سرمایهگذاران مسکن نسل جدید؛ دقیقا در سر آنها چه میگذرد؟
نسل جدید، یعنی آنهایی که جوانی خود را در دهه اول ۲۰۰۰ سپری کردهاند، خاطره خوشی از حباب بازار بورس ندارند. البته ترکیدن حباب بازار مسکن آمریکا هم تجربه تلخی برای آنها بود؛ فرصتهای شغلی از دست رفته و بازاری که پول درآوردن از آن سختتر از همیشه بود. اما به نظر میرسد آنها دارند خاطرات تلخ را به فراموشی میسپارند و حالا که در کانادا برای اولین سال، بالاترین حجم نیروی کار را در اختیار دارند، بیش از همیشه مهم است که بدانیم به بازار مسکن چگونه نگاه میکنند، رفتار سرمایهگذاریشان چگونه است و باید چه چیزهایی را درباره آنها بدانیم. در این مطلب تلاش میکنیم ببینیم نگاه یک جوان نسل هزارهای به سرمایهگذاری چگونه است. نسل او، مهمترین نسل خریداران مسکن کاناداست.
سال گذشته نخستین باری بود که نسل هزارهایها بیشترین سهم را در بازار کار کانادا به خود اختصاص دادند. به گزارش مرکز آمار کانادا، نسل هزارهایها ۳۶/۸ درصد، نسل ایکس ۳۳/۹ درصد و کودکان نسل انفجار(بیبی بومر) ۳۱/۱ درصد از نیروی کار را شامل میشوند.
جمعیت این نسل در حال حاضر به اندازه کل نسل انفجار و یا حتی بیشتر از آن است. این سطح از قدرت خرید بر نوع محصولات مالی که در آینده باقی میمانند یا از بین میروند تاثیر عمدهای دارد.
ریسکگریز و آیندهنگر
بر اساس بررسیهای شرکت آمریکایی مدیریت سرمایه MFS، به نظر میرسد بسیاری از نسل هزارهایها ریسکگریز و متفکران بلند مدتی باشند که دیدگاه متنوعی نسبت به سرمایهگذاری دارند. علیرغم اینکه آنها پساندازهای ضعیفی دارند اما نسل هزارهایها پول نقد بیشتری نسبت به تمام نسلهای پیش از خود (نسلهای بعد از جنگ) دارند.
منطقی هم هست. برای اغلب آنها تجربه رکود اقتصادی، تجربه سختی بود. این رویداد هزینه سنگینی را به حرفههایشان و ورودشان به بازار کار تحمیل کرد. بنابراین در بین همه آنها نوعی بدبینی و بیاعتمادی ذاتی در خصوص بورس وجود دارد. بسیاری از آدمهای این نسل، هنوز هم بازارهای بورس را مال غیرخودیها و از ما بهتران میدانند، اما به نظر میرسد که این روند در حال تغییر است و سرمایهگذاران این نسل کم کم دارند سود را در گزینههایی از قبیل صندوقهای قابل معامله در بورس هم میبینند.
فناوری مهمترین تاثیر را دارد
نسل هزارهایها میتوانند با کمک فناوری و شروع استراتژی سرمایهگذاریشان به سرمایهگذارانی بادانش تبدیل شوند. این نسل به طور میانگین سرمایهگذاریش را در سن ۲۰ سالگی و زودتر از نسل ایکسیها یعنی در سن ۲۷ سالگی شروع کرده است. دلیل آن هم، دسترسی بیشتر آنها به اطلاعات و دسترسی کارآمدتر به بازارهای آنلاین است.
کارت ویزیت نسل هزارهایها «تکنولوژی» است و تا کنون پیشرفتهای بزرگی هم در استارتاپهای مربوط به املاک صورت گرفته است.
فقط کافی است ببینید سرویس اینترنتی Airbnb چگونه به حل مشکل خالی بودن کوتاهمدت خانهها کمک کرده است؛ مشکلی که بسیاری از مالکان با آن مواجه هستند. این سرویس، تنها استارتاپی نیست که وارد این بازار شده است. سرمایه راهاندازی استارتاپهای املاک به نسبت سال ۲۰۱۰ بیش از ۱۰ برابر شده است و این تنها دو درصد از سرمایهگذاری در میان تمام صنایع است.
حتی شرکتهای پیشروی فناوری مانند گوگل و آمازون نیز به این امر توجه کرده و شروع به ارائه خدمات در زمینه صنعت برای کمک به مالکان و صاحبان املاک کردهاند.
به نظر نمیرسد که نسل هزارهایها اصرار زیادی برای درآوردن پول نقد سریع داشته باشند. در عوض آنها به دنبال فرصتهای باثباتی برای خرید و نگه داشتن خانه هستند. نسل بعدی سرمایهگذاران املاک خواهان سرمایهگذاری بلندمدتی هستند که با ریسک پایین، برگشت سرمایه ثابتی داشته باشد.
به طور خلاصه باید بگوییم نسل بعدی سرمایهگذاران املاک، برنامهریزان بلندمدت و ریسکگریزی خواهند بود که در تمام جنبههای چرخه سرمایهگذاری خود از فناوری استفاده خواهند کرد.