جزئیات جالبی از زندگی شخصی و حرفه‌ای آلیس مونرو، نویسنده کانادایی برنده نوبل ادبیات که در ۹۲ سالگی درگذشت

آلیس مونرو، نویسنده مشهور و اولین کانادایی که برنده جایزه نوبل ادبیات شده است، در سن ۹۲ سالگی درگذشت. او که گنجینه ملی کانادا محسوب می‌شود، بیش از ۱۲ مجموعه داستان کوتاه تحسین‌شده از خود برجای گذاشته است.  

در سال ۲۰۱۳، آکادمی سوئد او را به عنوان «استاد داستان کوتاه معاصر» معرفی کرد. 

آثار مونرو تاثیر زیادی بر نویسندگان مدرن گذاشت و چندین فیلم سینمایی نیز به اقتباس از آثار او ساخته شد. از جمله این فیلم‌ها می‌توان به Hateship, Loveship, 33Postcards و Julieta اشاره کرد. 

مونرو که در ۱۹۳۱ در شهر Wingham، انتاریو به دنیا آمد، مادر ۳ دختر بود و خودش در مصاحبه‌ای اعلام کرده بود که وظایف همسری و مادری باعث شد او به جای نوشتن رمان به نوشتن داستان کوتاه رو بیاورد. 

او یک کتاب‌فروشی در ویکتوریا باز کرد که تاثیر خوبی روی نویسندگی‌اش داشت، چون سعی می‌کرد کتاب‌هایی بهتر از آن چیزهایی که در فروشگاه خود می‌فروخت را بنویسد. 

مونرو جزو نویسندگان مهم کانادا بود و در طول سال‌های حرفه‌ای خود توانست جوایز متعددی کسب کند. 

بسیاری از کتاب‌های مونرو به زبان فارسی نیز ترجمه شده است. 

اهمیت این نویسنده باعث شد جاستین ترودو، نخست‌وزیر کانادا برای درگذشت او بیانیه‌ای صادر کند. در بخشی از بیانیه ترودو آمده است خانم مونرو یکی از بزرگترین داستان‌گویان جهان بود و توانست تاثیر زیادی روی نویسندگان مدرن داشته باشد.

اگر می‌خواهید با آلیس مونرو، زندگی و آثار او بیشتر آشنا شوید، خواندن این مطلب را از دست ندهید. 

آلیس مونرو در سال ۱۹۳۱ در شهر Wingham، انتاریو به دنیا آمد. او از ۱۱ سالگی به خواندن کتاب علاقمند شد و در نوجوانی شروع به نوشتن داستان‌های کوتاه کرد.

او در سال ۱۹۴۹ با رتبه اول از کلاس دبیرستان خود فارغ‌التحصیل شد و بورسیه دو ساله‌ای برای دانشگاه Western در لندن انتاریو دریافت کرد.

اولین داستان منتشر شده او، The Dimensions of a Shadow نام داشت که مجله Folio آن را منتشر کرد.

مونرو با James Munro، دانشجوی ممتاز تاریخ ازدواج کرد و ثمره این ازدواج، ۳ دختر بود.

این خانواده ۵ نفره بعدها در محله Dundarave در غرب ونکوور ساکن شدند.

آلیس مونرو در طول سال‌ها چندین بار با CBC NEWS مصاحبه کرده است. در اینجا به برخی از نکات جالب مطرح شده در این مصاحبه‌ها اشاره شده است.

 

وظایف مادری و همسری؛ دلیلی که باعث شد آلیس مونرو داستان کوتاه را به جای رمان انتخاب کند 

مونرو در یکی از مصاحبه‌های خود گفته بود که تمام دوران حرفه‌ای خود را به داستان کوتاه اختصاص داد؛ مدیومی که بسیاری، آن را دشوار و برخی آن را نسبت به رمان کم‌اهمیت‌تر می‌دانند.

دلیل مونرو برای انتخاب داستان کوتاه این بود که تعهدات ازدواج و مادری به او اجازه نمی‌داد آثار بلندتر را تکمیل کند.

 

افتتاح کتاب‌فروشی مونرو در ویکتوریا چه تاثیری روی نویسندگی او داشت 

در سال ۱۹۶۳، خانواده مونرو به ویکتوریا نقل مکان کردند و او فروشگاه کتاب خود را در خیابان Yates افتتاح کرد. فروشگاه او در روز اول افتتاح، ۱۷۵ دلار درآمد داشت که فوق‌العاده بود.

او این فروشگاه را عامل مهمی در کاهش فشارهای نویسندگی که از اواسط دهه بیست تا دهه سی سالگی زندگی خود تجربه کرده بود، می‌دانست.

مونرو در این باره می‌گفت: «نوشتن دیگر به آن چیز مهمی که باید خودم را با آن ثابت می‌کردم تبدیل نشد و فشارها کاهش یافت.»

از سوی دیگر، آلیس مونرو این اشتیاق را پیدا کرده بود که کتابی بهتر از کتاب‌های بی‌ارزش که در کنار کتاب‌های قابل تحمل‌تر فروشگاه فروخته می‌شدند، بنویسد. همسرش نیز از این اتفاق لذت می‌برد.

 

مجموعه‌ داستان «رقص سایه‌های خوشحال» باعث شد مونرو را با چخوف مقایسه کنند 

جالب است بدانید اولین مجموعه داستان‌های مونرو با نام «رقص سایه‌های خوشحال Dance of the Happy Shades» در سال ۱۹۶۸ یعنی دو سال پس از تولد آخرین دخترش Andrea منتشر شد.

