آیا سیاستهای جدید مهاجرتی کانادا برای دانشجویان بینالمللی موفق بوده است؟ مقاله سردبیر پیشین Globe & Mail
آقای Tony Keller، از روزنامهنگاران مشهور کانادا و سردبیر پیشین روزنامه Globe & Mail امروز در مقالهای تغییرات اخیر در سیاستهای مهاجرتی کانادا را نقد و بررسی کرده است.
در بخشهایی از این مقاله آمده است:
مارک میلر ۱۵ ماه است که مسئولیت وزارت مهاجرت را بر عهده دارد و حالا سرانجام میتواند به دستاوردهای خود ببالد.
تعداد ویزاهای جدید و تمدیدی برای دانشجویان خارجی در آگوست نسبت به سال گذشته ۴۵ درصد کاهش داشت و از ۱۷۸ هزار به حدود ۹۸ هزار مورد رسیده است.
مهمترین تغییری که آقای میلر در سیستم مهاجرت اعمال کرده است به مجوزهای کار بعد از فارغالتحصیلی یا همان PGWP برمیگردد.
دانشجویان دانشگاهها از ماه آینده، همچنان قادر خواهند بود که تا سه سال PGWP دریافت نمایند، ولی اکثر رشتههای تحصیلی کالجها دیگر واجد شرایط نخواهند بود.
فقط فارغالتحصیلان این پنج حوزه در کالجها واجد شرایط اقامت و کار در کانادا خواهند بود: کشاورزی و صنایع غذایی؛ مراقبتهای بهداشتی؛ علوم، فناوری، مهندسی و ریاضیات؛ بازرگانی و حملونقل.
اما هنوز کارهای بیشتری باید انجام بگیرد. بیایید با این سوال شروع کنیم که کانادا اصلا چرا باید دانشجوی خارجی بپذیرد؟ پاسخ این است: پول و مهاجرت.
اختصاص دادن بخش عمدهای از پذیرش مهاجران به دانشجویان خارجی منطقی است. آنها اینجا درس خواندهاند، اینجا تجربهی کار داشتهاند و پیشاپیش در اینجا حضور دارند.
اما در سالهای اخیر، ما اقدام به جذب دانشجویانی کردهایم که در رشتههای سطح پایین مشغول به تحصیل بودهاند و در شغلهایی با درآمد و بهرهروی پایین استخدام میشوند.
ما باید پذیرش دانشجویان خارجی را به رشتههای باکیفیت در دانشگاهها محدود سازیم، تا مهاجرت بیشترین فایده را برای کانادا داشته باشد.
از طرف دیگر، بیشترین شهریهها نیز معمولا برای همین رشتههای باکیفیت در دانشگاهها دریافت میشود، بنابراین از نظر اقتصادی نیز پذیرش در این رشتهها بیشترین سود را برای کشور خواهد داشت.