تجربه یک کانادایی از تماشای خورشیدگرفتگی کامل؛ او تا به حال در ۱۵ نقطه دنیا این پدیده را رصد کرده است
فهرست مطالب
امروز ۸ اپریل، نخستین خورشیدگرفتگی کامل بعد از خورشیدگرفتگی ۲۶ فوریه ۱۹۷۹ در استان‌های کانادا قابل مشاهده است.
کمتر کسی تجربه تماشای یک خورشیدگرفتگی کامل و دقت به جزئیات آن را دارد، به همین دلیل، ممکن است شگفتی و جذابیت این پدیده برای خیلی‌ها به درستی قابل تصور نباشد.
با این حال، کسانی که خورشیدگرفتگی کامل را رصد کرده‌اند، همیشه منتظر تجربه دوباره این اتفاق هستند و حتی برای تماشای آن به نقاط مختلف دنیا سفر می‌کنند.
یکی از این افراد، آقای Alan Dyer است که در شهر Strathmore در جنوب آلبرتا زندگی می‌کند.
او تاکنون ۱۵ خورشیدگرفتگی کامل را در مناطق مختلف از قطب گرفته تا بیابان‌ها و جزایر استوایی، رصد کرده است و حالا برای تماشای کسوف امروز هیجان‌زده است.
در این مطلب، حس و حال او را درباره تماشای این پدیده شگفت‌انگیز می‌خوانید.
به خاطر می‌آورم که در کودکی نقشه‌های مسیر خورشیدگرفتگی را در کتاب‌های ستاره‌شناسی دنبال می‌کردم. خورشیدگرفتگی ۲۶ فوریه سال ۱۹۷۹ برای من که از کودکی عاشق دنیای نجوم بودم، جاودانه و ابدی به نظر می‌رسید، به خصوص که در دهه ۱۹۶۰ تب رقابت در اکتشافات فضایی بین ایالات متحده و شوروی سابق بالا گرفته بود.
اولین تجربه تماشای خورشیدگرفتگی، منحصربه‌فردترین تجربه‌ام بود
در آن زمان به همراه تعدادی از دوستانم که در رصدخانه Queen Elizabeth در ادمونتون کار می‌کردیم، مسیری را به سمت وینی‌پگ طی کردیم تا خورشیدگرفتگی را تماشا کنیم.
من از آن زمان تاکنون ۱۵ خورشیدگرفتگی را رصد کرده‌ام، اما هیچ‌یک زیباتر از خاطره کسوفی که آن روز برای اولین بار از لنز تلسکوپ کوچکم رویت کردم، نیست. چون آن زمان، اولین بار بود که جزئیات منحصربه‌فردی از خورشیدگرفتگی را تماشا می‌کردم.
در آن زمان، ما به منطقه‌ای رفتیم که آسمان آنجا بسیار صاف و بدون ابر بود تا دید کاملی از حلقه‌های ظریف و چرخش آنها در اطراف خورشید داشته باشیم.
اغلب مردم تعجب می‌کنند که چرا رصدکنندگان کسوف، برای تماشای این پدیده طبیعی، به نقاط مختلف دنیا سفر می‌کنند. آنها معمولا می‌گویند هنگام این رویداد، هوا درست مثل شب، تاریک می‌شود، درست است؟
خیر، این دیدگاه غلط است. تجربه خورشیدگرفتگی شبیه به هیچ تجربه دیگری نیست.
حتی بدبین‌ترین انسان‌ها نیز اگر یک بار کسوف کامل را رصد کنند، بعد از اتمام آن می‌پرسند: خورشیدگرفتگی بعدی چه زمانی است و کجا می‌توانیم به تماشای آن برویم.
اولین کسوفی که در سال ۱۹۷۹ شاهد آن بودم، آخرین باری بود که سایه تاریک ماه از مناطق پرجمعیت جنوبی کانادا عبور کرد.
ماجراجویی نهفته در صحنه‌ای که در نقطه‌ای دور و غیر قابل دسترس اتفاق می‌افتد، بخش جذابی از تجربه رصد کردن است.
برای من کسوف سال ۲۰۲۴ یک شانس بزرگ است، چون کمتر پیش می‌آید یک خورشیدگرفتگی کامل را با اتومبیلی پر از انواع تلسکوپ و تجهیزات تصویربرداری رویت کنم.
در این نقاط می‌توانید کسوف ۸ اپریل را تماشا کنید
ابتدا قصد داشتم برای تماشای این کسوف به تپه‌های Hill country تگزاس بروم، اما بعدا به دلیل پیش‌بینی‌های آب و هوایی، تصمیم گرفتم به سمت شرق کانادا، یعنی انتاریو یا کبک بروم.
برخلاف خورشیدگرفتگی‌های گذشته، کسوفی که ۸ اپریل امسال روی می‌دهد، به راحتی قابل مشاهده است. به‌طوری‌که، میلیون‌ها نفر از ساکنان آمریکای شمالی می‌توانند این پدیده را از حیاط خانه خود ببینند.
خیلی‌ها هم می‌توانند با یک رانندگی کوتاه، شاهد این خورشیدگرفتگی کامل باشند که از مکزیک شروع می‌شود و در بیش از ۱۲ ایالت آمریکا و سپس شرق کانادا دیده خواهد شد.
