پویان طبسینژاد: عملکرد لیبرالها در مجموع مثبت بوده ولی انتظارها بیشتر است
۲۵ ساله – متولد ایران
کاندیدای حزب NDP از ویلودیل برای پارلمان فدرال
دانشآموخته تاریخ
آرای در انتخابات
تعداد واجدین شرایط: 75,172
تعداد آرای تایید شده: 45,953
تعداد آرای پویان طبسینژاد: 3,203
درصد آرا: 7 درصد
پویان طبسینژاد یکی از چهار کاندیدای ایرانیتباری بود که سال گذشته به عنوان نامزد حزب NDP از ویلودیل در انتخابات پارلمانی کانادا حضور داشت. او در طول مبارزات انتخاباتی، از سیاستهای هارپر انتقادات زیادی کرد و حالا یک سال پس از روی کار آمدن لیبرالها، به نظر میرسد اقدامات ترودو و کابینهاش را کافی نمیداند.
لازم به توضیح است که هفتهنامه آتش همزمان با مصاحبه با آقایان جوهری و احساسی (که در شماره ۶۱ همزمان با سالگرد انتخابات منتشر شد)، با آقای طبسینژاد نیز برای مصاحبه تماس گرفت که به دلیل مشغلههای آقای طبسینژاد، این مصاحبه با تاخیر انجام شد و در این شماره منتشر میشود.
این مصاحبه به درخواست ایشان به زبان انگلیسی انجام شد و آنچه مطالعه میکنید متنی است که باز بهدرخواست آقای طبسینژاد پس از ترجمه برای بازبینی نهایی در اختیار ایشان قرار گرفته است.
پویان طبسینژاد درباره کارنامه یک ساله دولت ترودو و کابینه لیبرال میگوید: «وضعیت کنونی هر چه که باشد در مقایسه با شرایط زمان هارپر یک پیشرفت به حساب میآید. گفتمان لیبرالها بهتر است. اما انتظار از دولت لیبرال بیش از این است. دولت لیبرال باید تعداد بیشتری از قوانین و مقررات تصویب شده در دوره هارپر را اصلاح کند؛ به عنوان مثال تغییرات در قوانین مهاجرتی تحت مصوبه C-24 و یا تغییرات قوانین امنیتی تحت C-51 که حقوق و آزادینهای شهروندی را محدود میکند. من فکر میکنم همه میخواهند که دولت در این زمینه فعالتر باشد؛ به خصوص جوامع مهاجر از جمله اعضای کامیونیتی ایرانی-کانادایی. امیدوارم تغییرات بیشتری در آینده نزدیک ببینیم. دولت باید نسبت به وعدهها و قولهای خود وفادار باشد.»
طبسینژاد درباره وضعیت کنونی اقتصاد کانادا معتقد است دولت باید نقش فعالتری در توانمندسازی نیروی کار کامیونیتیها داشته باشد. او میگوید: «موقعیت اقتصادی، یک موضوع پیچیده است و متاسفانه بخش زیادی از آن از دست دولتها خارج است. هر چند دولت میتواند در این زمینه قوانینی را تصویب کند که شرایط و اوضاع روز به روز بهتر شود. در مورد کانادا یکی از مسائل اصلی، موضوع اشتغال جوانان است. این مشکلی است که نیاز به اقدامات بیشتری دارد. به عنوان مثال باید از نیروی کار در کامیونیتیها حمایت کرد و زمینه ورود آنها را به بازار کار فراهم کرد. یکی دیگر از مشکلات مساله ناامنی شغلی است که متاسفانه توجه مناسبی به آن نمیشود؛ به خصوص در شرکتهای خصوصی. یکی دیگر از موارد ضرورت بالا رفتن استانداردهای محیط کار و افزایش سطح رفاه و سلامتی نیروی کار است.»
طبسینژاد در پاسخ به سوال آتش که «آیا فکر میکنید همه این مشکلات به خاطر سیاستهای لیبرالها به وجود آمده است یا محصول شرایط عمومی اقتصاد است؟» گفت: «این طور نیست که این اتفاقات به صورت مستقیم به خاطر سیاستهای لیبرالها باشد؛ به خصوص که آنها فقط یک سال است که به قدرت رسیدهاند. اما چیزهایی هست که دولت میتواند در آن به مردم و به نیروهای کار کمک کند؛ کمکی که باعث شود مردم در زمان مواجهه با مشکلات، بتوانند شرایط بهتری داشته باشند. در واقع دولت باید بین بازار و اقتصاد، تعادل برقرار کند.»
طبسینژاد دربارهی سیاستهای لیبرالها در زمینه امور پناهندگان میگوید: «البته من از اینکه کانادا سطح پذیرش پناهندگان را افزایش نداده، خرسند نیستم. متاسفانه میزان پذیرش پناهندگان ما به اندازه کشورهایی مثل آلمان نیست. با این وجود معتقدم گفتمان خوشادمدگویانه دولت لیبرال نسبت به پناهندگان، گفتمان مناسبی است و تاثیر مناسبی بر مردم کانادا میگذارد.»
او همچنین درباره وضعیت جدید سیاست خارجی کانادا گفت: «مثل بسیاری دیگر از زمینهها، به نظر میرسد گفتمان و مواضع فعالتر دولت لیبرال و همچنین قولی که آنها را برای برقراری مجدد روابط با ایران داده بودند، رویکرد مناسبی باشد ولی ما نیاز به عملگرایی و فعالیت بیشتری داریم. برقراری دوباره روابط با ایران باید یکی از اولویتهای دولت کانادا باشد زیرا بسیاری از ایرانی-کاناداییها به دلیل نبود این رابطه، در حال آسیب دیدن هستند. ما هنوز بعد از یک سال میبینیم که نتیجهای در عمل حاصل نشده است.»
طبسینژاد درباره موانعی که بر سر راه توافق ایران و کانادا وجود دارد گفت: «نام ایران از سوی کانادا در لیست حامیان تروریسم قرار دارد. این در حال حاضر یک مشکل مهم است. معتقدم قرار دادن ایران یا هر کشور دیگری در این لیست، هیچ مشکلی را حل نمیکند بلکه تنها با گفتوگو، دیالوگ و دیپلماسی سازنده میتوان اختلافات را حل کرد. این موضوع فقط مانعی برای ارتباط دولتهای دو کشور است و بار مشکلات آن بردوش ایرانی-کاناداییها میباشد. خود کانادا هم از این موضوع زیان میکند زیرا خیلی از بیزینسها مثل بمباردیه نمیتوانند محصولات خود را به ایران بفروشند. کانادا نیاز به یک تغییر واقعی و عملی در این زمینه دارد.»