خیلیها در کانادا نمیتوانند شکر را از زندگی خود حذف کنند اما به تازگی گروهی پیدا شدهاند که میگویند زندگیشان بدون مصرف شکر بهتر شده است. از طرفی، محققانی هستند که میگویند انواع شکر برای سلامتی آدمها مضر است و گروهی دیگر معتقدند میتوان شکر را از زندگی حذف کرد و روزگار بهتری داشت. اگر میخواهید بدانید جدیدترین یافتهها درباره شکر چه میگوید و با تجربه آدمهایی آشنا شوید که به طور کامل شکر را از زندگی خود کنار گذاشتهاند، این مطلب برای شماست. همین الان به سایت آتش مراجعه کنید تا ببینید مزه زندگی بدون شکر چگونه است و آیا باید آن را از زندگی خود حذف کنید یا نه.
جامعهی علمی دربارهی اینکه شکر برای سلامتی مضر است یا نه اتفاق نظر ندارد، اما برخی از مردم میگویند با حذف آن احساس بهتری پیدا کردهاند.
دیوید و ژوان دوریس از وقتی شکر، نشاستهی تصفیه شده و آبجو را از برنامهی غذایی خود کنار گذاشته اند مجموعاً ۶۵ پوند وزن کم کردهاند.
ژوان که ۵۲ سال دارد میگوید: «برادر کوچک من دچار یک حملهی قلبی شد و بعد از مقداری تحقیق و جستجو شروع کرد به رژیم گرفتن، و ظرف سه ماه ۶۰ پوند وزن کم کرد و وضعیت رگهایش هم عالی شد. فشار خونش سقوط آزاد کرد، واقعاً چیز جالبی بود.»
ژوان تا مدتی پیش گهگاه برای خودش دسر درست میکرد و بعد از ظهرها هم گاهی شکلات میخورد تا کمی انرژی بگیرد.
تنها با اندکی بیش از دو ماه رژیم غذایی کم کربوهیدرات و پر چرب، هر دو میگویند حالا تمرکز فکری بهتر و انرژی بیشتری دارند.
ژوان میگوید: «خیلی احساس متفاوتی دارم، دیگر خسته نیستم، بعد از ظهرها احساس نمیکنم که از پا افتادهام. وقتی بدن از سوزاندن شکر به سوزاندن چربی شیفت میکند، احساسی بسیار دلپذیر به شما دست میدهد.»
ژوان دیگر بخاطر کلسترول بالا از داروهای استاتین استفاده نمیکند.
او میگوید: «من دربارهی رژیمهای با کربوهیدرات پایین چیزهای زیادی خوانده بودم و به مطلبی برخوردم دربارهی اینکه چربیهای اشباع شده در حقیقت باعث بیماریهای قلبی نمیشوند. ما نیاز داشتیم که وزنمان را کنترل کنیم و به همین دلیل تصمیم گرفتیم این رژیم غذایی را امتحان کنیم، و از انتخابی که کردیم راضی هستیم.»
دیوید تحت تأثیر کاهش وزن برادر خانمش قرار گرفت و آرزو کرد که ای کاش او هم میتوانست همان کار را انجام دهد.
او میگوید: «ما در این مورد مطالعهی زیادی کردیم و به نظر میرسد دلایل علمی محکمی پشت این قضیه وجود داشته باشد؛ من وزن کم کردهام و هیچوقت هم به خودم گرسنگی ندادم. من در محل کارم با همکارها در این مورد حرف میزنم و خوشحالم از اینکه میتوانم این آگاهی را در اختیار دیگران هم قرار بدهم.»
آبجوی دستساز ممنوع است
او میگوید: «این سختترین قسمت کار بود. و دیگر سر کار خبری از شیرینی و دونات نیست.»
دیوید تصمیم دارد بعد از آنکه به وزن مورد نظر خودش دست پیدا کرد به تدریج اندکی کربوهیدرات به رژیم غذایی خود اضافه کند. اما زندگی هرگز کاملاً به شکل سابقش بر نخواهد گشت.
او میگوید: «تا آخر عمرم این برنامه غذایی من خواهد بود.»
آدام کریک پاروزن المپیکی سابق و همسرش ربکا اشتریت، نوامبر گذشته تصمیم گرفتند به همراه پسر پنج ساله و دختر دو سالهشان یک سال را بدون شکر تصفیهشده بگذرانند.
اشتریت میگوید: «هشت سال پیش بخاطر یک مشکل سلامتی من شکر را کلاً از برنامهی غذایی
خودم حذف کردم. اما وقتی این مسأله را به آدام پیشنهاد دادم در ابتدا قبول نمیکرد.»
کریک سرانجام متقاعد شد و حالا خانوادهی آنها شکر و غذاهای فرآوری شده را کلاً از رژیم غذایی خود کنار گذاشتهاند.
اشتریت میگوید: «فکر میکنم اندکی شکر مشکلی نداشته باشد، اما چرا باید در نان هم شکر باشد، چرا باید در سس ماکارونی هم شکر باشد؟ حدود سه چهارم خوراکیهای فرآوری شده حاوی شکر هستند، و به همین دلیل مردم هر روز در هر وعدهی غذایی شکر مصرف میکنند، و این کار درستی نیست.»
اشتریت – که دربارهی این پروژهی خانوادگی در وبلاگ oneyearwithout.com مطلب مینویسد – اشاره میکند که شکر افزودنی نسبتاً جدیدی به رژیم غذایی انسان است، و در چند نانو ثانیهی پایانی تاریخ تکامل بشر ظاهر شده است.
او میگوید: «من هرگز به بچههایم شکر ندادم چون در خانه اصلاً نداشتیم، و تحقیقات علمی هم به روشنی نشان دادهاند که این ماده برای سلامتی انسان زیانآور است.»