افزایش تعداد جوانان کانادایی که به خانه والدین خود برمیگردند؛ آیا والدین باید از آنها اجاره بگیرند؟

با افزایش شدید هزینههای زندگی و اجاره در کانادا، زندگی جوانان بزرگسال در خانه پدر و مادر به یک روند روبهافزایش تبدیل شده است.
تازهترین دادههای سازمان آمار کانادا نشان میدهد ۳۵.۱ درصد جوانان ۲۰ تا ۳۴ ساله همچنان با والدین یا پدربزرگ ـ مادربزرگ خود زندگی میکنند؛ رقمی که نسبت به سال ۲۰۰۱ حدود ۵ درصد بیشتر شده است.
وقتی اجاره یک واحد یکخوابه در تورنتو به حدود ۲ هزار و ۳۵۵ دلار رسیده، این انتخاب برای بسیاری اجتنابناپذیر است.
اما پرسش مهم اینجاست: آیا والدین باید از فرزندان شاغل خود اجاره بگیرند؟
کارشناسان مالی مثل Terry Wright از LT Wealth Management معتقدند این اقدام فقط جبران هزینههای خانه نیست؛ بلکه فرزندان را برای دنیای واقعی آماده میکند. او میگوید پرداخت سهمی از هزینهها، نخستین درس بزرگسال شدن و مدیریت پول است.
نمونههایی مانند Rosa-Lee Farquharson از Burlington نشان میدهد مشارکت مالی میتواند فراتر از مسئولیتپذیری باشد. او با پرداخت بخشی از اجاره به مادر و ناپدریاش توانست همراه آنها برای یک پیشپرداخت خرید خانه پسانداز کند و حالا هدف خانواده این است که در آینده خانه دیگری هم برای او خریداری شود.
خانم Lianne Hannaway، متخصص مالی تاکید میکند چنین گفتوگویی باید با احترام و بهصورت «بزرگسال با بزرگسال» مطرح شود؛ نه والد ـ فرزند. او توصیه میکند والدین شفاف درباره هزینهها صحبت کنند؛ از خوراک و قبوض تا شارژ کاندو.
برخی خانوادهها مانند خانواده Ramnarine در GTA حتی پولی را که فرزندان پرداخت میکنند، پسانداز میکنند و بعدها آن را به آنها برمیگردانند.
اگر پرداخت مستقیم اجاره برای فرزند دشوار باشد، کارشناسان میگویند میتوان او را مسئول هزینههایی کوچکتر مثل خرید مواد غذایی یا بخشی از قبوض کرد؛ وظایفی که همچنان حس مشارکت و آمادگی مالی ایجاد میکند.









