کمکهزینه تحصیلی انتاریو؛ پشتیبانی یا دردسر برای دانشجویان؟
کمکهزینه تحصیلی انتاریو یا همان که با نام OSAP میشناسیمش، معمولا به عنوان یکی از امکانات خوب این استان برای کمک به جوانان شناخته میشود. دولت استانی با این کمکهزینه تحصیلی به دانشجویان کمک میکند راحتتر درس بخوانند. اما بد نیست بدانید این کمکهزینه مشکلاتی را هم برای جوانان و دانشجویان به وجود آورده است. این گزارش به مشکلاتی میپردازد که باعث میشود جوانان و دانشجویان حتی از دانشگاه مرخصی بگیرند و بدهیهای خود را بپردازند.
یافتههای جدید میگوید در انتاریو طی پنج سال گذشته ۷۰۰ میلیون دلار کمکهای مالی اضافی به دانشجویان پرداخت شده است. این گزارشها و بررسیها دو دلیل اصلی را برای این موضوع برمیشمارند. یکی از دلایل مهم این اتفاق، گزارش غیرواقعی دربارهی درآمد دانشجویان یا والدین آنهاست و دلیل دیگر هم انصراف از ادامهی تحصیل است.
آمارها نشان میدهد میزان سالانهی کمکهای پرداختی به دانشجویان از ۱۳۰ میلیون دلار در سال ۲۰۱۰ به ۱۷۹ میلیون دلار در ۲۰۱۴ افزایش داشته است. اما این همه مشکل نیست. دانشجویانی وجود دارند که نتوانستهاند به درستی درآمد آینده خود را پیشبینی کنند و حالا ناخواسته با مشکل روبرو شدهاند.
یک اشتباه ناخواسته
جاش تیت دانشجوی سابق علوم کامپیوتر یکی از همان دانشجویانی است که ناخواسته با این مشکل روبرو شده است. او ابتدا درآمد خود را به دانشگاه اعلام کرده است اما بدون اینکه توجه کند، چند شیفت بیشتر سر کار ایستاده و برای همین درآمد واقعیش از آنچه اعلام کرده بیشتر است. همین موضوع کافی است تا دشواریهای او برای ادامه تحصیل در دانشگاه آغاز شود.
او مدتها بعد از اینکه کمک مالی خود را خرج کرده، متوجه بروز این مشکل شده است. در نهایت او مجبور شد یک ترم را مرخصی بگیرد و یک کار تماموقت آغاز کند تا بتواند بدهیهای خود را بپردازد. او تا زمانی که وام قبلی خود را تسویه نمیکرد، نمیتوانست تقاضای یک وام جدید کند.اما دلیل این مشکلات چیست؟
یک مشکل نهادینه
گابریل رز مارکت از اتحادیهی دانشجویان انتاریو میگوید ما با یک «مشکل نهادینه شده» روبرو هستیم.
او اضافه میکند که OSAP ذاتاً معیوب است چرا که «انتظار دارد دانشجوها غیبگویی کنند» و آنها وادار میکند که درآمد و اطلاعات مالی مربوط به آیندهی خود را مدتها پیش از دستیابی به آن حدس بزنند.
کایل پرِوُست، یکی از مؤلفان کتاب «پول بیشتر برای آبجو و کتابهای درسی» که با عنوان «کتابی برای امور مالی شخصی که هر کانادایی ۱۸ ساله باید آن را بخواند» بازاریابی شد، میگوید: «مسئولیت گزارش صحیح درآمد با خود دانشجو است و برنامهی کمکهای مالی به دانشجویان انتاریو آش شله قلمکاری است که به خورد دانشجوها میدهند و بعد با بیرحمی پس میگیرند.»
پرِوُست میگوید: «روند کنونی جوانها را تشویق به دروغگویی میکند». او دوستان دورهی دانشگاه خود را به یاد میآورد که «آشکارا دربارهی درآمد والدین خود دروغ میگفتند تا وام دانشجویی بیشتری بگیرند.»
دانشجویانی که در فاصلهی سالهای ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۴ کمکهای اضافه دریافت کردهاند به طور متوسط در هر سال تحصیلی ۲,۱۰۰ دلار بیشتر از آنچه باید گرفتهاند. این یافتهها را روزنامه تورنتو استار به دست آورده است.
رز مارکت میگوید: «در روزگاری زندگی میکنیم که خیلی چیزها ممکن است دچار تغییر شود. این تقصیر دانشجوها نیست که برنامهی OSAP ارزیابی اشتباهی در مورد آنها انجام داده است. گذاشتن بار این بدهیها بر شانههای دانشجویان انتاریو که بالاترین نرخ شهریهی دانشگاهی در کانادا را هم میپردازند، سنگ انداختن در مسیر این جوانها در همین ابتدای راه است.»
مسئولان چه میگویند؟
تانیا بلازینا یکی از سخنگویان وزارت آموزش، کالجها و دانشگاهها میگوید: «وقتی دانشجویان مبالغ اضافه دریافت میکنند، OSAP تمام تلاش خود را به عمل میآورد تا این مبالغ را از طریق کسر کردن از پرداختهای آینده به او، یا اضافه کردن بر مبلغ بدهیهایش وصول کند. انتاریو مفتخر است که یکی از سخاوتمندانهترین برنامههای کمک مالی به دانشجویان را در کانادا دارد». او همچنین اشاره میکند فرایندهایی طراحی شده تا اطمینان حاصل شود که اضافهپرداختها با سرعت و به شکل مؤثر وصول میشوند.
