این زوج پزشک در همیلتون عاشق کارشان هستند؛ چطور کرونا آنها را از هم جدا کرد؟
Reed دانشجوی سال دوم رشته پزشکی در دانشگاه مکمستر همیلتون بود که Anushka وارد رشته پزشکی همان دانشگاه شد و آنجا با هم آشنا شدند. یک روز Reed آنوشکا را به شام دعوت کرد و آنوشکا هم پذیرفت. نخستین قرار آنها در یک رستوران شاورما در دانتاون همیلتون بود و به این ترتیب داستان عاشقانه آنها آغاز شد
فهرست مطالب
کرونا کار را برای زوجهای عاشق، سختتر از بقیه کرده است؛ بهویژه زوجهای عاشقی که خودشان جزو کادر درمان هستند و باید نگران انتقال احتمالی این بیماری به معشوقشان هم باشند.
دکتر Siemieniuk و همسرش دکتر Weeraratne در حال حاضر در چنین وضعیتی قرار دارند و با وجود عشق جداییناپذیری که به هم دارند، کرونا بینشان فاصله انداخته و مدتهاست همدیگر را ندیدهاند.
این در حالی است که هر دوی آنها بیشتر از قبل به محبت و حمایت عاطفی هم نیاز دارند. در این مطلب، داستان آشنایی این زوج عاشق را میخوانید.
همچنین، آنها به شما میگویند که این روزهای کرونایی را چگونه در بیمارستان میگذرانند و از چه طریق با هم در ارتباط هستند.
Reed Siemieniuk در سال ۲۰۱۰ دانشجوی سال دوم رشته پزشکی در دانشگاه مکمستر همیلتون بود که Anushka Weeraratne وارد رشته پزشکی همان دانشگاه شد و آنجا با هم آشنا شدند. یک روز Reed آنوشکا را به شام دعوت کرد و آنوشکا هم پذیرفت. نخستین قرار آنها در یک رستوران شاورما در دانتاون همیلتون بود و به این ترتیب داستان عاشقانه آنها آغاز شد.
از آن زمان به بعد این زوج با هماند و تاکنون کنار هم، جداییناپذیر به نظر میرسند.
زوجی که تصمیم گرفتند جدا از هم زندگی کنند
این زوج که اکنون رسما با هم ازدواج کردهاند، در کشمکش با پاسخگویی به تقاضا در زمان همهگیری کرونا، این تصمیم سخت را گرفتند که برای مدتی جدا از هم زندگی کنند.
آنها در تلاش برای اینکه بتوانند تا جایی که ممکن است آماده خدمت در خط مقدم مبارزه با کرونا باشند، در دو مکان جدا از هم زندگی میکنند تا احتمال مبتلا کردن یکدیگر را کاهش دهند.
دکتر Siemieniuk، که اکنون در یک آپارتمان Airbnb در همیلتون زندگی میکند، پیشبینی کرده بود که نتواند همسرش را برای مدت زیادی ببیند. در حالی که به نظر میرسد همسرش بیشتر از همیشه به حمایت و پشتیبانی او نیاز دارد.
این محقق ۳۲ ساله که تمرکز اصلی او بر بیماریهای عفونی است میگوید: «این کار ارزش ریسک کردن ندارد. من میخواهم جانها را نجات بدهم».
کم و کاستیهای سیستم مراقبت سلامت کانادا برای مبارزه با کرونا
دکتر Siemieniuk در بخش پزشکی داخلی در Hamilton Health Sciences کار میکند. او میگوید بیمارستانها در انتاریو از زمانی که من کارم را در پزشکی آغاز کردم، عملکرد خوبی دارند که بیشتر از ظرفیت آنهاست.
او ادامه میدهد: «بیمارستانها فضایی برای گسترش دادن ندارند و با کمبود نیروی کار در بخش مراقبت سلامت مواجه هستیم. در واقع، سیستم مراقبت سلامت ما طوری ساخته نشده که بتواند با پاندمیهایی شبیه این، کنار بیاید».
این مشکلات، به همراه کمبود وسایل حفاظت شخصی باعث شده پزشکان مجبور شوند خود را در موقعیتهای خطرناکی قرار دهند.
دکتر Siemieniuk میگوید: «بیمارستانها از ما میخواهند تا ماسکها را سهمیهبندی کرده و از ماسک جراحی استفاده کنیم اما این کار نمیتواند بهطور کامل از ما در برابر انتشار ویروس محافظت کند. البته، تعداد محدودی ماسک N95 در اختیار داریم که آنها را برای شرایط بسیار فاجعه آمیزتر نگه داشتهایم. ولی این شرایط، همه ما را در ریسک بالای ابتلا قرار میدهد. نگرانیم که بیمارستانها و دولتها نتوانند ما را در برابر بیماری حفاظت کنند».
کارکنان بخش سلامت هر جایی که میتوانند به دنبال تهیه وسایل حفاظت شخصی برای خودشان هستند.
نگرانی برای نوزادهایی که در این شرایط به دنیا میآیند
در همین شرایط، نوزادها به دنیا میآیند. دکتر Weeraratne که بهعنوان متخصص اطفال در Scarborough Health Network در تورنتو کار میکند میگوید: «بزرگترین نگرانی من این است که در معرض این ویروس قرار بگیرم و آن را با خودم به بیمارستان ببرم و زنان باردار و نوزادان تازه متولد شده را ویزیت کنم، در حالی که متوجه نشدهام که با ویروس تماس داشتهام و ناخواسته ناقل بیماری باشم».
او ادامه میدهد: «البته، موقع انتخاب رشته پزشکی، همه در جریان این موضوع هستند و موافقت میکنند که در معرض بیماری قرار بگیرند ولی این مسئله باعث نمیشود که بتوانیم ساده با آن کنار بیاییم».
پزشکان و کادر درمانی به حمایت عاطفی نیاز دارند
دکتر Weeraratne اضافه میکند: «خیلی سخت است کسی را در اطراف خود نداشته باشید تا با او در مورد همه این مسائل و نگرانیها صحبت کنید. هر چقدر که بیمارستانها به مکانهایی پراسترستر تبدیل میشوند و پر از انرژی منفی و اضطراب هستند، شما به حمایت عاطفی در منزل بیشتر نیاز پیدا میکنید».
استفاده از تکنولوژیهای ارتباطی برای حفظ ارتباط
در حالی که دنیا در مورد نحوه برقراری ارتباط با یکدیگر در حال خلاقتر شدن است، این زوج تورنتویی هم از همین تکنولوژیها برای برقراری ارتباط با هم استفاده میکنند. آنها با تماس گرفتن و پیام دادن بعد از هر شیفت برای احوالپرسی یا میتینگهای گروهی با دوستان از طریق سرویسهای ویدیوکنفرانس زوم، تلاش میکنند که ارتباط خود را با هم حفظ کنند.
دکتر Siemieniuk ادامه میدهد: «صادقانه بگویم که احساس تنهایی میکنم. ما موجوداتی اجتماعی هستیم که به تماس نزدیک با دیگر انسانها نیاز داریم».
دکتر Weeraratne نیز میگوید که شوهرش، بیشتر از هر فرد دیگری که او میشناسد، دوست دارد تا هر زمان که ممکن است طول بکشد، این شرایط را تاب بیاورد و خودش را ملزم میبیند که در خط مقدم مبارزه با کرونا حضور داشته باشد.
به گفته دکتر Weeraratne، همسرش میخواهد دنیا را به جای بهتری برای زندگی همه تبدیل کند.
یک دیدگاه