۱۱ آگوست ۱۹۸۶؛ نجات ۱۵۰ پناهجوی تامیلی در آب‌های کانادا و حرف و حدیث‌های پس از آن
روز ۱۱ آگوست، برای پناهجویان و سیستم مهاجرت کانادا، یک روز ویژه است، چون در چنین روزی در ۳۶ سال پیش یعنی سال ۱۹۸۶ بیش از ۱۵۰ پناهجوی تامیلی در دو قایق در نزدیکی Newfoundland پیدا شدند و نجات یافتند.
نجات این افراد نه تنها باعث شد زندگی جدیدی را در کانادا آغاز کنند، بلکه تبدیل به نقطه عطفی در تاریخ پناهندگی و مهاجرت کانادا شد.
در آن زمان، به این افراد اجازه داده شد که حداقل به مدت یک‌سال در کانادا بمانند. این اقدام، برخی دیگر از مهاجران که از روش‌های مناسب مهاجرت کرده بودند را خشمگین کرد.
ماجرا از این قرار بود که کاپیتان Gus Dalton و خدمه‌اش از ساحل St. Mary’s Bay، دو قایق نجات فرسوده را پیدا کردند که مملو از پناهجویان Tamil بود.
یک قاچاقچی این افراد که از درگیری‌های مسلحانه در سریلانکا فرار می‌کردند را شبانه در دریا رها کرده بود.
کاپیتان دالتون از نیروی دریایی کانادا کمک خواست و قایق‌ها، ماهی‌های خود را به دریا ریختند تا برای پناهجویان پیدا شده، جا باز کنند. پس از آن، یک کشتی گشتی گارد ساحلی برای کمک به محل رسید.
تامیل‌های پناهجو را به ساحل سنت‌جان و سپس به دانشگاه Memorial بردند؛ جایی که به آنها غذا و اسکان دادند و آنها را به‌عنوان پناهنده پذیرفتند.
اعطای پناهندگی به این افراد بسیار جنجال‌برانگیز شد و افشاگری‌هایی درباره سفر آنها صورت گرفت.
آنها ادعا کرده بودند که از سریلانکا به هند فرار کرده‌اند و از آنجا به‌صورت مستقیم به کانادا آمده‌اند، اما بعدا مشخص شد قبل از کانادا در آلمان غربی بوده‌اند.
سخنگوی پناهندگان توضیح داد که بسیاری از آنها در آلمان غربی مورد آزار و اذیت پلیس قرار گرفته و محدودیت رفت‌وآمد داشتند و برای همین به کانادا آمده‌اند.
رسانه‌های کانادایی، واکنش تندی نسبت به این موضوع نشان دادند و پناه دادن به این افراد را نادرست خواندند.
با این حال، دولت کانادا، اقدام پناه دادن به این افراد را دارای ماهیتی بشردوستانه دانست.
