آیا خانه شماره ۲۴ ساسکس ارزش تاریخی دارد؟
آیا تعمیر یک خانه ۱۴۷ ساله کار درستی است؟ اگر این خانه، یک خانه تاریخی باشد و نمایان‌گر تاریخ کشور، همه می‌گویند کار درستی است. در واقع تعمیر این خانه، تعمیر یک خانه شخصی نیست بلکه مرمت میراث ملی است.
اما آیا این خانه واقعا ارزش تاریخی دارد؟ آیا اینکه یک و نیم قرن از آن می‌گذرد به معنای این است که شناسنامه تاریخی کاناداست؟ دو معمار کانادایی در این باره اظهارنظر می‌کنند و به ما می‌گویند که این خانه چرا مهم است و چرا مهم نیست.
وقتی جاستین ترودو اعلام کرد می‌خواهد پس از شروع به کار رسمی‌اش، ساختمان شماره ۲۴ ساسکس را تعمیر کند، برخی از کارشناسان گفتند این ساختمان ۱۴۷ ساله ارزش تعمیر کردن ندارد.
مطلب مرتبط:
این خانه بیشتر یک آدرس است
محل اقامت رسمی نخست‌وزیر کانادا در وضعیت اسف‌باری قرار دارد. پنجره‌های آن بد ساخته شده‌اند. سیم‌کشی نیاز به تعویض دارد و دیوارهایش پر از پشم شیشه‌اند. طبق گزارش‌ها، بیش از ۱۰ میلیون دلار برای تعمیر آن بودجه نیاز است.
جاستین ترودو، نخست‌وزیر کانادا به جای نقل مکان کردن به خانه معروف کانادا، تصمیم گرفته خانواده‌اش را در کاتیج Rideau مستقر کند.
دنیل لیبرمن، استادیار دانشکده معماری، چشم‌انداز و طراحی جان اچ دنیلز در دانشگاه تورنتو می‌گوید: «گر چه مکان خانه در ساحل جنوبی رودخانه اتاوا تماشایی است، اما خود خانه به تنهایی هیچ شاخصه تاریخی خاصی ندارد.»
او می‌گوید: «آدرس این خانه از مواد فیزیکی که با آن ساخته شده مهم‌تر است.» لیبرمن می‌گوید در حالی که مقر رهبران سایر کشورها مانند کاخ سفید، میزبان نشست‌های مهمی است، در ساختمان شماره ۲۴ ساسکس کمتر چنین اتفاقاتی روی داده است.
تخریب این بنا می‌تواند فرصت مناسبی برای خانه نخست‌وزیر باشد و در آن بتواند برنامه‌ریزی‌ها و جلسات را در آن برگزار کند. به نظر او موضوع اصلی برای چنین خانه‌ای همین کاربری است.
تاریخچه معماری بنا
تخریب ساختمان شماره ۲۴ ساسکس به معنای دور ریختن ۱۵۰ سال از تاریخ کانادا نیست. گرچه این بنا در سال ۱۸۶۸ یعنی یک سال پس از کنفدراسیون مورد بهره‌برداری قرار گرفته، اما ربط آن با نخست‌وزیران کشور به سال‌های اخیر برمی‌گردد. لوئیز سنت لارنت در سال ۱۹۵۰ اولین نخست‌وزیری بود که به این خانه آمد.
گذشته از ساکنان برجسته این بنا، چیزهای کمی در مورد ساختمان شماره ۲۴ ساسکس وجود دارد که مطلقا کانادایی باشد. این ساختمان توسط یک نجیب‌زاده آمریکایی-ورمونتی به نام جوزف کوریر به شیوه نئوگوتیک که در آن زمان مد روز اروپا بود ساخته شد.
لزوم ساخت دوباره یک بنای کانادایی
اسکات ویر یکی از مدیران موسسه معماری «ارا» در تورنتو، می‌گوید: «وضعیت بد این بنا فرصتی است برای ساخت بنایی جدید و با معماری وطنی برای اقامت نخست‌وزیر.»
او می‌گوید معماران زیادی در کشور وجود دارند که توانایی طراحی چیزی را که درخور کانادا باشد دارند. بر خلاف برخی از منتقدان، ویر معتقد است که بخش‌هایی از بنا قابل بازسازی بوده و نیازی به تخریب کامل آن وجود ندارد.
او اشاره می‌کند که معماران کانادایی اخیرا با پیوند سازه‌های جدید به ساختمان‌های قدیمی، کارهای خارق‌العاده‌ای انجام داده‌اند؛ مانند هنرستان موسیقی سلطنتی تورنتو و موزه طبیعت در اتاوا. او چیزی شبیه به این کارها را برای این ساختمان مدنظر دارد.
اسکات ویر می‌گوید: «فکر می‌کنم امکان تخریب بخشی از خانه و بازسازی آن وجود داشته باشد. می‌توان بخش‌هایی از ساختمان را با یک طراحی جدید به چشم‌انداز پشت آن مرتبط کرد.»
