درآمد کمتر، اجاره بیشتر این وضعیت مهاجرانی است که تازه به کانادا آمده‌اند
درآمد مردان و زنان مهاجر در کانادا به طور میانگین ۴۱ و ۵۰ درصد میانگین درآمد زنان و مردانی است که در کانادا به دنیا آمده‌اند
افزایش جمعیت در کانادا که به دلیل پذیرش تعداد بیشتری مهاجر در سال‌های اخیر اتفاق افتاده باعث شده تا بحران‌هایی هم به‌ویژه در کلان‌شهرهایی مثل تورنتو و ونکوور پیش بیاید: افزایش اجاره‌ها یکی از آنهاست.
دولت فدرال با افزایش سطح پذیرش مهاجران کوشیده تا با سالخوردگی جمعیت و کمبود نیروی کار مقابله کند، اقدامی که از نگاه بیشتر کارشناسان در درازمدت به سود اقتصاد کانادا خواهد بود. اما افزایش جمعیت در کوتاه‌مدت، موجب بحران در بازار خانه‌های اجاره‌ای در منطقه تورنتوی بزرگ شده است و به نظر می‌رسد که کشور همچنان در حال تلف کردن استعدادهای بسیاری از مهاجران ماهر خود است. ولی این موضوع تا چه حد جدی است و چه تاثیری بر روی زندگی مهاجران می‌گذارد؟
Benoit P. Durocher، اقتصاددان ارشد موسسه Caisse Desjardins در کبک، در گزارشی که به تازگی منتشر شد، گفت: «رشد جمعیت حتی از خوش‌بینانه‌ترین پیش‌بینی‌های جمعیت‌شناختی نیز فراتر رفته است.»
در یک سال گذشته، حدود ۴۱۳ هزار نفر به کانادا آمده‌اند که نشان‌دهنده‌ی رشد ۴ / ۱ درصدی بوده و سریع‌تر از تمامی کشورهای گروه G7 است. بر اساس داده‌های سازمان آمار کانادا، جمعیت کشور در اوائل سال جاری، از مرز ۳۷ میلیون نفر گذشته است.
دوروچر می‌گوید «رشد جمعیت کانادا نزدیک به دو برابر بیشتر از آمریکا است. با این حال، هنوز به نظر نمی‌رسد که رشد سریع‌تر جمعیت، تفاوت چشمگیری در تعداد کسانی که واقعا در بازار کار مشارکت دارند، ایجاد کرده باشد.»
با پیرتر شدن جمعیت کانادا، سهم بازنشسته‌ها از جمعیت افزایش یافته و سهم شاغل‌ها کاهش پیدا کرده است. این امر بخشی از دلایلی به شمار می‌آید که امسال، به بالاترین نرخ کمبود نیروی کار ماهر در کانادا انجامید، به گونه‌ای که در ماه‌های اخیر، حدود ۴۰۰ هزار فرصت شغلی خالی مانده است.
افزایش سطح پذیرش مهاجرت از سوی دولت لیبرال کانادا از جمله به منظور متوقف ساختن این روند صورت پذیرفت، اما به گفته دوروچر کافی نبوده است.
دوروچر می‌گوید: «این نیز محتمل است که بخش معینی از مهاجران تازه‌وارد، هنوز بطور کامل در بازار کار ادغام نشده‌اند و از همین رو، هنوز بخشی از نیروی کار به شمار نمی‌آیند. بنابراین، فعلا به نظر نمی‌رسد که رشد سریع‌تر جمعیت، بتواند به تنهایی مشکل کمبود نیروی کار کشور را حل کند.»
در گزارش جداگانه دیگری که از سوی شورای اشتغال مهاجران منطقه‌ی تورنتو (TRIEC) منتشر شد، این موضوع مطرح شده است که حتی ماهرترین مهاجران نیز برای ادغام شدن در اقتصاد کشور، دچار مشکل هستند.
در این گزارش همچنین آمده است که نرخ بیکاری در سال ۲۰۱۶ در میان مهاجران ساکن تورنتو که به تنهایی بزرگترین مقصد برای تازه‌واردان به کانادا به شمار می‌آید، ۵ / ۱۲ درصد بوده است که دو برابر بیشتر از همین نرخ در میان غیر مهاجران است. با این حال، TRIEC در گزارش خود آورده است که این شکاف در طی سالیان گذشته کاهش یافته است.
وضعیت شغلی و درآمدی زنان و مردان مهاجر طبق این گزارش
باید به این موضوع اشاره کرد که طبق این گزارش، درآمد زنان مهاجر که دارای مدرک دانشگاهی هستند بطور میانگین نصف زنانی است که در کانادا متولد شده‌اند.
در گزارش TRIEC آمده است که مهاجران مرد دارای مدرک لیسانس، بطور میانگین ۷۴ درصد مردان متولد شده در کانادا درآمد کسب می‌کنند. اما درآمد میانگین کل مردان مهاجر تنها ۴۱ درصد درآمد میانگین مردان متولد شده در کاناداست و این امر نشان می‌دهد که مردان مهاجر بسیار اندکی در بالاترین رده‌های نردبان درآمدی حضور دارند.
گزارش TRIEC می‌گوید: «اگر می‌خواهیم به وعده ایجاد رفاه برای تمام مردم، از جمله مهاجران، عمل کنیم و اگر قرار است که کانادا در نبرد برای جذب استعدادهای جهانی رقابت‌پذیر باقی بماند، باید کار بیشتری انجام دهیم.»
