این ویژگی کاناداییهاست؛ معمولا در مواجهه با آدمهای مشهور اجتماعی کشور، خیلی هیجانزده نمیشوند. هیچ مورد کانادایی دیده نشده که به خاطر دیدن پسر وزیر سر و دست بشکند و از او امضا بخواهد. البته این هم مثل همه چیز استثنا دارد.
وقتی جاستین سوفی را دید، نخستین بوسه در روزهای کودکی در کمدلباس یادش نبود!
اگر بخواهیم به طور فرضی یک پرنس کانادایی را تجسم کنیم، به احتمال خیلی زیاد شبیه جاستین ترودو خواهد بود؛ پسر ارشد نخستین و تنها نخستوزیر محبوب مردم کانادا یعنی «پیر ترودو». کافی است برای آشنا شدن با محبوبیت اسطورهای پیر ترودو، عکسهایی را در اینترنت جستجو کنید که پوسترهای «پیر ترودو» در مغازهها در کنار ستارگان موسیقی راک به فروش میرسد. ازدواج جاستین ترودو، در سایه محبوبیت پدر، در رسانههای آن زمان کانادا بازتاب داشت. آنها داستان عشق سوفی و جاستین را نوشتند و متنی که میخوانید، از میان گزارشهای آن دوران نوشته شده است.
ظاهر آراسته و شادمان مادر و آرمانگرایی بیبدیل پدر، از جاستین ترودو شخصیتی ساخته که خیلیها او را به مثابه شاهزاده خانواده سلطنتی دوست دارند. سال ۲۰۰۵ در حضور صد و هشتاد مهمان، جاستین ۳۳ ساله با نامزد ۳۰ سالهاش، سوفی گرگوار ازدواج کرد؛ مراسمی که بر اساس معیارهای کانادایی بسیار شیرین و افسانهای بود.
مارگارت ترودو، مادر جاستین ترودوی داماد، گفت: «باعث خوشحالی است. در دو سفر اخیری که خانوادهام برای مناسبتهای خانوادگی به مونترال آمدند همه چیز بیش از حد ناراحتکننده بود. اما اینبار خوشحال بودیم. همهی ما طعم شیرین این اتفاق را حس میکردیم»…
متن کامل این مطلب را میتوانید در فایل پیدیاف ویژهنامه نوروزی آتش بخوانید. از اینجا دانلود کنید: