کلیدهای طلایی برای پسانداز در کانادا
فهرست مطالب
- توصیههای گیل واز-آکسلید مشاور امور مالی، میتواند هر کسی را از یک خرجکننده بیملاحظه به یک پساندازکننده باهوش تبدیل کند. او یک پساندازکننده مادرزاد است. وقتی پدرش به او گفت هر یک دلاری را که پسانداز کند برایش دو برابر میکند و کمک میکند که اولین حساب بانکیاش را باز کند، او فقط ۱۲ سال سن داشت.
- واز-آکسلید، که حالا یک کارشناس محبوب امور مالی است میگوید: «در هفته پنج دلار برای ناهار و دو دلار پول توجیبی میگرفتم ولی در آن مدتی که پدرم آن حرف را زد هیچ چیزی نخریدم.»
- تعریف درست از «پسانداز کردن»
- وقتی خرج میکنید، خودآگاهانه خرج کنید
- قدر چیزهایی را که دارید بدانید
- سه توصیه برای پسانداز کردن واقعی:
توصیههای گیل واز-آکسلید مشاور امور مالی، میتواند هر کسی را از یک خرجکننده بیملاحظه به یک پساندازکننده باهوش تبدیل کند. او یک پساندازکننده مادرزاد است. وقتی پدرش به او گفت هر یک دلاری را که پسانداز کند برایش دو برابر میکند و کمک میکند که اولین حساب بانکیاش را باز کند، او فقط ۱۲ سال سن داشت.
واز-آکسلید، که حالا یک کارشناس محبوب امور مالی است میگوید: «در هفته پنج دلار برای ناهار و دو دلار پول توجیبی میگرفتم ولی در آن مدتی که پدرم آن حرف را زد هیچ چیزی نخریدم.»
البته او میداند که همه این توانایی ذاتی را ندارند که برای آینده پول کنار بگذارند. واز-آکسلید برای اثبات این مطلب به یک تحقیق که یک دهه پیش انجام شده استناد میکند: یک گروه از روانشناسان به تعدادی کودک پیشدبستانی هر کدام یک مارشمالو دادند و به آنها گفتند که میتوانند شیرینیشان را بخورند، اما اگر صبر کنند و تا زمان بازگشت فرد محقق به اتاق آن را نخورند آنگاه یک شیرینی دیگر هم میگیرند. این پژوهشگرها چند سال بعد سراغ همان بچهها را گرفتند. واز-آکسلید میگوید: «بچههایی که به اندازه کافی صبر کردند تا بتوانند شیرینی دوم را هم بگیرند به شکل محسوسی در زندگی موفقتر بودند، چون آنها کسانی بودند که میتوانستند لذت خودشان را عقب بیندازند. این یک عامل تعیین کننده در ارتباط با میزان تمایل اشخاص به مدیریت پولشان به شمار میآید.»
اما کسانی که از میل طبیعی به پسانداز کردن محرومند نباید ناامید شوند. شما محکوم به یک زندگی همراه با بدهی و برنامهریزی مالی ضعیف نیستید. اگر به این توصیهها عمل کنید میتوانید طرز فکر خود را تغییر دهید و تبدیل به یک پساندازکننده ماهر شوید.
تعریف درست از «پسانداز کردن»
ما در معرض بمباران مفاهیمی مانند پسانداز از طریق کوپن، حراجی و تخفیف هستیم، اما اینها به هیچ وجه پسانداز به حساب نمیآیند. واز-آکسلید میگوید: «با این کارها شما مخارج را کاهش میدهید، اما پسانداز نمیکنید.» برای اینکه یک پساندازکننده شویم اول باید بدانیم این واژه به چه معناست. خریدن هر چیزی (حتی اگر با تخفیف باشد) خرج کردن است. او میگوید: «پسانداز یعنی اینکه پولی را برای آینده کنار بگذاریم؛ برای یک منظور بلند مدت. اگر شما پول کنار میگذارید که یک تلویزیون جدید بخرید، این پسانداز نیست؛ این خرجکردن برنامهریزی شده است.» پسانداز واقعی، از نظر واز-آکسلید، بیشتر شبیه سرمایهگذاری روی خودتان است؛ مانند اینکه برای زمان بازنشستگی یا برای اهداف آموزشی یا موارد اضطراری پول کنار بگذارید. او میگوید ما باید با پساندازهایمان بیشتر مانند سرمایهگذاری رفتار کنیم، بنابراین باید پولهایمان را جای امنی بگذاریم که بازده مناسبی داشته باشد؛ مانند حسابهای بلندمدتی که سود بالایی به آنها تعلق میگیرد.
