روزهداری زنان بیپناهی که اینجا تنها سرپناهشان است
وقتی که در خانهی خودتان هستید، احساس آسودگی میکنید. میدانید اوضاع آشپزخانه به چه صورت است و بچهها چه میکنند و به طور کلی، راحتتر هستید. ولی در نوانخانهها … احساس متفاوتی دارید، خیلی متفاوت
گروهی از زنان و کودکان مسلمان در لندن انتاریو که قربانی خشونتهای جنسی هستند، در نوانخانههای سازمانی زندگی میکنند که به آنها رسیدگی میکند و امکانات زندگی در اختیار آنها قرار میدهد.
یکی از مسئولان این نوانخانه که خودش هم مسلمان است از برنامههایی که در ماه رمضان آنجاست میگوید، از روزه گرفتن زنانی که روزگاری قربانی خشونت بودهاند و حالا در این سرپناه کنار فرزندانشان زندگی را میگذرانند.
این شماره آتش خانواده را از اینجا دانلود کنید
این امر برای برخی از خانوادههای آسیبپذیر لندنی، حسی از آسودگی در اوضاع و احوالی دشوار، به همراه دارد.
زنان و کودکان مسلمان در نوانخانه سازمان آنووا در لندن انتاریو این فرصت را پیدا کردهاند که در طول ماه رمضان، مقدسترین ماه سال برای مسلمانان، در فضایی امن، برای خودشان غذاهای سنتی درست کنند، عبادتهایشان را به جا آورند و روزهی ۱۷ ساعتهی خود را باز کنند.
آنووا سازمانی فراجنسیتی است که بر روی خشونت جنسی تمرکز دارد. این سازمان همچنین برای زنان و کودکانی که نیاز داشته باشند، سرپناه فراهم میآورد.
پنج سال است که برنامه افطاری داریم
ضاحیه موسی، مشاور امور خانواده و کودکان، پنج سال است که از این برنامهی فرهنگی و مذهبی حمایت میکند؛ یعنی در پنج رمضان. او میگوید که هدف از این فعالیتها این است که زنان، هنگام به جا آوردن مراسم دینی خود، احساس راحتی و «نرمال بودن» داشته باشند.
روزهداری در خانهای که مال شما نیست
او میگوید: «وقتی که در خانهی خودتان هستید، احساس آسودگی میکنید. میدانید اوضاع آشپزخانه به چه صورت است و بچهها چه میکنند و به طور کلی، راحتتر هستید. ولی در نوانخانهها … احساس متفاوتی دارید، خیلی متفاوت.»
«تلاش ما این است که بهترین تجربه را برای آنها فراهم کنیم، چون گذراندن ماه رمضان در نوانخانهها کار سختی است… . بنابراین، ما سعی میکنیم که همه چیز را در حد امکان، نرمال نگه داریم.»
تعداد اندکی از خانوادههای مسلمان در دو مکان آنووا در شهر، مشغول فعالیت هستند.
ضروریات رمضان
لباسهای پوشیدهی مخصوص نماز مانند چادر و روسری، جانماز و فرصت گوش دادن و خواندن قرآن، در اختیار زنان قرار داده میشود.
در هنگام عید فطر، که جشن پایان ماه رمضان است، اتاقهای آنها با نوارهای رنگی و پیامهای تبریک آذین بسته میشود. به بچهها نیز هدایا و خوراکی میدهند.
موسی میگوید کارکنان مرکز، از جمله خود او، در وعدههای افطاری که زنان و کودکان غیرمسلمان نیز به آن دعوت میشوند، حضور پیدا میکنند.
او میگوید: «مثل یک کامیونیتی کوچک است. ما همه مینشینیم و با هم غذا میخوریم.»
«ما میخواهیم به غیر مسلمانان آموزش بدهیم که افطار و رمضان چیست. مسالهی مهم در اینجا نیکوکاری و کمک به جامعه و قسمت کردن غذای خودمان با دیگران است، همان کاری که آنها هم با ما انجام میدهند.»
وعدههای افطار چند بار در طول هفته برپا میشود. در روزهای دیگر، خانوادهها میتوانند به مسجد مسلمانان لندن و مرکز اسلامی جنوب غرب انتاریو بروند.»
سازمان آنوا از سال ۱۹۸۷ در لندن انتاریو از طریق پناهگاههای خود به قربانیان خشونتهای جنسی که عمدتا زنان هستند کمک میکند.