پرداخت بدهی، خریدن خانه و بازنشستگی مطمئن؛ بدون یک دلار درآمد بیشتر
زندگی جسیکا میتواند شبیه زندگی خیلی از ما باشد. او فقط یک منبع درآمد دارد، از چند جا وام گرفته و کمی هم بدهی کارت اعتباری دارد. هدف او این است که هم بدهیهایش را به زودی پرداخت کند و هم یک خانه بخرد. شاید در نگاه اول، این خواسته بزرگی باشد اما با منطقی کردن خواسته و همچنین یکی دو تصمیم درست اقتصادی، او نه تنها به این دو هدف خواهد رسید بلکه میتواند برای بعد از ۸۰ سالگی خود نیز آسودهخاطر باشد. با هم میبینیم یک مشاور مالی چگونه میتواند بدون اینکه یک دلار به درآمدهای کسی اضافه شود، آینده مالی او را نجات دهد.
زنی که او را جسیکا مینامیم، ۵۴ سال سن دارد و در انتاریو زندگی میکند. او سه فرزند بزرگ دارد. هدف جسیکا بهطور خلاصه این است: وامهای خود را بپردازد و به اجارهنشینی پایان دهد و یک خانه بخرد.
نگاهی به پساندازهای جسیکا
کل پساندازهای او به این شرح است: ۴۰ هزار دلار در حساب بازنشستگی، ۲۴۰۰ دلار در حساب پساندازی که مالیات به آن تعلق نمیگیرد TFSA و همچنین ۱۰ هزار دلار در RRSP و ۱۹ هزار دلار سرمایه در مرکزی که سرمایهگذاری بازنشستگی او را مدیریت میکند. تمام این پسانداز روی هم میشود ۷۱۴۰۰ دلار؛ همین و بس. او یک وام ۱۰۷۰۰ دلاری گرفته است و ماهی ۳۳۱۵ دلار نیز به خاطر مشاوره طراحی داخلی به یک فروشگاه زنجیرهای درآمد دارد. جسیکا میگوید: «من در نظر دارم که سال بعد یک خانه بگیرم. نمیخواهم قیمتش بیشتر از ۱۵۰ هزار دلار باشد. چنین خانهای را میتوان در شهرهای کوچک پیدا کرد. من میخواهم روی چیزهایی سرمایهگذاری کنم که در نهایت مال خودم باشد. من این خانه را میخرم و تا زمانی که از عهده مخارج آن برآمدم، در آن زندگی میکنم. اگر از پس هزینههای خانه برنیامدم، آن را میفروشم یا آن را به بچههایم میدهم.»
مشاور مالی وارد میشود
گیل پرالت، برنامهریز مالی یک شرکت مالی در وینیپیگ، به جسیکا مشاوره مالی میدهد. او میگوید: «او ۱۰ سال دیگر بازنشسته میشود اما یک مشکل بزرگ داریم. او برای مدتها درآمد حد متوسطی داشته است.» مشکل دیگر او پیدا کردن خانهای با بازه قیمت ۱۵۰ هزار دلار است. ما برای این کار سری به Kijiji زدیم و آنجا فهمیدیم که هر چند بازه قیمتی مورد نظر جسیکا بسیار پایین است اما میتوان خانههای زیادی با این محدوده قیمتی پیدا کرد.
گام اول: بدهیهایت را تسویه کن
جسیکا قبل از اینکه خانه بخرد باید قسطهای خود را تسویه کند. او در کارت اعتباری خود ۳۲۰۰ دلار بدهی دارد که نرخ بهره جریمه آن ۲۱ درصد است. جسیکا از دوستان خود دو وام گرفته است: اولی ۵۵۰۰ دلار با بهره سالیانه ۱۸ درصد و دومی یک وام بدون بهره به ارزش ۲۰۰۰ دلار. او برای قسطهای خود ماهی ۵۵۰ دلار میپردازد. ضمن اینکه او در حساب TSFA خود ماهی ۲۴۰ دلار پسانداز میکند. او در یک حساب سپرده بلندمدت ماهی ۳۰۰ دلار پسانداز میکند و ماهانه یک ۱۰۰ دلار هم به حساب RRSP اختصاص دارد. (در مجموع ماهی ۶۴۰ دلار)
او ۹ ماه بعد هیچ قسطی ندارد
پرالت با توجه به این شرایط به جسیکا پیشنهاد میکند که این ۶۴۰ دلار را برای سرعتبخشیدن به پرداخت قسطهای خود اختصاص دهد. با این کار میزان کل پرداخت او در ماه به ۱۱۹۰ دلار میرسد که میتواند با آن در عرض سه ماه بدهی کارت اعتباری خود را پرداخت کند.
کار دیگری که با این ۱۱۹۰ دلار میشود کرد، تسویهکردن وام ۵۵۰۰ دلاری است که از دوستش گرفته است. او با این کار میتواند قسط خود را پنج ماهه تسویه کند و یک ماه را هم به تسویه کردن قسط ۲۰۰۰ دلاری بدون بهره بپردازد. شد چند ماه؟ ۹ ماه. بله او با این کار میتواند در عرض ۹ ماه، بدون درآمد اضافی و فقط با مدیریت مالی صحیح، هیچ قسطی نداشته باشد.
