یک خانواده کانادایی، موفق شده‌اند خانه‌ی دیتچد خود را به چهار واحد مستقل تبدیل کنند؛ راهکاری خلاقانه و خانوادگی برای مقابله با بحران مسکن و هزینه‌های بالای خانه‌دار شدن در کانادا.
زوجی به نام‌های Kathleen و John Higgins، که ساکن شهر Delta استان بریتیش کلمبیا هستند، تصمیم گرفتند خانه‌ی ۱۳۰۰ فوت‌مربعی‌شان را به چهار خانه برای فرزندان بزرگسال خود تبدیل کنند.
آن‌ها پس از سال‌ها پیگیری از شورای شهر و گرفتن مجوز، موفق شدند ملک تک‌خانواده‌ای خود را به دو قطعه ۳۳ فوتی تقسیم کرده و روی هرکدام یک ساختمان سمی دیتچد بسازند، که در مجموع شامل ۴ واحد مسکونی می‌شود.
سه فرزند این زوج به همراه خانواده‌های خود اکنون در این واحدها زندگی می‌کنند و پدربزرگ و مادربزرگ نیز در یکی از همین واحدها سکونت دارند. مادر ۹۴ ساله خانم Higgins نیز پیش از درگذشتش، شش سال آخر عمر خود را در یکی از این واحدها و در کنار خانواده سپری کرد.
هزینه ساخت هر واحد حدود ۶۸۸ هزار دلار بود. اما چون زمین در اختیار والدین بود، فرزندان تنها برای ساخت، مورگیج گرفتند. این مدل مالکیت، باعث شد جوان‌ترهای خانواده بتوانند وارد بازار مسکن شوند.
یکی از فرزندان این خانواده که مهندس سازه است، James Higgins، می‌گوید: «سخت باورم می‌شود که در همین محله‌ای زندگی می‌کنم که در آن بزرگ شدم، روی همان زمینی که خانه قدیمی‌مان بود.»
با وجود تصویب قانونی در سطح استان برای اجازه ساخت واحدهای چندگانه روی زمین‌های تک‌خانواده، کارشناسان می‌گویند این راه‌حل به تنهایی مسکن مقرون‌به‌صرفه تولید نمی‌کند. ساخت چنین پروژه‌هایی توسط توسعه‌دهندگان حرفه‌ای، به دلیل هزینه بالای زمین و ساخت، به واحدهایی با قیمت بیش از ۲ میلیون دلار منجر می‌شود.
روزنامه Globe & Mail کانادا که گزارشی در این باره نوشته می‌گوید این مدل بیشتر برای برنامه‌ریزی خانوادگی و ارث زودهنگام مناسب است، تا راهکاری برای تولید مسکن مقرون‌به‌صرفه.
به نوشته این روزنامه، طرح‌هایی مثل ساخت چند واحد در یک زمین دیتچد، وقتی موفق‌تر و کاربردی‌تر هستند که ملک در گوشه‌ی خیابان باشد و از پشت هم به یک لاین (کوچه پشتی) دسترسی داشته باشد.
