بررسی خواهند کرد.

عدالت
وعده‌های محافظه‌کاران
تملک ماری‌جوانا را جرم‌زدایی یا قانونی نکند. درخواست روسای پلیس کانادا برای جریمه کردن کسانی که ۳۰ گرم یا کمتر ماری‌جوانا دارند را در نظر می‌گیرند. معرفی دوباره قانون پیشتر معوق مانده حبس ابد برای زندانیان خطرناک و اخراج سریع مجرمان خارجی. همچنین تصویب نسخه اصلاح شده قانون حداقل مجازات اجباری پیشین دولت برای جرایم مرتبط با سلاح، که دادگاه عالی کانادا خلاف قانون اساسی شمرده بود.

وعده‌های نئودموکرات‌ها
فوراً ماری‌جوانا را جرم‌زدایی کند، که در آن مصرف‌کنندگان از لحاظ کیفری تحت پیگرد قرار نمی‌گیرند، در نتیجه هیچ‌کس برای مصرف آن به زندان نمی‌افتد؛ حزب در مورد قانونی کردن به گفتگو می‌نشیند، اما خواستار تشکیل کمیسیونی برای مشورت با کانادایی‌ها و راهنمایی پارلمان در مورد چگونگی تنظیم دقیق استفاده غیرپزشکی است. قانونی را معرفی می کنند که بر اساس آن دیوان عدالت عالی کانادا دوزبانه باشد. قوانینی را که مانع رانندگی رانندگان مست باشد پشتیبانی و تقویت خواهند کرد.

وعده‌های لیبرال‌ها
ماری‌جوانا را قانونی و فروش آن را با پرداخت مالیات در جایگاه های رسمی مجاز اعلام کنند. رهبر لیبرال‌ها جاستین ترودو انتظار دارد خرید ماری‌جوانا تا رسیدن به سن ۱۸ یا ۱۹، بسته به ایالتی که در آن زندگی می‌کنند، مجاز شمرده نشود. به بازنگری در حداقل مجازات اجباری بپردازند. توانایی صحبت کردن به هر دو زبان رسمی را برای کاندیداهای قضاوت در دادگاه عالی کانادا الزامی کنند.