واز-آکسلید میگوید برای اینکه مردم بتوانند روش خود را تغییر بدهند و یاد بگیرند با پسانداز کردن، رضایت و لذت ناشی از خرید را عقب بیندازند، لازم است ابتدا تشخیص دهند واقعا چه چیزهایی میخواهند. بسیاری از مردم میگویند یک خانه جدید میخواهند، اما اگر از آنها بپرسید حاضرند در مقابل داشتن خانه جدید چندین سال به تعطیلات نروند آنگاه میبینید که آنها اولویتهای دیگری دارند. او میگوید: «اشکالی ندارد. این پول شماست. میتوانید هر طور که دوست دارید خرجش کنید، اما حداقل با خودتان روراست باشید.» دانستن اینکه حقیقتا چه میخواهید، به شما کمک میکند که برای رسیدن به آن، بهترین راه را انتخاب کنید. واز-آکسلید میگوید: «تا زمانی که داشتن یک خانه یا ادامه تحصیل آنقدر برای شما مهم نباشد که حاضر باشید برای آن از چیزهای دیگری صرف نظر کنید، اینها چیزی نیست که شما حقیقتا میخواهید.»
وقتی خرج میکنید، خودآگاهانه خرج کنید
واز-آکسلید میگوید: «ما ناخودآگاهانه رانندگی میکنیم، ناخودآگاهانه کار میکنیم، ناخودآگاهانه زندگی میکنیم و این شامل خرید کردن هم میشود.» کلید اصلی برای اینکه از یک خرجکننده تبدیل به یک پساندازکننده شویم این است که از دلیل خرجکردنمان بیشتر آگاه باشیم. واز-آکسلید میگوید: «مردم اغلب به وسیله احساسات برانگیخته میشوند. اگر ناراحت یا عصبانی هستید و «لازم است» که خرید کنید، سعی کنید خرید خودتان را به سمت چیزی سودمند هدایت کنید.» برای واز-آکسلید، این میتواند خرید خواربار باشد. او میگوید: «وقتی ما پول خرج میکنیم مغزمان اندورفین ترشح میکند که باعث یک احساس خوشایند میشود.» اما این احساس خوشایند همیشه چیز طبیعی و خوبی نیست. برای آرام کردن این احساس او پیشنهاد روشنی دارد: بهجای کارت اعتباری از پول نقد استفاده کنیم. او پیشنهاد خود را اینطور توضیح میدهد: «وقتی نقدا پرداخت میکنیم درد ناشی از جدایی از پول را بهتر احساس میکنیم.» همین میتواند جلوی خرج کردن بیدلیل را برای خیلی از ما بگیرد.
قدر چیزهایی را که دارید بدانید
واز-آکسلید یکی از کسانی است که به راستی باور دارد قضاوت درباره انسان باید بر اساس روش زندگیش باشد نه مقدار پولی که دارد. اما در فرهنگ مصرفگرای امروز ما این چندان آسان نیست. او میگوید: «زندگیهای ما بر روی چیزهایی متمرکز شده است که نداریم. ما فکر میکنیم که مثلا من امسال کت جدید ندارم. این در حالی است که پنج کت دارم، اما امسال یک کت نو ندارم. همیشه دنبال این هستیم که چالههای نداشتنمان را پر کنیم.» برای اصلاح این ذهنیت که ما همیشه چیزی کم داریم، او پیشنهاد میکند که فهرستی از آنچه اکنون داریم تهیه کنیم. «به این ترتیب کارمان را با این دیدگاه شروع خواهیم کرد که ببین من چه چیزهایی دارم. ببین من چه لذتی در زندگیم دارم.»
سه توصیه برای پسانداز کردن واقعی:
۱. مخارج خودتان را تحلیل کنید
آنچه خرج میکنید و مکان آن را ثبت کنید. این باعث میشود که در مورد هزینههای معمولتان نگاه صادقانهتری پیدا کنید. خرجهای ضروری مانند خواربار را دست کم نگیرید و خودتان را به دست خودتان در مخمصه نیندازید.
۲. پسانداز کردن را وارد روال عادی زندگی کنید
پسانداز کردن یک پیگیری فعالانه است؛ نباید منفعلانه منتظر بمانید تا ببینید در پایان ماه چقدر جمع میشود. برنامهریزی کنید ببینید میخواهید در طول یکسال چقدر پسانداز داشته باشید (نکته شماره ۱ را در ذهن داشته باشید). این مقدار را تقسیم بر ۱۲ کنید و بعد هدفگذاری کنید که این مبلغ را هر ماه پسانداز کنید.
۳. بودجه بندی کنید
هیچکس نمیتواند بهصورت ذهنی حساب درآمدها و خرجهایش را نگه دارد. بنابراین مهم است آن مقدار که میتوانید در ماه در زمینههای مختلف مثل خوراک، مسکن، تفریح، مسافرت، پسانداز و غیره صرف کنید را روی کاغذ بیاورید. سپس مخارج واقعیتان را در طول ماه یادداشت کنید تا مطمئن شوید از آنچه برنامهریزی کرده بودید فراتر نمیروید.