جزایر تورنتو، میراثی طبیعی و تاریخی در کنار این شهرند که نه تنها در هوای خنک بهار و روزهای گرم تابستان، بلکه در پاییز هزار رنگ نیز میتوانند میزبان خوبی برای مردم شهر باشند. جزایر تورنتو، هم بناهای قدیمی دارد و هم میتواند با جلوههای زیبای پاییزی، فرصتی خوب برای یک سفر کوتاه آخر هفتهای باشد. در این مطلب، نگاهی دوباره داریم به زیباییهای پنهان جزایر تورنتو.
جزایر تورنتو به باور بسیاری از مردم شهر، بهترین جلوه طبیعی شهر هستند؛ جایی که اگر صد بار هم به آن رفته باشیم، باز هم جا دارد در باره آن صحبت کنیم. خیلی از ما هم میدانیم که باید روزهای بیشتری از سال را به این جزایر برویم اما در عمل، اغلب ما ممکن است فقط دو یا سه روز از سال را به دیدن آن اختصاص دهیم.
این جزایر از تورنتو بسیار کمی دارند اما وقتی پا به آن میگذاریم، انگار وارد دنیایی متفاوت از شهر تورنتو شدهایم؛ کلانشهری که با فاصله کمی از این جزایر قرار دارد. جزایر تورنتو و شهر به قدری با هم تفاوت دارند که گاهی ممکن است در حالی که در ساحل جزیره، به تورنتو نگاه میکنیم، آرزو کنیم کاش شهر هم طبیعتی مثل جزایرش داشت.
یکی از بخشهایی که تجربهی دیدن این جزایر را به یادماندنیتر میکند، طبیعت و آیینهایی است که باید برای رسیدن به آن به جای آوریم. در صف ایستادن برای سوارشدن به قایقهای مسافربری Ferry در اغلب ماههای سال، سفری کوتاه و دلپذیر است که دهههاست انجام میشود. شاید اگر یک راه خاکی از تورنتو به جزیره کشیده شود یا تونلی مدرن تاسیس شود، بخش زیادی از لذت سفر به جزیره از بین برود.
این قایقهای موتوری از سال 1833 تا کنون، مسافران را به این جزایر آورده است. وجود فانوس دریایی Gibraltar Point که در سال 1808 ساخته شده، یادآور قدمت سفرهای آبی به این جزیره است. طی سالها، اطراف منطقه Hanlan با کلبهها، یک فضای شبه جزیره کله قندی، شهربازی و مکانی برای تفریحات آبی، توسط ثروتمندان استعمار شده بود.
شاید امروزه باور این موضوع سخت باشد اما در سالهای اوج پیشرفت این جزایر، بیش از 600 کلبه به علاوهی ورزشگاه بیسبال، هتلها، سالن نمایش فیلم و رستورانهای مختلف در این جزایر ساخته شده است. تا اواسط دههی 50، شهر روند مرمت این جزایر را به عنوان یک پارک آغاز کرد و زمانی که در سال 1980، اعلامیه اخراج به تمام ساکنین جزایر فرستاده شد این ماجرا به اوج هیجان خود رسید.سرانجام در سال 1993 ساکنین جزایر، موفق به تاخیر در اجرای حکم خروج و دریافت حق ماندن از طریق اجاره 99 ساله در این جزایر شدند. خانههای باقی مانده در این جزایر، یادآور دورهای هستند که بسیاری از مردم ساکن آن بودند. جای خوشبختی است که هنوز آثاری از این خانهها باقی مانده است.
به غیر از تابستان که شلوغترین زمان رفتن به جزایر است، پاییز این جزیره را هم نباید از دست داد؛ زمانی که هنوز میتوان با قایقهای بزرگ به آن رفت، روی نیمکتهایی با منظره شهر نشست و ساعاتی را در طبیعت جادویی آن سپری کرد.