مسکن در انتاریو باید مقرون به‌صرفه بشود؛ همه موافقند اما بر سر راه‌کارهای آن اختلاف دارند
در زمان مبارزات انتخاباتی، هر یک از احزاب کانادا، راه‌حل‌هایی را برای مسکن مقرون‌به‌صرفه ارائه می‌دادند. حالا، با گذشت حدود دو ماه از انتخابات، دولت انتاریو هم کارگروه جدیدی را برای مقرون‌به‌صرفه‌تر کردن مسکن پیشنهاد کرده است.
با این حال به نظر می‌رسد هر کدام از دولت‌های استان انتاریو، دولت فدرال و نهاد صنفی مشاوران مسکن انتاریو راه‌کارهای خاص خود را برای این موضوع دارند.
نهاد صنفی مشاوران مسکن انتاریو OREA خواستار به روزرسانی قوانین منطقه‌بندی هستند تا امکان تبدیل خانه‌های تک‌خانواده به املاک چند واحدی تسهیل شود.
اما دولت معتقد است اتخاذ سیاست‌هایی مانند استفاده از مکانیسم‌های تشویقی برای ورود خریداران خانه اولی، کاهش تقاضا در بازار از طریق ممنوعیت موقت خرید خانه توسط خریداران خارجی، اخذ مالیات از خانه‌های خالی و بالاخره تغییر فرآیند نظارتی برای ممنوعیت رقابت کور قیمت‌ها یا blind bidding و افزایش شفافیت قیمت می‌تواند به صرفه‌مند شدن مسکن در انتاریو کمک کند.
این گزارش آتش دیدگاه‌های مختلف در دولت و بازار و نیز نظرات کارشناسی درباره مقرون به‌صرفه کردن مسکن در انتاریو را بررسی می‌کند.
در زمان مبارزات انتخاباتی، هر یک از احزاب کانادا، راه‌حل‌هایی را برای مسکن مقرون‌به‌صرفه ارائه می‌دادند. حالا، با گذشت حدود دو ماه از انتخابات، دولت انتاریو کارگروه جدیدی را برای مقرون‌به‌صرفه‌تر کردن مسکن پیشنهاد کرده است.
یکی از گروه‌های محلی اعتقاد دارد که بهترین راهبرد در این زمینه، به‌روزرسانی قوانین منطقه‌بندی خانه‌های تک‌خانواده single-family zoning laws است.
امروزه، تبدیل خانه‌های تک‌خانواده به املاک چند واحدی در یک محله تورنتو، مانند تان‌هاوس یا تریپلکس، غیرقانونی است.
انجمن املاک و مستغلات انتاریو Ontario Real Estate Association یا همان OREA قانون منطقه‌بندی را منسوخ و انحصاری می‌نامد.
از آنجایی که ساخت‌وساز مسکن به جنوب دریاچه انتاریو و شمال Greenbelt محدود شده، OREA ادعا می‌کند که مدیریت موثرتر زمین، بسیار مهم است تا کانادایی‌های بیشتری بتوانند خانه بخرند.
باید به این نکته اشاره کرد که پلتفرم مسکن مقرون‌به‌صرفه دولت فدرال، شامل انگیزه‌های بیشتر برای بهبود مقرون‌به‌صرفه بودن در کانادا، افزایش نقدینگی بیشتر در قالب یک حساب پس‌انداز بدون مالیات برای خانه اولی‌ها، مشوق خرید خانه برای اولین بار و اعتبارات مالیاتی و کاهش هزینه‌های بیمه وام مسکن است.
اما آیا این تلاش‌ها برای کاهش رشد قابل توجه قیمت‌ها کافی خواهد بود؟ این سیاست‌ها می‌توانند قیمت‌ها را کنترل کنند، اما به‌گفته بسیاری از اقتصاددانان، مسکن را مقرون‌به‌صرفه‌تر نمی‌کنند.
برخی متخصصان استدلال می‌کنند که این مکانیسم‌ها، پول را به کسانی می‌رساند که خودشان از قبل توانایی ورود به بازار مسکن را دارند.
آقای Stephen Brown، اقتصاددان ارشد Capital Economics Canada در این باره می‌گوید: «تمرکز بر سیاست‌های تقاضا باید به گروه کوچکی از خریداران کمک کند تا به‌زودی وارد بازار شوند، اما این کار در نهایت، قیمت مسکن را در بلندمدت افزایش می‌دهد».
مقامات کانادایی همچنین، در تلاش برای کاهش تقاضا هستند که قبلا در چندین بازار مسکن در سراسر کشور مشاهده شده است. این ابزارها شامل ممنوعیت موقت خرید خانه توسط خریداران خارجی است.
جاستین ترودو نخست‌وزیر کانادا هم خواستار دریافت مالیات بر خانه‌های خالی شده است؛ زیرا به‌گفته او، زمانی که بسیاری از کانادایی‌ها در تلاش برای خرید خانه هستند، خانه‌ها نباید خالی بمانند.
یکی دیگر از اجزای بخش مسکن کانادا که ممکن است بعد از انتخابات با تغییر مواجه شود، فرآیند نظارتی است. دولت فدرال ممنوعیت رقابت کور قیمت‌ها یا blind bidding، افزایش شفافیت قیمت و حقوق قانونی بازرسی خانه را توصیه کرده است.
با توجه به اینکه بسیاری از این مسائل توسط دولت‌های استانی مدیریت می‌شوند، این اقدامات نیاز به مشارکت بین دولت فدرال و استان‌ها دارد.
