غلامحسین نامی
از مشاهیر هنر ایران که ساکن تورنتوست برای ما از نوروز می‌نویسد
غلامحسین نامی، نقاش معاصر ایران است که در سال ۱۳۱۵ در شهر قم دیده به جهان گشود. نامی لیسانس نقاشی خود را سال ۱۳۴۲ از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران گرفت و فوق‌لیسانس نقاشی خود را نیز در سال ۱۳۵۹ از دانشگاه ویسکانسین دریافت کرد. او پیش از انقلاب یکی از موسسان «گروه آزاد نقاشان و مجسمه سازان» بود و چند دهه در دانشگاه‌های ایران به تدریس نقاشی مشغول بود.
غلامحسین نامی یکی از اعضای موسس «خانه هنرمندان ایران» است. او از بنیان گذاران انجمن هنرمندان نقاش ایران بوده و از سال ۱۳۷۷ تا ۱۳۸۰ ریاست انجمن را به عهده داشته است. آقای نامی سال ۲۰۰۴ به تورنتو مهاجرت کرد و ساکن این شهر است.
عکس‌هایی که در این صفحه چاپ شده‌اند، نمونه‌ای از آثار نقاشی غلامحسین نامی است.
سال نو و بهار نو، فرصتی است برای تازه شدن و بازنگریستن به چیستی حیات و راز و رمز چگونه زیستن. آئین نوروز، نماد رستاخیز حیات و سالگرد بیداری طبیعت و یکی از مظاهر تاریخ و فرهنگ و تمدن دیرپای اقوام ایرانی است؛ جشن جهان است و روز شادمانی زمین.
ابر و باد و مه و خورشید و فلک در کارند تا در این جشن بیداری طبیعت و تازه شدن جلوه‌های حیات بشری، شور بیافرینند و شادی و امید به زندگی را در دل‌ها زنده کنند. شکوهمندی آئین نوروزی و گرامیداشت آن همواره در درازنای تاریخ و فرهنگ دیرپای ایران زمین، بااحساس و اندیشه‌ی انسان ایرانی، پیوندی ناگسستنی یافته و علیرغم یورش‌های اقوام مهاجم خودی و غیر خودی در گذرگاه تاریخ، همچنان استوار و پایدار به‌جای مانده است.
ندای نوروز با آهنگ سبز بهاران از ژرفای تاریخ ایران زمین به گوش می‌رسد، گوش جان بسپاریم به نغمه‌های روشن سبزش، دل‌هامان سرشار از مهر وطن و به امید نابودی خردستیزی، دروغ و تاریک اندیشی و امید به رهائی و بالندگی ایرانمان در پهنه‌ی تاریخ.
نوروز سال ۱۳۹۶ بر همگان خجسته و شادمانه باد.
این مطلب را می‌توانید در فایل پی‌دی‌اف ویژه‌نامه نوروزی آتش بخوانید. از اینجا دانلود کنید:
