چرا همسر این مرد حاضر نیست به کانادا بیاید؟ چون در بنگلادش پزشک است
فهرست مطالب
شماره ۱۰۱ هفته‌نامه آتش را از اینجا دانلود کنید
حتی با اینکه برای هر ۱۰ هزار نفر در کانادا ۲۰۹ پزشک وجود دارد ولی کانادا کشور مهاجر پذیر برای پزشکان است و در عین حال قوانین بسیار سختگیرانه‌ای برای راه یافتن پزشکان مهاجر به سیستم پزشکی خود دارد. وجود همین قوانین سختگیرانه و دست و پاگیر برای برخی ناامیدکننده و برای برخی، تنها سدی برای عبور و ورود به سیستم پزشکی این کشور است. همسر محی‌الدین هم یکی از همین پزشکان گروه اول است که ناامید از ورود به کادر پزشکی کانادا حتی حاضر به تلاش برای آزمودن شانس خود هم نیست. او در تمام هفت سال گذشته ترجیح داده که دور از همسر خود زندگی کند ولی به عنوان پزشک مهاجر به کانادا نیاید.
حدود بیش از ۲۵ درصد کل نیروهای پزشکی و پرستاری در آمریکا، کانادا، بریتانیا و استرالیا مهاجرانی از سایر کشورهای دنیا هستند که بخش عمده آنها از کشورهای دارای سطوح متوسط و پایین به لحاظ درآمد هستند. طبق آخرین آمار منتشر شده در سال های اخیر کشورهای هندوستان، فیلیپین و پاکستان بیشترین تعداد پزشک را به کشورهای توسعه یافته راهی کرده‌اند.
قبل از هرچیز باید بگوییم احتمالا این داستان برایتان آشنا و تکراری است. اما گاهی از مطلبی که امروز خوشتان نیاید شاید فردا خوشتان بیاید؛ درست مثل همسر این مرد مهاجر بنگلادشی که حتی هفت سال بعد از ازدواج هنوز هم حاضر نیست به کانادا بیاید. این خانم دکتر جوان، هفت سال پیش حتی حاضر نبود به کانادا سفر کند ولی الان دیگر از کانادا خوشش می‌آید ولی راه هزارتوی پزشک شدن باعث شده به زندگی دور از شوهرش «محی‌الدین» رضایت دهد.
محی‌الدین فارغ‌التحصیل رشته کارشناسی آموزش از دانشگاه مموریال است و همسرش پزشکی جوان در بنگلادش. البته خودمحی‌الدین دیپلم ریاضی خود را هم در همین کانادا گرفته بود ولی فکر نمی‌کرد وقتی برای آینده برنامه‌ریزی می‌کند این موفقیت‌ها برایش دردسر شود نه راهگشا!
رسم عاشق‌کشی و طنازی
او یک بنگال عاشق است؛ مردی که همسرش درباره همسفر شدن با او تردید دارد و حاضر نیست بساط زندگی را جمع کند و راهی سرزمین خرس‌های قطبی شود. محی‌الدین سال ۲۰۱۲ به نیوفانلند آمد چون زندگی در کانادا را دوست دارد و اکنون عازم لابرادور است تا به عنوان معلم کار خود را آغاز کند.
او می‌گوید: «کانادا حقیقتا بهتر از کشور من است.» اما مسیر زندگی در کانادا برای محی‌الدین، که در سال ۲۰۰۹ از وطنش بنگلادش به اینجا آمد، ممکن است چندان هم آسان نباشد.
در آن زمان محی‌الدین به تازگی ازدواج کرده بود و حالا پس از گذشت هفت سال، در تلاش است که همسرش را برای آمدن به کانادا متقاعد کند.
همسر محی‌الدین به دلیل اینکه فارغ‌التحصیل رشته پزشکی از بنگلادش است و هم‌اکنون در کشور خود مشغول کار پزشکی است تردید دارد که بتواند در کانادا هم دوباره پزشک شود. گرچه محی‌الدین می‌گوید که همسرش چند بار برای دیدن او به کانادا آمده و حتی با وجود آب و هوای سرد و دلتنگ‌کننده‌اش این کشور را دوست دارد ولی از آنجا که پیشاپیش تمام مراحل کار در بنگلادش را به پایان رسانده است، اکنون مطمئن نیست که بخواهد فرایند پذیرش به عنوان یک پزشک کانادایی را که کار چندان راحتی هم نیست از سر بگذراند.
گذر از سنگلاخ پزشکی کانادا
محی‌الدین که هر سال برای دیدن همسرش به بنگلادش برگشته است، می‌گوید: «فکر می‌کنم برای بیشتر مهاجران، فرایند خیلی سختی است.» همسر او مدرک پزشکی زنان و زایمان خود را از یکی از کالج‌های پزشکی معتبر بنگلادش دریافت کرده است.
