چند خط شوخی با کانادای دوست‌داشتنی
فهرست مطالب
شماره ۱۲۰ هفته‌نامه آتش را از اینجا دانلود کنید
کانادایی بودن خیلی هم آسان نیست و فقط با گرفتن پاسپورت و قسم خوردن درست نمی‌شود. اگر می‌خواهید شما را به عنوان یک کانادایی بپذیرند، باید از خیلی چیزها سر در بیاورید؛ از راهنمای ملال‌آور «کشف کانادا» Discover Canada گرفته تا نحوه لباس پوشیدن و نحوه‌ی سفارش دادن یک فنجان قهوه.
در این یادداشت که به قلم «هیتر مالیک» روزنامه‌نگار مشهور تورنتو استار نوشته شده، با زبانی طنز با برخی از چیزهایی که نماد کانادایی‌شدن است آشنا می‌شویم؛ از حقوق زنان تا نحوه سفارش‌دادن قهوه در یک کافه تیم هورتونز.
هیتر مالیک – نویسنده تورنتو استار
محافظه‌کاران به تازگی حمله‌ای نمایشی به موضوع حفظ هشدار علیه قطع عضو جنسی زنان (FGM) در راهنمای مطالعه‌ی آزمون‌های شهروندی کانادا داشتند. اما وقتی می‌گوییم یک حمله «نمایشی» از سوی محافظه‌کاران، یعنی «بازی در حد یک نمایشنامه‌ی دبیرستانی» است، چیزی شبیه به پانتومیم کریسمس و با همان حالت‌های اغراق‌شده‌ی چهره. نسخه‌ی سیاسی یک نمایش پانتومیم که بازیگر آن، لباس سبز مغزپسته‌ای دلقک‌ها را پوشیده است و دست به کمر مستخدمی را می‌ترساند و او هم با سطل خود فرار می‌کند.
باور می‌کنید یا نه، همه‌ی اینها در جلسه‌ی کمیسیون مجلس کانادا اتفاق افتاده‌است. به گزارش گلوب اند میل، میشله رمپل مسئول امور مهاجرت در حزب محافظه کار به معنای واقعی کلمه، می‌گوید Canadian Press در ماه جولای نسخه‌ی پیش‌نویسی از این راهنما را مشاهده کرده است که دیگر FGM در آن به عنوان یک جرم مطرح نشده است.
یک راهنمای ملال‌آور به نام
Discover Canada
اکنون راهنمای «کشف کانادا» که توسط دولت گردآوری و منتشر شده است، یک مجموعه از دور خارج شده، ملال‌آور و آماده برای بازنویسی است. در میان صفحات آن، هیچ زنی را نمی‌یابید که هرگز در کانادا چیزی ابداع کرده باشد، هرچند که زنان در این راهنما از سورتمه‌سواری، نوازش و پیاده‌روی در خیابان‌ها و روی پل‌ها لذت می‌برند.
این راهنمای به شدت مذکرگرا، نویسندگانی مانند مارگارت آتوود و آلیس مونرو را از قلم انداخته و جای آنها را به نویسندگان مردی همچنون سر چارلز رابرتس داده است و آنقدر به طبیعت و فعالیت‌های بیرون از شهر پرداخته که اگر کسی با خواندن آن فکر کند در کانادا هیچ شهری وجود ندارد، نمی‌توان به او خرده گرفت.
بله، برداشتن هشدارهای قدیمی علیه «قتل‌های ناموسی، قطع عضو جنسی زنان، ازدواج‌های اجباری، عادت‌های فرهنگی وحشیانه‌ای که بدرفتاری همسران را مجاز می‌شمارد، یا سایر خشونت‌های جنسیت‌گرایانه» از دولت لیبرالی که خود را وقف حقوق زنان کرده است، بعید به نظر می‌رسد.
اما احمد حسین، وزیر مهاجرت، پناهجویان و شهروندی، می‌گوید که هیچ چیزی حذف نشده است و آنها در حال کار بر روی پیش‌نویس جدیدی برای راهنما هستند و مشورت‌های لازم را انجام خواهند داد تا بهترین نتیجه به دست بیاید. هیچ ضرب‌الاجل و داستان و نقشه‌ی موذیانه‌ای هم وجود ندارد.
