کانادا؛ تعداد صاحبخانهها کاهش یافته است
آمارهایی که امروز صبح از سرشماری کانادا اعلام شد نشان میدهد افرادی که در کانادا صاحب خانه هستند کاهش یافته است.
بر اساس جدیدترین سرشماری کانادا با وجود افزایش جمعیت، میزان صاحبخانه بودن در کانادا طی دهه گذشته کاهش یافته و به ۸ / ۶۷ درصد رسیده است. این درصد در سال ۲۰۰۶ میلادی ۴ / ۶۸ درصد بود. این در حالی است که اگر آمارهای سال ۲۰۱۶ را با ۱۵ سال قبل مقایسه کنیم میزان صاحبخانهها در کانادا شش درصد افزایش داشته است.
بیشترین میزان صاحبخانه بودن مربوط به کانادای آتلانتیک است. در این استانها ۷ / ۶۷ درصد مردم خانه دارند. کمترین میزان صاحب خانه بودن هم با ۳ / ۶۱ درصد مربوط به استان کبک است.
جوانترها عاشق کاندو هستند
یکی دیگر از یافتههای مهم درباره نسل هزارهایهاست. آمارهای جدید نشان میدهد تمایل این نسل به خانهدار شدن کمتر از پدرومادرهایشان است. میزان افراد زیر ۳۰ سالی که صاحب خانه هستند از سال ۱۹۸۱ کمتر است. میزان بیشتری از این نسل به نسبت دهههای گذشته در آپارتمانها زندگی میکنند.
آمارها نشان میدهد کاناداییها بیش از هر زمانی در کاندوها زندگی میکنند و یک سوم از کل خانههایی که از سال ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۶ ساخته شده کاندو بوده است. بر اساس آمارها ۱۳ درصد از خانوار کانادایی در کاندوها زندگی میکنند که این میزان به نسبت سال ۲۰۱۱ با ۲ / ۱ درصد افزایش روبرو بوده است. این در حالی است که حدود دو سوم افرادی که در کاندوها زندگی میکنند، مالک واحد مسکونی خود هستند. این در حالی است که در سرشماری قبلی این میزان ۷۱ درصد بود و در نتیجه مقدار بیشتری از افراد ترجیح میدهند کاندو را اجاره کنند.
یکی دیگر از آمارها مربوط به میزان «سرپناه غیرقابل دسترس» Unaffordable shelter است. واژهای که بر اساس اعلام دولت این معنا را دارد: اگر ۳۰ درصد یا بیشتر از این میزان از درآمد خانوار صرف هزینههای خانه مثل اجاره، وام، آب و برق و… شود. این میزان در کانادا ۲۵ درصد است. یعنی یک چهارم کاناداییها ۳۰ درصد یا بیشتر از این مقدار از درآمد خود را برای مسکن هزینه میکنند.