کانادایی‌ها بیشتر از گذشته در مسیر رفت و آمد به سر کار هستند
فهرست مطالب
شماره ۱۱۸ هفته‌نامه آتش را از اینجا دانلود کنید
آمارهای جدید نشان می‌دهد نیمی از کانادایی‌ها باید بیشتر از ۸ کیلومتر را طی کنند تا از خانه به محل کار خود برسند و در مجموع زمان و مسافت بیشتری را در راه هستند. اداره آمار کانادا همچنین درباره اقبال مردم نسبت به وسایل حمل و نقل عمومی، آمارهایی خواندنی دارد.
بخش جدیدی که از آمارهای سرشماری کانادا منتشر شده نشان می‌دهد در سال ۲۰۱۶ تعداد کانادایی‌هایی که از راه دور به محل کار خود رفت و آمد میکردند، افزایش یافته و حالا نسبت افرادی که با این هدف از حمل‌و‌نقل عمومی استفاده می‌کنند، از همیشه بیشتر است.
رشد ۳۰ درصدی رفت و آمد به سر کار
برای بیشتر کانادایی‌های شاغل، رفت و آمد از راه دور به محل کار، بخشی از زندگی روزانه است. تعداد این افراد از سال ۱۹۹۶ به این سو، ۷ / ۳ میلیون نفر یا به عبارتی بیش از ۳۰ درصد افزایش یافته است. روزانه ۱۶ میلیون نفر در کانادا به محل کار خود رفت و آمد می‌کنند.این مطلب بدون اجازه از سایت آتش برداشته شده است.
اما نحوه‌ی رسیدن این افراد به محل کار، در حال تغییر است. بین سال‌های ۱۹۹۶ تا ۲۰۱۶، تعداد کسانی که با استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی به سر کار خود می‌روند، حدود ۶۰ درصد افزایش داشته است، در حالی که تعداد افرادی که با خودروی شخصی این مسافت را طی می‌کنند، بیش از ۲۸ درصد بیشتر شده است.
۷۵ درصد شاغلان، ساکن شهرهای بزرگ
آمارها نشان می‌دهد نیروی کار کانادا همچنین به شکل فزاینده‌ای در مناطق شهری سکونت می‌کند. در سال ۱۹۹۶، ۸ میلیون ۶۰۰ هزار نفر یا به عبارتی حدود ۷۰ درصد از کانادایی‌های شاغلی که هر روز به محل کار خود رفت و آمد میکردند، در یکی از کلانشهرها (مثل تورنتو یا ونکوور) زندگی میکردند.
این جمعیت تا سال ۲۰۱۶ به حدود ۱۲ میلیون نفر، یعنی تقریبا ۷۵ درصد شاغلان، افزایش پیدا کرده است.
دسترسی به وسایل حمل و نقل عمومی کاملا وابسته به حضور در شهر است. با رشد جمعیت در مناطق شهری، ازدحام ترافیک نیز در حال افزایش است و این گره‌خوردگی در ترافیک، زمان سپری شده را برای کسانی که از طریق خیابان‌ها به محل کار خود می‌روند، بیشتر می‌کند.
میانگین مسیر روزانه: ۲۶ دقیقه
در سال ۲۰۱۶، رفتن به محل کار در کانادا به طور میانگین ۲ / ۲۶ دقیقه طول کشیده است، که نسبت به سال ۲۰۱۱ حدود یک دقیقه بیشتر است. در سال ۲۰۱۶ همچنین، میانگین زمان لازم برای رسیدن به محل کار از طریق اتومبیل شخصی ۲۴ دقیقه و از طریق حمل و نقل عمومی ۴۵ دقیقه بوده است.
کانادایی‌ها طرفدار وسایل نقلیه عمومی
وسایل حمل و نقل عمومی نقش مهمی در زندگی روزانه کانادایی‌ها ایفا می‌کنند. نسبت افرادی که در کانادا با استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی به سر کار خود می‌روند، در هر آمارگیری افزایش پیدا کرده و طی ۲۰ سال افزایش قابل توجهی داشته است.
این رشد آهسته اما پیوسته نمایانگر افزایش ۶۰ درصدی تعداد استفاده‌کنندگان از سیستم حمل و نقل عمومی است.
آمارها نشان می‌دهد در سال ۲۰۱۶ نزدیک به سه چهارم از تمامی افراد شاغل کانادایی در کلانشهرها زندگی میکردند که بیشتر زیرساخت‌های حمل و نقل عمومی نیز در این مناطق یافت می‌شود.این مطلب بدون اجازه از سایت آتش برداشته شده است.
از سویی دیگر فاصله‌ی خانه تا محل کار نسبت به سال ۱۹۹۶ اندکی افزایش یافته است.
نیمی از کانادایی‌ها بیشتر از ۸ کیلومتر در مسیرند
به طور کلی، زمان لازم برای رسیدن به محل کار به طول مسافت رفت و آمد بستگی دارد. با وجود این، میزان ازدحام ترافیک، نوع وسیله‌ی حمل و نقل و زمان ترک خانه نیز می‌تواند بر این زمان تاثیر بگذارد، بنابراین گاهی ممکن است طی مسافتی کوتاه به زمانی زیاد نیاز داشته باشد و در مقابل، فاصله‌های بلند در زمانی نسبتا سریع طی شود.
در سال ۲۰۱۶ شاخص میانه فاصله خانه تا محل کار ۷ / ۷ کیلومتر بوده است یعنی نیمی از افراد شاغل برای حاضر شدن در سر کار خود، فاصله‌ای بیش از ۷ / ۷ کیلومتر را طی کردند و نیمی دیگر فاصله‌ای کمتر از آن.
آمارها همچنین نشان می‌دهد نسبت کانادایی‌هایی که در خانه مشغول به کار هستند و کسانی که محل ثابتی برای کار دارند، هر دو در طی زمان کاهش یافته است.
محل کار کانادایی‌ها را می‌توان در چهار گروه دسته‌بندی کرد:
- آنهایی که مکان ثابتی برای کار دارند
- آنهایی که در خانه کار می‌کنند
- آنهایی که محل کارشان آدرس ثابتی ندارد
- آنهایی که خارج از کانادا کار می‌کنند
نسبت افراد شاغلی که به یک محل کار ثابت رفت و آمد می‌کنند، طی ۱۰ سال گذشته سه درصد افت داشته است.
نسبت کانادایی‌های شاغل در منزل نیز کمتر از یک درصد کاهش داشته است. این کاهش را می‌توان به کاسته شدن از تعداد کارگران مشاغل کشاورزی مرتبط دانست، چرا که بالاترین سهم از شاغلان در منزل را آنها تشکیل می‌دهند. در ۱۹۹۶، از هر چهار فرد شاغل در خانه، یک نفر در مشاغل مرتبط با کشاورزی مشغول به کار بود. تا سال ۲۰۱۶ این نسبت به یک نفر از هر هفت شاغل کاهش پیدا کرد.