بلازینا اضافه میکند: «آنچه اهمیت دارد توجه به این نکته است که تقریباً ۹۰ درصد از این اضافهپرداختها به احتمال زیاد وصول میشود و مبالغ غیر قابل وصول تنها نیم درصد کمکهای سالانهی OSAP را در بر میگیرد. ما به همکاری نزدیک خود با دانشجویان ادامه خواهیم داد و به آنها کمک خواهیم کرد تا بتوانند به بهترین شیوه مسئلهی دریافتهای اضافهی خود را مدیریت و از بروز مشکلات مرتبط با آن جلوگیری کنند.»
سیستم فعلی چگونه کار میکند؟
در سیستم فعلی، دانشجویان با اولین اضافه پرداخت یک هشدار دریافت میکنند و از آنها خواسته میشود که مبلغ مذکور را همراه با وام دریافتی پس از دوران تحصیل بازپرداخت کنند.
اما اگر دانشجو برای بار دوم مبالغ اضافهای دریافت کند، در آن صورت تمام کمکهای مالی به او به حالت تعلیق درمیآید تا زمانی که مبلغ مذکور را برمیگرداند. برای تیت هشدار دوم به معنی به هم خوردن همهی برنامههایش بود.
او میگوید OSAP بهخاطر اضافه پرداخت دوم که چند صد دلار بیشتر هم نبود او را از گرفتن تمام کمکهای بعدی معلق کرد. درست مثل بار اولی که به اشتباه درخواست مبلغی بیشتر از استحقاق خود کرده بود، این بار هم اخطاریه مدتها بعد از خرج شدن پول به دست او رسید.
تیت میگوید با نزدیک شدن زمان آخرین مهلت پرداخت شهریه، برگرداندن اضافهپرداخت کار دشواری به نظر میرسید.
او میگوید: «سعی کردم تا جایی که میتوانم کار کنم تا بتوانم همهی هزینهها را بپردازم. خیلی هم به آن نزدیک شدم، اما بعد از برگرداندن آن مبلغ اضافه و حساب کردن هزینهی خورد و خوراک و اجاره و رفت و آمد، فهمیدم پول کافی برایم باقی نمانده که بتوانم در ترم بعد ثبت نام کنم.»
تیت تصمیم گرفت برای جلوگیری از بروز مشکلات در آینده یک ترم مرخصی بگیرد و بصورت تمام وقت مشغول به کار شود. دسامبر گذشته او بالاخره دانشنامهی خود را در رشتهی علوم کامپیوتر از کالج آلگانکویین در اتاوا گرفت.
فارغالتحصیل جدید ما اکنون درنورثیورک زندگی میکند و به صورت تمام وقت به عنوان مهندس نرمافزار مشغول به کار است؛ البته زیر بار حدود ۲۰,۰۰۰ دلار بدهی دانشجویی.
تیت در حالی که میپذیرد دو بار از روی غفلت و بدون سوءنیت مرتکب اشتباه شده است، معتقد است که نوع تنبیه او نشان میدهد که سیستم چگونه «علیه دانشجویان کار میکند.»
او میگوید در دوران دانشجویی تابستانها در یک خرده فروشی کار میکرد و چند بار که یکی از همکارها به دلیل بیماری قادر به حضور در محل کار نشد شیفت او را هم گرفته است: «من قطعاً درآمد خودم را کمتر از مقدار واقعی تخمین زده بودم و این را قبول دارم، ولی دلیلش این بود که در تابستان شرایط به گونهای رقم خورد که ساعات بیشتری به کار مشغول شدم. شاید من باید فکر آنجا را هم میکردم و حدس میزدم که ممکن است درآمد بیشتری داشته باشم، اما در شرایطی که ممکن بود آن شغل را اصلاً به من ندهند نخواستم مبلغ بالاتری بنویسم. شما باید پیشاپیش همهی چکهای دستمزد خودتان را به دقت محاسبه کنید، ولی این کار را چطور میتوان انجام داد؟»
قانون چه راههایی پیشبینی کرده است؟
یک سخنگوی وزارت میگوید در حالت کلی برای اینگونه موارد راههایی مانند بازنگری به دلیل وجود «شرایط دشوار» در نظر گرفته شده است. در این وضعیت، دانشجو اعلام میکند بدون سوء نیت در محاسبات خود مرتکب اشتباه شده است و تعلیق کمکهای بعدی یا اجبار به بازپرداخت فوری مبالغ اضافه برای او دشواری بزرگی به وجود میآورد. تیت میگوید هرگز دربارهی چنین گزینهای کسی به او چیزی نگفته است.
یکی از کارکنان وزارت میگوید همهی اضافهپرداخت ها وصول خواهد شد. او توضیح داد چنانچه دانشجویی از برگرداندن آن مبالغ خودداری کند، دولت بدون محدودیت زمانی مسأله را تعقیب قانونی میکند.
پرداخت «کمکهای مالی اضافه» اولین بار در سال ۲۰۰۳ به عنوان یک مسأله برای دولت مطرح شد؛ سالی که OSAP آخرین بار تحت حسابرسی بازرس کل قرار گرفت. گزارش حسابرسی نگرانیهایی را برانگیخت زیرا معلوم شد بهرهی انباشته شدهی اضافه پرداختها تا زمان ادامه تحصیل دانشجو، از مالیاتدهندگان گرفته میشود.