این گزارش سیاست‌گذاران را ترغیب می‌کند که به فکر ارائه حمایت‌های بیشتری، به ویژه برای زنان مهاجر باشند؛ از شروط مرتبط با «تجربه کانادایی» برای استخدام دست بردارند و راه‌های بیشتری برای معتبر شناختن مدارک خارجی ایجاد نمایند.
شرایط بحرانی بازار مسکن تورنتو
رشد نیرومند جمعیت کانادا باعث شده تا بازار املاک کشور رونق داشته باشد و این به عقیده دوروچر، تحول مثبتی است، به ویژه با توجه به آن که امسال، افزایش نرخ‌های بهره وام مسکن و سخت‌گیرانه‌تر‌شدن مقررات وام‌دهی، بازار املاک مسکونی را به شکل قابل ملاحظه‌ای از تب و تاب انداخت.
دوروچر می‌نویسد: «رشد جمعیت افراد بین ۲۵ تا ۳۴ ساله نیز، که غالبا به عنوان گروه سنی خریداران خانه‌اولی در نظر گرفته می‌شوند، در سال‌های اخیر در بیشتر بخش‌های کشور شتاب گرفته است. این امر موجب افزایش تقاضا برای خانه شده و ساخت و سازهای مسکونی و میزان فروش خانه‌های موجود را بالا برده است. این امر اثرات منفی افزایش تدریجی نرخ بهره بر بازار مسکن را تا اندازه‌ای جبران می‌کند.»
اما شواهد فراوانی وجود دارد که نشان می‌دهد شهرهای کانادا برای پذیرش مهاجران در ابعادی که بسیار بیش از حد معمول باشد، آمادگی ندارند. در تورنتوی بزرگ، که سال گذشته ۱۰۰ هزار نفر، شامل پناهجویان و دانشجویان خارجی، بر جمعیت آن افزوده شد، بازار مسکن اجاره‌ای تحت فشار شدیدی قرار دارد.
طی یک سال گذشته، طبق داده‌های Padmapper، اجاره‌بها برای واحدهای آپارتمانی یک‌خوابه، با ۶ / ۱۵ درصد افزایش، اکنون به میانگین ۲,۲۲۰ دلار در ماه رسیده است. نرخ خالی بودن آپارتمان‌ها نیز به میزان ناچیز
۵ / ۰ درصد کاهش یافته است. با توجه به کاهش میزان فروش در سال گذشته، سازندگان نیز در حال کاستن از ساخت و ساز خانه‌های جدید هستند.
Richard Florida، استاد دانشگاه تورنتو و متخصص برجسته طراحی شهری، در گفتگو با بلومبرگ نیوز می‌گوید: «اکنون به نقطه‌ای رسیده‌ایم که با توجه به میزان جمعیت و صنایعی که جذب می‌کنیم، پیشاپیش قدرت خرید مسکن برای همگان، به شکل وحشتناکی پایین آمده است. ما در وضعیتی بحرانی قرار داریم، ولی حتی قادر به تشخیص این موضوع نیستیم؛ مشکلاتی که در زمینه حمل و نقل و جابجایی داریم و مشکلاتی که در زمینه مسکن داریم، موضوعات فوری و مهمی می‌باشند.»
اختلاف نظر بر سر راه حل‌ها
دولت داگ فورد اخیرا از میزان کنترل‌ها بر اجاره‌ها در ساختمان‌های جدید کاست؛ تصمیمی که دولت لیبرال سابق در سال ۲۰۱۷، در تلاش برای بهبود قدرت خرید مردم، اتخاذ کرده بود.
دولت فعلی انتاریو می‌گوید حذف کنترل‌ها بر اجاره، سازندگان را تشویق خواهد کرد که مسکن‌های اجاره‌ای بیشتری بسازند. حامیان سیاست دولت لیبرال سابق به این نکته اشاره می‌کنند که تا سال ۲۰۱۷ در مورد ساختمان‌های جدیدتر کنترلی بر اجاره صورت نمی‌پذیرفت و با این وجود، سازندگان نتوانستند تعداد قابل توجهی ساختمان اجاره‌ای بسازند؛ چرا که ساخت کاندو سودمندی بیشتری دارد.
فلوریدا می‌گوید تورنتو برای حل مشکلات مسکن خود، باید قدری خلاقانه‌تر برخورد کند. برای مثال، سازندگان می‌توانند روی سازه‌های مدولار (Modular) تمرکز کنند که ارزان‌تر است و سریع‌تر ساخته می‌شود.
دوروچر می‌گوید که امواج سنگین مهاجران به کانادا، در کنار وارد آوردن این مشکلات کوتاه‌مدت، کشور را در موقعیتی قرار می‌دهد که مزیتی رقابتی در مقایسه با کشورهایی داشته باشد که جمعیت آن‌ها با نرخ آهسته‌تری افزایش می‌یابد.
او می‌گوید: «افزایش سریع‌تر نرخ مهاجرت به معنای بالا رفتن ظرفیت رشد اقتصادی برای کانادا در درازمدت است. دیدن کانادا در صدر کشورهای G7، با وجود مشکلات جمیعت‌شناختی فراوانی که دارد، دلگرم‌کننده است. حفظ سرعت رشد جمعیت، به گونه‌ای که همچنان بالاتر از بیشتر کشورهای صنعتی دیگر باشد، در بلندمدت می‌تواند مزیت‌های فراوانی برای کانادا داشته باشد.»