تلاش برای حفظ ارزش‌های کانادایی
کم کم این داستان به تدریج از مرکز توجه‌ها خارج خواهد شد و کمتر کسی به کتابچه راهنمای کانادا توجه خواهد کرد. ولی ما می‌خواهیم که مهاجران جدید با فرهنگ و محیط اینجا سازگاری پیدا کنند. آیا واقعا این چیزی است که می‌خواهیم؟ آیا نباید آنها را ترغیب کنیم که تاثیرگذاری مثبتی روی ما داشته باشند؟
آیا می‌خواهیم بر تعداد کانادایی‌هایی که ته‌سیگارهای خود را در پیاده‌رو می‌اندازند، افزوده شود؟ بر تعداد کسانی که از در جلویی اتوبوس پیاده می‌شوند، با وجود آنکه روی تابلو نوشته شده است «لطفا از در عقب خارج شوید»؟ رانندگان اتوبوس از خیلی وقت پیش تسلیم شده‌اند، اما ما هرگز پا پس نخواهیم کشید.
مهم‌ترین کاری که یک کانادایی می‌تواند در زمستان انجام بدهد چیست؟ بله، روی هم لباس پوشیدن. منظورمان پوشیدن دو پیرهن یقه‌دار روی هم نیست. منظور ما پوشیدن تی‌شرت زیر بلوز کشباف، زیر ژاکت و زیر پالتوی کلاهدار است.
واقعا چرا در فروشگاه‌ها کت‌های مردم را کنترل نمی‌کنند. چه کسی می‌خواهد در گرما خرید کند؟ کانادایی‌های جدید شاید بخواهند برای این مساله لابی کنند و بگویند کار متمدنانه‌ای نیست.
بگو چه می‌نوشی تا بگویم که هستی
شاید برایتان جالب باشد بدانید که جدیدا کانادایی‌ها بر اساس چه چیزهایی یک گروه تشکیل می‌دهند. آنها نه بر اساس نژاد یا قیمت خانه، بلکه بر اساس «مایعات» دور هم جمع می‌شوند؛ بله همین چیزهایی که توی لیوان می‌ریزیم و می‌نوشیم.
البته عده‌ی از دلواپسان (بخوانید محافظه‌کاران) به این موضوع اعتراض دارند. همه‌ی کانادایی‌ها آب، قهوه، آبجو یا نوشیدنی‌های مخلوط می‌نوشند، اما این عده فکر می‌کنند اینکه شما چه می‌نوشید ممکن است موجب توهین به دیگران باشد.
آنها نسبت به کسانی که «شراب، کوکتل و اسکینی‌لاته را جرعه جرعه می‌نوشند» احساس ترحم می‌کنند.
نمونه آن اندرو شیر، رهبر اپوزیسیون است که با سر و وضعی نه چندان مرتب در یک تبلیغ تلویزیونی ظاهر شد و واقعا آدم‌های دلخواه خود را کسانی معرفی کرد که تمایلی به نوشیدن کوکتل ندارند. این مطلب بدون اجازه از سایت آتش برداشته شده است.
عجب! یعنی او هیچوقت باکاردی و کوکاکولا را با هم مخلوط نکرده است؟ تقریبا مطمئنیم که این کار را کرده است.
پیشنهادی برای اصلاح کتابچه کشف کانادا
برای جلوگیری از درگیری در این اختلافات نهانی، راهنمای جدید «کشف کانادا» باید به مهاجران هشدار بدهد و بگوید:
بهتر آن است که اساسا چیزی ننوشید، اما اگر چنین کاری کردید، شراب خود را قلپ قلپ بنوشید، کوکتل را سر بکشید و قهوه‌تان را از یک دکه‌ی تیم هورتونز بخرید، که هرچند مزه‌ی وحشتناکی دارد اما حداقل همرنگ جماعت شده‌اید.
این شیوه درست سفارش دادن قهوه در کاناداست: «لطفا به من یک موکا با این مشخصات بدهید: Grande, Quad, Nonfat, One-Pump, No-Whip. نه ببخشید نظرم عوض شد: Venti Iced Skinny Hazelnut Macchiato, Sugar-Free Syrup, Extra Shot, Light Ice, No Whip»
جزیره لاک‌پشت دوست داشتنی
خیلی چیزها در کانادا وجود دارد که خوب نیست و می‌تواند بهتر باشد، اما نکات مثبت فراوانی نیز هست. مثلا آموزش مسائل جنسی در مدارس، آبشارهای نیاگارا، یخ ذوب‌کن (ice melter)، دمپایی پوست گوسفند و اینکه ما آمریکایی نیستیم.
ما تکیه‌کلام‌های جالبی هم داریم، مثل: چوبت را روی یخ نگه دار. Keep your stick on the ice (که معنای آن یعنی اینکه همیشه آماده باش.) «عمل جراحی من رایگان است؟»، «از شرکت راجرز متنفرم.» «واقعا؟ من از بل بدم می‌آید.»
پیشنهاد من به شما این است که برای کانادایی شدن به این چیزها توجه کنید تا خیلی زود به یک کانادایی تبدیل شوید. اینجا در جزیره‌ی لاک‌پشت (آمریکای شمالی)، ما شما را دوست داریم.
