دادگاه این دو کودک کانادایی را از مادر جدا کرده و به پدرشان در آلمان سپرده است
دادگاه استیناف انتاریو اعلام کرد بعد از کشمکشهای طولانی برای حضانت دو کودک آلمانی-کانادایی، آنها باید برخلاف میل مادرشان، به آلمان برگردند و پیش پدرشان باشند. بر اساس حکم دادگاه، پدر همچنین موظف است خانهی مناسبی برای مادر و کودکان در آلمان مهیا کند.
جان بالو و همسرش کاترین-رز باگوت چند سالی است درگیر یک دادگاه خانوادگی هستند که سرنوشت آن به تفسیر دادگاه از قوانین آدمربایی بینالمللی کودکان گره خورده است؛ قوانینی که مشهور به کنوانسیون لاهه است.
مسالهای به نام حضانت و کنواسیون لاهه
دو دادگاه (یعنی دادگاه استیناف و دادگاه ویژه) با هم اختلافنظر دارند. دادگاه ویژه میگوید بعد از اینکه مادر، دو فرزندش را به کانادا آورده، دیگر خانه آنها عوض شده است. اما دادگاه استیناف میگوید مادر با این کار حق حضانت پدر را نقض کرده و بچهها باید برخلاف علاقه شخصیشان به آلمان بازگردند.
دادگاه استیناف در حکم خود مینویسد: «گرچه این پرونده ممکن است برخلاف تمایل و نیاز این دو کودک باشد، اما مسائلی حقوقی وجود دارد که فراتر از تمایل آنهاست و بر تمایلات کودکان و والدین بیشمار دیگری نیز تاثیر میگذارد».
آغاز اختلافات بر سر بچهها
این زوج کانادایی در سال ۲۰۰۰ در تورنتو ازدواج کردند و یک سال پس از آن به آلمان رفتند. کودکانشان که در سالهای ۲۰۰۲ و ۲۰۰۵ در آلمان متولد شده و در همانجا نیز بزرگ شدند، شهروندان کانادا هستند.
بالو و باگوت در سال ۲۰۱۱ از یکدیگر جدا شدند و حضانت کودکان به پدر داده شد. اما در آوریل ۲۰۱۳ توافق کردند که بوگات کودکان را برای رفتن به مدرسه به کانادا بیاورد. بنابراین بالو نامهی انتقال حضانت به مادر را امضا کرد. مادر و فرزندان اکثر وسایلشان را در آلمان گذاشتند و به کانادا آمدند.
یک سال بعد پدر تلاش کرد کودکان را بازگرداند اما مادر مخالفت کرد.
پس از مشاجرات قضایی و طولانی شدن پروسه هم در آلمان و هم در کانادا، جریان پرونده در انتاریو ادامه یافت.
دو دادگاه با دو رای متفاوت
در ابتدا، قاضی دادگاه استیناف در سنت کاترینز استان انتاریو حکم به بازگشت آنها به آلمان داد. وی معتقد بود آنها شهروندان آلمان بودند و طی یک سالی که در کانادا اقامت داشتند این مسئله تغییری نکرده بود.
اما دادگاه ویژه خلاف این تصمیم را گرفت. از نظر آنها پیش از آنکه مادر با بازگشت فرزندانش مخالفت کند خانهی آنها عملا تغییر کرده بود و به کانادا منتقل شده بود. این دادگاه گفت در این شرایط، کنوانسیون لاهه موضوعیت خود را از دست میدهد و این کار مادر دیگر آدمربایی نیست.
قاضی رابرت شارپ برای دادگاه استیناف اینگونه نوشت: «من عمیقا با مادر همدردی میکنم. او احساس میکند فرزندانش دوست دارند در کانادا بمانند. من متوجه شدم که این کودکان بیش از سه سال است که در انتاریو هستند و بازگرداندن آنها به آلمان احتمالا سخت خواهد بود».
با این حال، دادگاه استیناف حکم به بازگشت آنها به آلمان داد.
دادگاه استیناف به این نتیجه رسید که این کودکان شهروندان آلمان بودند و مادر با آوردن آنها به کانادا قوانین کنوانسیون لاهه را زیر پا گذاشته است.
دادگاه همچنین تایید کرد که والدین قصد اقامت موقت در کانادا داشتند و کودکان نیز بر این باور بودند و باگوت با نگه داشتن فرزندان در انتاریو برخلاف میل بالو در واقع حق حضانت او را نقض کرده است.
از نظر دادگاه، اعتراض کودکان مبنی بر بازگشت به آلمان ساختگی است. آنها بابت تکالیف زیاد در مدارس آلمان و دور شدن از دوستانشان در انتاریو شکایت کرده بودند.