تنها از مرکز حلقه باریک سایه تاریک ماه است که شما می‌توانید حلقه آتشین خورشید فو‌ق‌العاده زیبا که ماه نو کاملا روی آن سایه انداخته است را ببینید.
تنها در عرض چند دقیقه کوتاه که به نظر، چند ثانیه می‌رسد خورشید تبدیل به یک حفره سیاه در آسمان می‌شود. این منظره به قدری غریب است که شما نمی‌توانید آنچه می‌بینید را باور کنید. روشنایی روز تنها در عرض چند دقیقه به هوای گرگ و میش و تاریک و روشن تبدیل می‌شود. البته، این لحظه اصلا شبیه غروب آفتاب نیست.
در زمان‌های قدیم مردم در این لحظه به شدت می‌ترسیدند. شما هم زمانی که خورشیدگرفتگی کامل را ببینید، دلیل این ترس را متوجه می‌شوید.
به خاطر داشته باشید که اگر در مسیر کسوف نیستید یا برای مشاهده آن برنامه‌ای ندارید، اتفاق بزرگی را از دست می‌دهید.
ولی حتی اگر در مسیر خورشیدگرفتگی هم نیستید تنها با چند کیلومتر رانندگی از تورنتو یا شمال مونترال می‌توانید به تماشای این پدیده بروید و احساسات عجیب و منحصربه‌فردی که موقع خورشیدگرفتگی کامل به آدم‌ها دست می‌دهد را تجربه کنید.
بهتر است بدانید در یک کسوف جزئی، خورشید همچنان در آسمان می‌درخشد و اصلا قابل قیاس با شگفتی خورشیدگرفتگی کامل نیست.
احساسات مختلفی موقع تماشای خورشیدگرفتگی خواهید داشت
کسوف کامل در آسمانی صاف و روشن، آنچنان به سرعت تجارب احساسی مختلفی را پیش روی شما قرار می‌دهد که تقریبا غیر ممکن است بتوانید همه آنها را با هم حس کنید. به همین دلیل، از دست دادن ابعادی از این پدیده و تجربه شگفت‌انگیز، اجتناب‌ناپذیر است.
مثلا شاید فراموش کنید که به شفق تاریک و روشن رنگارنگی که در خط افق پدیدار می‌شود نگاه کنید، یا فراموش کنید به ستاره‌ها و سیاره‌هایی که تنها چند ثانیه در اطراف خورشید ظاهر می‌شوند، دقت کنید. ممکن است زمانی که برای ثبت این رویداد خارق‌العاده، حواستان به دوربین است، سایه ماه که به آرامی آسمان و زمین را دربرمیگیرد، نبینید.
همین لحظات از دست رفته است که سبب می‌شود ما همیشه دنبال کسوف یا حتی خسوف بعدی باشیم.
فکر می‌کنم چندین خورشیدگرفتگی را رصد کردم تا بالاخره توانستم رده‌های زودگذر سایه شگرف ماه یا باریکه‌های ظریف و عجیب تاریکی آن که به تدریج روی زمین پخش می‌شود را ببینم.
من دنبال‌کننده کسوف‌ها هستم، شاید به دلیل هیجانات شدید احساسی که در لحظه وقوع آن حس می‌کنم و مثل سوار شدن بر یک ترن هوایی است.
وقتی ترس اولیه شما به آرامشی عجیب تبدیل می‌شود
امسال پیش‌بینی شده که آسمان، قبل از خورشیدگرفتگی، کمی ابری خواهد بود. اگر ابرها اجازه دهند، شما در چند دقیقه ابتدایی خورشیدگرفتگی، ترسی که درباره آن صحبت کردم را احساس خواهید کرد، سپس شگفتی محض و لذتی باورنکردنی که به دنبال آن می‌آید، شما را دربرمیگیرد.
پس از آن نیز حس راحتی و آرامشی که با دیدن دوباره اولین اشعه‌های نور خورشید و آفتاب روزانه به شما دست می‌دهد، را تجربه می‌کنید.
حتی بدبین‌ترین اشخاص نسبت به پدیده‌های طبیعی نیز می‌توانند در این دقایق احساساتی شوند و حتی اشک بریزند.
کسوف تجربه‌ای است که به نوعی، حواس پنجگانه شما را به سخره می‌گیرد. البته که بیش از همه حس بینایی درگیر است، ولی شنوایی به دلیل سروصدای پرنده‌ها و حس لامسه به علت سرد شدن ناگهانی هوا نیز دخیل می‌شود.
اگر خورشیدگرفتگی کامل را ببینید، زندگی‌تان تغییر می‌کند
به محض تمام شدن کسوف و برگشت شرایط به حالت نرمال، منتظر باشید که زندگی کسانی مثل ما که خورشیدگرفتگی را کامل تماشا کرده‌ایم، تغییر کند. حتی ممکن است از همان لحظه برنامه‌ریزی کنیم برای تماشای زمان بعدی که دوباره سایه ماه کره زمین را لمس می‌کند.
دنبال کردن خورشیدگرفتگی حتی مرا به قطب شمال و جنوب، بیابان‌ها و جزایر استوایی کشانده است. من ناپدید شدن خورشید را در نقاط مختلف کره زمین، از جمله روی دریا، اقیانوس اطلس، اقیانوس آرام و حتی در آسمان هم دیده‌ام.
