هشتمین دوره جایزه مهاجران کانادایی امسال برگزار شد و در بین ۲۵ برنده نهایی آن، نام سه ایرانی ازشهرهای ساسکاتون، تورنتو و کوکیتلام به چشم میخورد: دکتر آزیتا حدادی، ناصر راد و فرهاد صوفی.
اینها سه ایرانی موفقی هستند که امسال در کنار سایر برگزیدهها (از جمله هارجیت ساجان وزیر دفاع کانادا) توانستند بیشترین رای را به خود اختصاص دهند.
امسال در میان ۷۵ مهاجر برگزیده این جایزه، نام هفت ایرانیتبار به چشم میخورد. کیقباد اسماعیلپور، امینالله سبزواری، آمیتیس نوروزی و کبرا رحیمی نیز در این لیست حضور داشتند.
با این سه ایرانی برگزیده بیشتر آشنا میشویم.
آزیتا حدادی – ساسکاتون
تلاش برای درمان سرطان
آزیتا حدادی محقق ایرانیتبار در لابراتوار دانشگاه ساسکاچوان در ساسکاتون، امسال یکی از برندگان این جایزه است. او به غیر از پروژههای پژوهشی، استادیار داروسازی در همین دانشگاه است. او همچنین از دو فرزند خود Amanda و Aiden نگهداری میکند. ضمن اینکه آزیتا عضو شورای دانشگاه است. او دکترای داروسازی دارد و مشغول مطالعاتی در زمینه درمان سرطان است. او میگوید: «من امیدوارم پژوهشهایم در زمینه پیشرفت درمان انواع سرطانها برای بخش زیادی از سرطانها از جمله سرطان پروستات، پستان، تخمدان، ریه، سر و گردن کمک کند.»
او از سال ۲۰۰۳ به کانادا آمده و در دانشگاه آلبرتا درس خوانده است.
ناصر راد – تورنتو
مرد موفق بیزینس خودرو در تورنتو
ناصر راد یکی از کارآفرینان موفق در حوزه خودروست. او مدیرعامل شرکت Autorama است که در زمینه بیزینس خودرو فعالیت میکند و سالها به عنوان بهترین فروشگاه خودرو در تورنتو انتخاب شده است. راد میگوید: «وقتی سال 2001 Autorama را راه انداختم، میخواستم متفاوت باشم و در این بیزینس، تغییرات بزرگ و مثبتی به وجود آورم. حالا هم هدفم این است که برای دو پسرم و کارمندانم الهامبخش باشم.»
آقای راد در دانشگاه تهران داروسازی خوانده و در سال ۱۹۹۱ به کانادا آمده است. او در کانادا در زمینه بیزنس خودرو درس میخواند و در سال ۲۰۰۱ Autorama را آغاز میکند.
فرهاد صوفی – کوکیتلام
صاحب رستوران غذاهای ایتالیایی
رستوران Pasta Polo در شهر کوکیتلام در بریتیشکلمبیا یکی از بهترین غذاها و مزههای ایتالیایی را در این شهر ارائه میکند. این رستوران را فرهاد صوفی اداره میکند و خودش مهارت خاصی در غذاهای مدیترانهای دارد. او در سال ۱۹۷۴ وقتی ۲۲ سال داشت، وارد ساسکاچوان شد. صوفی برای اینکه هزینههای تحصیل خود را تامین کند در یک رستوران شروع به کار کرد. او اما از سال ۱۹۸۱ به طور جدی وارد بیزینس رستوران شد. او به مرور توانست رستورانهای خود را گسترش دهد و حالا در ۶۶ سالگی هنوز هم فعال است و تلاشهای زیادی در زمینههای اجتماعی به خصوص در زمینه تهیه مسکن مناسب برای اقشار ضعیف جامعه کرده است.