یک شب ستارهباران در رصدخانهی ریچموندهیل
فهرست مطالب
رصدخانه David Dunlap در ریچموندهیل یکی از مهمترین و البته قدیمیترین جاذبههای گردشگری علمی کاناداست. دانشجویان، محققان و همه آنهایی که در کانادا به سیاحت در آسمان علاقه دارند، این رصدخانه را به عنوان یکی از اصلیترین مقاصد خود میشناسند.
یکی از جالبترین موارد درباره این رصدخانه این است که تلسکوپ آن، بزرگترین تلسکوپی است که در جهان وجود دارد و عموم مردم میتوانند با آن آسمان را ببینند.
برای اینکه با حال و هوای این رصدخانه و برنامههای آن آشنا شویم، یادداشتی را میخوانیم از لوک شامپیون در تورنتو. یادتان باشد قبل از اینکه به دیدن این رصدخانه بروید، در سایت آن از برنامهها و ساعات بازدید مطلع شوید.
شماره ۶۵ هفتهنامه چاپی آتش را از اینجا دانلود کنید.
لوک شامپیون- وقتی کوچک بودم (یعنی در واقع خیلی کوچک بودم) پدرم برایم یک تلسکوپ خرید. قیمت آن بیش از 100 دلار نمیشد و مثل آن بود که یک ذرهبین را رو به آسمان بگیری. اما از اینها گذشته، بعدازظهرهای گرم تابستان در کلبهی پدربزرگم میگذشت. من با او به پشت بام میرفتم و با هم به آسمان خیره میشدیم. همانجا بود که صور فلکی را کشف میکردیم و سعی میکردیم نورهای به ظاهر تصادفی که بالای سرمان بود را به گونهای تفسیر کنیم.
آسمان شب در ساحل Canal Lake در بیرون از Bolsover سیاه است؛ ظلمات مطلق. تنها میلیاردها نقطهی روشن در آسمان خودنمایی میکنند. این منطقه 100 کیلومتر دورتر از هر شهری با هر جمعیتی است و سکوت و آرامش دریاچه شما را فرا میگیرد؛ مکانی فوقالعاده برای آنکه به آسمان خیره شوید.
این یک تفریح کوتاه مدت بود، اما من را مجذوب فلک کرد. سالها بعد با خاطرهای که در ذهن داشتم همین رشته را در دانشگاه کارلتون ادامه دادم.
سفر به رصدخانه قدیمی ریچموندهیل
من یک دهه بعد، خودرویی قرض کردم و به رصدخانه ی دیوید دانلپ در تپهی ریچموند رفتم.
گاهی از اوقات در این رصدخانه برنامههایی برگزار میشود. این برنامه با یک سخنرانی اغلب جذاب و سرگرمکننده آغاز میشود که برای همه قابل فهم است. سپس از جمعیت دعوت میشود از امکانات استفاده کنند و به آسمان خیره شوند.
عنوان سخنرانی که در آن شرکت کردم این بود: حمله به مریخ.
این سخنرانی جالب و سرگرمکننده بود اما تنها مقدمهای بر موضوع سفر انسان به مریخ را بیان میکرد. تا آنجا که من می دانم رصدخانهی دیوید دانلپ بزرگترین تلسکوپ دنیا را برای بازدید عموم دارد. زمانی که این مرکز در سال 1935 ساخته شد، آینه 74 اینچی این تلسکوپ آن را به دومین تلسکوپ بزرگ دنیا تبدیل کرد.
بنابراین، پس از آنکه سخنرانی به پایان رسید، همهی ما از ساختمان اصلی به بیرون هدایت شدیم و به گنبدی رفتیم که تلسکوپ در آن قرار داشت.
جمعیت حاضر در آنجا شامل توریستها، زوجهای جوان و خانوادههای علاقهمند بود.
تماشای آسمان شب؛ تجربهای تکرارنشدنی
در بیرون از آن گنبد عظیم، گروه سه نفرهای از منجمان آماتور، تلسکوپ را برای استفاده ی عموم تنظیم میکنند تا جمعیتی که آنجا حضور دارند، در شگفتی آسمان با هم شریک شوند.
در اینجا این فرصت را داریم که به ستارهها، سیارهها و هرچیز دیگری که قابل مشاهده است نگاه کنیم.
قدیمیترین تلسکوپ کانادا
من درون این گنبد عظیم با یک تلسکوپ غول پیکر 28 تنی مواجه شدم که زمانی یکی از بزرگترین و بهترینهای دنیا بود. با این حال بعد از گذشت 80 سال، هنوز هم بزرگترین تلسکوپ کاناداست. این مکان حتی در روزهای ابری نیز فوق العاده است. اما امشب خوششانس هستم که آسمان صاف است و ستارهها دیده میشوند.
هیچ چیز دیگری را نمیتوانید با تصاویر هابل از فضا مقایسه کنید، اما گذاشتن چشم روی یک تلسکوپ 73 ساله و دیدن یک نقطهی نور کوچک در آسمان شب و تمام ستارگان که با نورهای آبی و قرمز میدرخشند چیزی است که حتی امروزه نیز برای رویاپردازی کافی است.
شاید ستارهشناسی در نهایت یک علم باشد اما شگفتانگیز بودن آن همیشه منبع الهام خواهد بود.