او چگونه میتواند خانه بخرد؟
در ابتدای مطلب گفتیم که جسیکا دو هدف دارد. دومین هدف او خرید یک خانه است. پرالت برآورد میکند از آنجایی که خانه او ۱۵۰ هزار دلاری است، کافی است تنها پنج درصد از آن را به صورت پیشپرداخت بدهد. با اضافه کردن مالیات خرید و فروش، هزینههای ارزیابی و بازرسی و نقل و انتقالات قانونی، او به یک ۱۰ هزار دلار در همین ابتدا نیاز دارد.
برنامه RRSP برای خریداران خانه به دارندگان این حساب اجازه میدهد که از کمکهزینههای بازنشستگی خود یک بار برای خرید خانه استفاده کنند. اما قوانین انتاریو اجازه نمیدهد اشخاص از برنامههای Locked-in خود برای خریدن خانه استفاده کنند. او تا زمان بازنشستگی این شانس را ندارد که از این حساب پولی بردارد؛ یعنی قاعدتا تا ۶۵ سالگی. بنابراین او باید تمام پول خرید خانه خود را با پولی که هماکنون در اختیار دارد بپردازد. او حتی نمیتواند مستقیما از RRSP خود برداشت کند. پرالت همچنین اضافه میکند که جسیکا در یک استارتاپ سرمایهگذاری کرده که خریدوفروش سهام آن کار سختی است. او باید برای صاحبخانه شدن، وام مسکن بگیرد.
او میتواند یک وام ۱۴۷۶۴۰ دلاری بگیرد که ۷۵۰۰ دلار پیشپرداخت و ۵۱۰۰ دلار بیمه CMHC را نیز در پی دارد. هزینه این وام ماهانه ۷۰۰ دلار است؛ با سه درصد بهره به مدت ۲۵ سال. ممکن است او ۱۴۰ دلار برای مالیات، ۲۰۰ دلار برای موارد ضروری، ۱۰۰ دلار هزینه نگهداری و ۵۰ دلار برای بیمه در ماه بپردازد. تمام این هزینهها با هم میشود ۱۱۹۰ دلار. این مبلغ ۳۱۳ دلار در ماه بیشتر از هزینهای است که او برای اجاره خانه میپردازد که البته همه هزینههای خانه را دربر میگیرد. هزینههای جسیکا در حال حاضر ۲۶۷۵ دلار در ماه است. اگر او قسطهای خود را پرداخت کند ۵۵۰ دلار در ماه آزاد میشود و هزینههای ماهیانهاش به ۲۱۲۵ دلار کاهش پیدا میکند. با توجه به اینکه او دیگر نباید ۸۷۷ دلار اجاره بپردازد و به جای آن باید ۱۱۹۰ دلار هزینه ماهانه صاحبخانه بودن را بپردازد، در نهایت هزینههای او ۲۴۵۰ دلار در ماه خواهد شد. پرالت معتقد است جسیکا میتواند با درآمدی که دارد، این هزینه را بپردازد.
آرامش کامل بعد از ۸۰ سالگی
اگر جسیکا وامهایش را تسویه کند و یک خانه بخرد، میتواند برای بازنشستگی خود مقدار قابل توجهی پسانداز کند. برای بازنشستگی او باید تا سن ۶۵ سالگی هر ماه ۸۰۰ دلار سرمایهگذاری کند. او همچنین میتواند برای بهرهوری بیشتر مالیاتی خود، ۹۶۰۰ دلار در سال به حساب TFSA خود اضافه کند. ضمن اینکه او میتواند باقیمانده سرمایه خود را به حساب بلندمدت خود بریزد. با این حساب در سن ۶۵ سالگی او میتواند از طریق حسابهای TFSA و RRSP خود ۱۵۰ هزار دلار داشته باشد. ضمن اینکه از سرمایهگذاری بازنشتگی خود در ۶۵ سالگی میتواند ۷۵۴۰۰ دلار به دست آورد. اگر برنامه بازنشستگی کانادا را هم در نظر بگیریم جسیکا ۱۱۳۰۴ دلار در سال درآمد خواهد داشت. پرالت در نهایت به این نتیجه میرسد که جسیکا میتواند علاوه بر پرداخت هزینههای خانه، ۲۳۰۰ دلار نیز برای دیگر هزینههای خود خرج کند. جسیکا با این برنامهریزی میتواند بدون نگرانی در خانه خود زندگی کند. او در سن ۸۰ سالگی میتواند خانه خود را با قیمت حدودی ۲۱۵ هزار دلار بفروشد و با توجه به هزینههایی که دارد میتواند با ۲۰۴ هزار دلاربه راحتی هزینههای اقامت در یک سرای سالمندان را داشته باشد. هر چند زیر وام مسکن بودن برای او کمی سخت و دستوپا گیر است اما او با خیال راحت میتواند مطمئن باشد روی چیزی سرمایهگذاری کرده که به خودش تعلق دارد.