«من تقریبا هر روز با همسرم حرف می‌زنم و او باز هم می‌گوید:«هنوز نمی‌دانم.» گرفتن مدرک پزشکی برای او حدودا ۹ سال طول کشید. کار سختی است. او آمادگی این را ندارد که به طور دائم به کانادا بیاید. شاید یک سال دیگر بتواند بیاید. دقیق نمی‌دانم.»
محی‌الدین که با تازگی اقامت دائم خود را دریافت کرده است، اخیرا نامه‌ای برای رسانه‌‌ها نوشته و خواستار کمک و دلگرمی بیشتر برای مهاجران به ویژه دانشجویان شده است تا به آنها کمک کند که بتوانند در کانادا بمانند.
او در مورد دانشجویان سایر کشور‌ها می‌گوید: «دانشجویی که مدرک خود را در کانادا می‌گیرد، آسان‌تر می‌تواند با جامعه تطبیق پیدا کند. برای کانادا هم بهتر همین است. این قبیل دانشجوها پیشاپیش همه چیز را درباره کانادا می‌دانند؛ فرهنگ، بازار کار، تجربه، همه چیز.» او می‌گوید این گونه دانشجویان باید توسط دولت برای مهاجرت تشویق شوند و فرایند انتقال خانواده‌های آنها به کانادا به عنوان مهاجر تسهیل شود.
توصیه مسئولان به پزشکان
انجمن پزشکان و جراحان نیوفاندلند و لابرادور به پزشکانی که در خارج از کانادا آموزش دیده‌اند توصیه می‌کند که به دنبال ارزیابی اولیه از مدارک تحصیلی خود باشند، چرا که اگر بخواهند در اینجا مجوز فعالیت داشته باشند، این فرایند برای آنها الزامی خواهد بود.
ممکن است به متخصصان آموزش دیده در خارج از کانادا گواهینامه‌ای موقتی داده شود، اما آنها ملزم خواهند بود که استانداردهای نیوفاندلند را به دست آورند و امتحان‌های کالج سلطنتی پزشکان و جراحان کانادا را با موفقیت پشت سر بگذرانند.
پزشکی در کانادا؛ آمارهای رسمی چه می‌گوید؟
- تعداد پزشکان فعال در ژانویه‌ی ۲۰۱۷: ۸۳,۱۵۹ نفر
- تعداد پزشکان به ازای هر ۱,۰۰۰ نفر جمعیت: ۲۸ / ۲ نفر
- پزشکان خانواده: ۵۲ درصد
- متخصص در سایر رشته‌ها: ۴۸ درصد
- پزشکان بالای ۵۵ سال: ۴۰ درصد (۳۲۸۸۳ نفر)
- پزشکان زن: ۴۱ درصد
- پزشکان مرد: ۵۹ درصد
- پزشکان خانواده‌ی زیر ۳۵ سال که زن هستند: ۶۴ درصد
- درصد پزشکانی که از دانشکده‌های پزشکی کانادا فارغ‌التحصیل شده‌اند: ۷۵ درصد
- درصد پزشکانی که در مناطق روستایی مشغول به کار هستند: ۸ درصد
- میزان بقای فارغ‌التحصیلان در استان‌ها: ۷۴ درصد
- میزان ثبت‌نام دوره‌های لیسانس دانشکده‌های پزشکی: ۲۹۱۹ نفر
- افزایش تعداد ثبت‌نام به نسبت سال ۱۹۹۷: ۸۵ درصد
- میزان زنان ثبت‌نام‌کرده: ۵۳ درصد
- مجموع کل ثبت‌نام‌ها: ۱۱۶۸۵ نفر
- تعداد فارغ‌التحصیلان سال ۲۰۱۶: ۲۸۵۳ نفر
- رزیدنت‌های بورسیه دولتی: ۳۳۷۰ نفر
- رزیدنت‌های فارغ‌التحصیل دانشگاههای بین‌المللی: ۱۸۶۷ نفر
- رزیدنت‌های فارغ‌التحصیل دانشکده‌های پزشکی: ۱۰۹۷۴ نفر
- تعداد افرادی که سال ۲۰۱۵ وارد این حرفه شدند: ۳۲۰۴ نفر
- درصد فارغ‌التحصیلانی که پزشکی خانواده را به عنوان انتخاب اول برگزیدند: ۲ / ۳۶ درصد
- تعداد پزشکانی که سال ۲۰۱۵ به خارج از کانادا نقل مکان کردند: ۱۶۲ نفر
- تعداد پزشکانی که سال ۲۰۱۵ به کانادا بازگشتند: ۲۷۲ نفر
- تعداد پزشکانی که در کانادا جابجا شدند: ۷۳۹ نفرتعداد پزشکان و رزیدنت‌ها به ازای هر ۱۰۰۰ نفر در کانادا: ۶ /۲
