بازار اجاره مسکن در تورنتو؛ صاحبخانهها خوش‌حال، اجاره نشین‌ها نگران
اجاره مسکن امسال در تورنتو تا ۱۱ درصد افزایش می‌یابد
گزارش جدید Rentals.ca نشان می‌دهد که اجاره‌ها در تورنتو، در بخش واحدهای یک‌خوابه، از ونکوور هم پیشی گرفته است، اما واحدهای دوخوابه‌ی ونکوور هنوز هم در کانادا گران‌ترین می‌باشند. افزایش قیمت خانه‌ها ناشی از عدم توازن میان عرضه و تقاضا در بازار املاک است.
مت دنیسون، مدیرعامل Rentals.ca، در باره‌ی یافته‌های این گزارش می‌گوید: «تورنتو بازار داغی بوده است. قیمت‌ها مدام در حال حرکت به سمت بالا و بالاتر است. تورنتو و ونکوور همیشه برای کسب عنوان گران‌ترین بازارهای اجاره‌ی کشور در رقابت بوده‌اند و این رقابت همواره شانه به شانه بوده است. در ماه جولای، تورنتو از ونکوور جلوتر بوده است.»
میانگین اجاره‌ی واحدهای یک‌خوابه‌ی تورنتو، ماهانه ۱,۸۶۲ دلار است، در حالیکه این رقم برای ونکوور، ۱,۸۳۳ دلار می‌باشد. میانگین اجاره‌ی واحدهای دوخوابه در ونکوور و تورنتو، به ترتیب ۲,۵۸۳ دلار و ۲,۱۹۳ دلار در ماه می‌باشد.
رقابت تورنتو و ونکوور برای کسب عنوان گران‌ترین بازار اجاره‌ی کانادا، از پیامدهای کمبود عرضه‌ی مسکن در این دو شهر به شمار می‌آید. دنیسون راه حلی دارد که می‌تواند اندکی از این فشار بکاهد، البته در مقیاسی محدود.
دنیسون تصدیق می‌کند که خانه‌های کوچک ایده‌آل نیستند، اما در عوض، اجاره بهای آنها نیز به آن شدت در حال افزایش نیست. علاوه بر این، ساختمان‌هایی که واحدهای کوچکتر دارند، معمولا امکانات بهتری عرضه می‌کنند.
خبر خوب برای صاحبخانهها در تورنتو
صاحبخانه‌های تورنتو که واحدهای خالی دارند، می‌توانند در سال آینده، از افزایش اجاره‌ای تا ۱۱ درصد بهره‌مند شوند. این خبر به استناد گزارش ملی بازار رنتال وبسایت Rental.ca است، که تنها به بررسی واحدهای خالی می‌پردازد و علاوه بر این، پیش‌بینی کرده است که میزان اجاره‌ها در کل کشور، در سال ۲۰۱۹ به میزان ۶ درصد افزایش پیدا خواهد کرد.
بن مایرز، رئیس موسسه‌ی تحقیقات و مشاوره‌ی Bullpen، می‌گوید: «احتمالا سالانه به حدود ۲۵ هزار واحد رنتال جدید نیاز است، در حالیکه عرضه‌ی سالانه‌ی ما حدود ۲ هزار واحد ویژه‌ی رنتال و ۱۸ هزار تا ۲۲ هزار کاندوی رنتال است. این یعنی ما سالانه بین ۳ هزار تا ۵ هزار واحد کمتر از تقاضای بازار عرضه می‌کنیم.»
دلیل کاهش توانایی خرید خانه در بازار تورنتو چیست؟
متاسفانه از زمانی که تست استرس B-20 در ماه ژانویه اجرا شد، بسیاری از افراد توانایی صاحب‌خانه شدن را از دست داده‌اند. علاوه بر این، کانادا رسما وارد محیط نرخ‌های بهره‌ی افزایشی شده است و این نیز به نوبه‌ی خود، اوضاع را برای خریداران بالقوه‌ی مسکن وخیم‌تر ساخته است.
بن مایرز رئیس موسسه‌ی تحقیقات و مشاوره‌ی Bullpen می‌گوید: «این امر دسترسی به اعتبار یا Credit Availability را در بازار کاهش داده است و مردم دیگر از عهده‌ی خانه‌هایی که قصد خرید آنها را دارند، برنمی‌آیند. بنابراین آنها تصمیم گرفته‌اند که به جای خریدن یک خانه‌ی اجباری که بعد از سه یا چهار سال ناچار به فروش آن می‌شوند، اجاره‌نشینی را به مدت طولانی‌تر ادامه دهند و صاحب خانه‌ای بشوند که می‌خواهند.»
شماره ۱۷۵ هفته‌نامه آتش را از اینجا دانلود کنید