این مجموعه توجه نویسندگان بزرگ کانادایی مانند مارگارت اتوود را جلب کرد، به‌طوری‌که، مونرو را با نویسنده مشهور داستان کوتاه روسی، آنتوان چخوف، مقایسه کردند.

 

این داستان باعث شهرت مونرو در عرصه بین‌المللی شد  

آلیس مونرو زمانی در عرصه بین‌المللی شناخته شد که مجله نیویورکر، اولین داستان او به نام Royal Beatings را در ۱۹۷۷ خرید.

پس از آن، مونرو رابطه چند دهه‌ای خود با این مجله را گسترش داد و جایگاه خود را در میان نویسندگان و نخبگان تثبیت کرد.

 

خانم نویسنده راحت در نوشته‌های خود تجدیدنظر می‌کرد 

نکته جالب در مورد مونرو این است که او به راحتی در نوشته‌های خود تجدیدنظر می‌کرد و به بازنویسی داستان‌های خود معروف بود، حتی اگر ناشر از او درخواست تغییر نکرده بود.

او حتی در یک مورد پس از ضرب‌الاجل چاپ کتاب Who Do You Think You Are، جریمه‌های مالی را شخصا پرداخت کرد تا داستانی کاملا جدید به آن اضافه کند و زاویه روایت داستان را از اول شخص به سوم شخص تغییر دهد.

مونرو برای این کتاب برنده جایزه فرماندار کل در سال ۱۹۷۸ شد.

او در دهه‌های بعدی دوران حرفه‌ای خود، جوایز دیگری نیز گرفت و درجه افتخاری از دانشگاه وسترن را نیز دریافت کرد.

 

مونرو سیزدهمین زنی بود که نوبل ادبیات را دریافت کرد 

مونرو در اواسط سال ۲۰۱۳ کمی پس از مرگ همسر دومش به نشنال پست گفته بود از دوران حرفه‌ای خود راضی است و احتمالا دیگر نمی‌نویسد.

او در اکتبر همان سال جایزه نوبل ادبیات را برد و تبدیل به سیزدهمین زنی شد که این افتخار را دریافت کرده است.

مونرو پس از بردن نوبل در مصاحبه‌ای با CBC گفت: «فکر می‌کنم داستان‌های من با وجود این که داستان کوتاه هستند، به طور قابل توجهی منتشر شده‌اند و امیدوارم این موضوع باعث شود مردم داستان کوتاه را به‌عنوان یک هنر مهم ببینند، نه چیزی که می‌توان آن را گسترش داد تا تبدیل به یک رمان شود.»

 

چهار داستان آخرین مجموعه مونرو، اتوبیوگرافی او هستند 

آخرین مجموعه داستان مونرو با نام Dear Life در سال ۲۰۱۲ منتشر شد. او چهار داستان آخر این کتاب را به‌عنوان اتوبیوگرافی معرفی کرد؛ اگرچه به‌صورت جزئی.

او گفت: «من معتقدم این داستان‌ها، اولین، آخرین و نزدیک‌ترین چیزهایی هستند که درباره زندگی خودم باید بگویم.»

او در ده سال اخیر زندگی خود با بیماری زوال عقل دست و پنجه نرم می‌کرد.

 

آثار مونرو که به زبان فارسی ترجمه شده است 

برخی از آثار مونرو در ایران به زبان فارسی ترجمه شده است که از جمله آنها می‌توان به «رویای مادرم» ترجمه ترانه علیدوستی، «فرار»، «خوشبختی در راه است»، «ایستگاه برهوت»، «پاییز داغ»، «پیشروی عشق» و … اشاره کرد.

 

بیانیه جاستین ترودو درباره درگذشت آلیس مونرو 

لازم به ذکر است، جاستین ترودو نخست‌وزیر کانادا، بیانیه‌ای را به مناسبت درگذشت مونرو صادر کرد. در این بیانیه آمده است:

«آلیس مونرو یکی از بزرگ‌ترین داستان‌گویان جهان بود. داستان‌های کوتاه او درباره زندگی، دوستی و ارتباط انسانی تأثیری ماندگار بر خوانندگان گذاشت. او که یک کانادایی افتخارآمیز بود، میراثی فوق‌العاده از خود به جای گذاشت.

خانم مونرو که در Wingham، انتاریو به دنیا آمد، بیشتر آثار خود را در منطقه Huron County به رشته تحریر درآورد. او در سال‌های نوجوانی می‌دانست که قرار است نویسنده شود.

او در سبک انقلابی و جذاب خود مجموعه‌های بسیاری از داستان‌های کوتاه نوشت که تأثیر زیادی بر نویسندگان مدرن داشته است.

خانم مونرو، به‌عنوان یک نابغه ادبی واقعی، در طول دوران حرفه‌ای خود جوایز بسیاری دریافت کرد که از جمله آنها می‌توان به جایزه ادبی فرماندار کل برای داستان‌نویسی به زبان انگلیسی Governor General’s Literary، جایزه بین‌المللی Booker و جایزه نوبل ادبیات اشاره کرد. او اولین کانادایی بود که افتخار دریافت جایزه نوبل ادبیات را به دست آورد.

به نمایندگی از دولت کانادا، تسلیت خود را به خانواده، دوستان و هواداران خانم مونرو ابراز می‌دارم. خلاقیت، همدلی و استعداد نویسندگی او الهام‌بخش نسل‌ها خواهد بود.»