پدرام ناصح پدرام ناصح
آتشآموزشخانوادهروز های زندگیکودکان

۸ پیشنهاد برای اینکه رابطه نزدیکی را با فرزندان‌تان شکل بدهید

بهروز سامانی بهروز سامانی

خانواده‌هایی که مهاجرت کرده‌اند و فرزندان‌شان را به محیط تازه‌ای آورده‌اند که با فضای پیشین زندگی آنها متفاوت است، مسئولیت بیشتری در ازای آنان دارند.

اگرچه این تغییر شرایط در بسیاری موارد می‌تواند به بالندگی و رشد شخصیت فردی و اجتماعی نوجوانان کمک زیادی بکند، اما گاهی هم ممکن است اگر شرایط درست مدیریت نشود، نابه‌سامانی‌هایی پیش بیاید.

شرط اول اینکه بتوانید به فرزندان‌تان کمک کنید تا از این پیچ و خم‌ها به سلامت عبور کنند،‌ این است که رابطه نزدیکی را با آنها شکل بدهید. داشتن یک رابطه نزدیک میان پدر و مادر با بچه‌ها یعنی وجود اعتماد و احترام متقابل. رابطه‌ای که در آن فرزندان این آرامش را داشته باشند تا مکنونات ذهنی و قلبی خود را با والدین در میان بگذارند. اما چگونه؟ این مطلب ۸ پیشنهاد برای شما دارد که چطور با فرزندان‌تان نزدیک و دوست باقی بمانید.

این شماره آتش خانواده را از اینجا دانلود کنید

Atash Lifestyle 134 - For Web Page 4

شام را دور هم میل کنید

جمع شدن اعضای خانواده دور میز شام آرامش‌بخش است، به‌ویژه اینکه این سنت دارد از بین می‌رود.  وعده‌ی شام اغلب تنها زمانی در روز است که اعضای خانواده می‌توانند دور هم جمع بشوند، بنابر این، وعده‌ی شام را به یک مراسم خانوادگی تبدیل کنید. از این فرصت برای صحبت در مورد اتفاقات روز، برنامه‌ریزی برای آخر هفته و لذت بردن از مصاحبت یکدیگر استفاده کنید.

تحقیقات نشان می‌دهد نوجوانانی که دست‌کم چندبار در هفته در کنار اعضای خانواده شام می‌خورند، کمتر از سیگار یا مواد مخدر استفاده می‌کنند و نتایج بهتری در امتحانات می‌گیرند.

آنها را آزاد بگذارید، اما نزدیک‌شان بمانید

طبیعی است که نوجوانان بخواهند زمان بیشتری را با دوستان‌شان بگذرانند تا والدین. اما تصور نکنید با این امر وظیفه‌ی شما به عنوان یک پدر یا مادر کم می‌شود. راه‌هایی پیدا کنید که به آنها نزدیک باشید و در زندگی فرزندتان حضور داشته باشید. برای مثال، ممکن است مهمانی‌های عصرانه دیگر قدیمی شده باشد، اما باز هم می‌توانید دوستان فرزندتان را بعد از مدرسه به خانه دعوت کنید. شاید حضور داشتن شما در متن زندگی فرزندان‌تان باعث چالش‌هایی هم بشود، اما راه مهمی است برای بهبود روابط شما با فرزندتان.

در مورد احساسات‌تان با آنها صحبت کنید

جزئیاتی از مسائل خصوصی خودتان را با آنها به اشتراک بگذارید، اینکه آنها بدانند شما هم گاهی عصبانی می‌شوید، احساس ناامنی می‌کنید و معذب می‌شوید، به نوجوان‌تان نشان می‌دهد که شما تنها یه پدر یا مادر نیستید، بلکه شما هم یک انسان هستید. با این روش نه تنها فرزندتان احساس می‌کند که به شما نزدیک است، بلکه به اندازه کافی به شما اطمینان خواهد داشت تا در مورد مسائلی که چندان برایش خوش‌آیند نیست با شما صحبت کند.

نظرات آنها را جویا شوید

نوجوانان تقریبا در مورد همه چیز نظر دارند و برای اینکه آنها را ابراز کنند هم خجالت نمی‌کشند. بنابراین اجازه دهید آنها تصمیمات مستقل بیشتری بگیرند. برای مثال، اجازه دهید در مورد زمان و مکان درس خواندن خود، لباسی که می‌پوشند و فعالیتی که دوست دارند بعد از مدرسه انجام دهند تصمیم بگیرند. با این حال، به خاطر داشته باشید که برخی تصمیمات قابل مذاکره نیستند. والدین باید برای محافظت از سلامت، امنیت و زندگی فرزند خود، در هر سنی، محدودیت‌هایی را اعمال کنند. این محدودیت‌ها می‌تواند شامل تعیین ساعات ورود و خروج از خانه، تصمیماتی در مورد نوشیدن الکل و روابط جنسی و یا مسائلی در مورد درس و دانشگاه باشد.

به کودکان‌تان اعتماد کنید

البته گاهی نیز آنها تصمیمات اشتباهی هم می‌گیرند. اما بخصوص اگر بالای 18 سال هستند، به آنها این فرصت را بدهید تا برای مشکلات خود راه حل پیدا کنند. آیا شما نیز در همین سن همین خواسته را از والدین خود نداشتید؟

پیش از آنکه نزد آنها بروید، تماس بگیرید

اگر فرزند بزرگ‌سالی دارید، همیشه پیش از اینکه بخواهید به خانه‌اش بروید با او تماس بگیرید، مگر آنکه واقعا ضروری باشد. اگر فرزندتان نوجوان است، پیش از اینکه وارد اتاق او بشوید،‌ در بزنید.

حریم خصوصی آنها را محترم بشمارید

دفتر خاطراتش را نخوانید، به صحبت‌های تلفنی‌اش مخفیانه گوش ندهید و او را با سوالات خود تحت فشار نگذارید. اگر رفتاری وجود دارد که شما را ناراحت می‌کند، مستقیما در موردش صحبت کنید. این ۵ کلمه‌ی ساده و معجزه‌گر را استفاده کنید: «می‌توانیم در موردش صحبت کنیم؟». این یک مثال است: «اخیرا خیلی ساکت شده‌ای، من نگرانت هستم. می‌توانیم در موردش صحبت کنیم؟»

صادقانه تشویق و تنبیه کنید

والدین من زمانی که نباید، مرا تحسین می‌کنند و زمانی که باید، این کار را انجام نمی‌دهند. خوب این امر باعث می‌شود اعتماد فرزندتان به شما ضعیف شود. اگر تشویق، تنبیه و انتقاد شما صادقانه، حقیقی و از ته قلب باشد، فرزندان‌تان یاد می‌گیرند که به شما اعتماد کنند.

 

نوشته های مشابه

دکمه بازگشت به بالا
باز کردن چت
1
سلام به سایت آتش خوش آمدید
پرسشی دارید که من بتوانم پاسخ بدهم؟