زن و شوهرها چگونه می‌توانند در هزینه‌های زندگی مشارکت کنند، اگر درآمد آنها یکسان نباشد؟ سه مدل رایج
اگر درآمد شما کمتر از شریک زندگی‌تان است، شاید بعضی روزها با خودتان فکر کنید: «آیا انصاف است که نصف اجاره را من بدهم؟» یا شاید در دل‌تان احساس گناه یا وابستگی کنید. این سوال، ذهن خیلی از زوج‌های کانادایی را درگیر کرده، چون واقعیت این است که در بیشتر روابط، درآمدها برابر نیستند.
رسانه CTV News در گزارشی به روش‌هایی اشاره کرده که زوج‌ها می‌توانند با استفاده از آنها خرج‌ها را منصفانه تقسیم کنند، بدون اینکه آرامش رابطه آنها، قربانی شود.
بر اساس گزارش اداره آمار کانادا، به ازای هر یک دلاری که مردان درآمد دارند، زنان شاغل بین ۲۵ تا ۶۴ سال به‌طور متوسط، تنها ۷۰ سنت دستمزد می‌گیرند.
این شکاف درآمدی دلایل مختلفی دارد؛ از مسئولیت‌های خانوادگی گرفته تا انتخاب‌های شغلی و تحصیلی.
در همین حال، یک نظرسنجی در آلبرتا نشان داده که تقریبا نیمی از زوج‌ها بر سر پول دعوا می‌کنند، و ۱۰ درصد حتی به جدایی فکر کرده‌اند!
در این گزارش ۳ روش پرکاربرد برای تقسیم هزینه‌ها معرفی شده است:
۱- مدل «درآمد و هزینه کاملا مشترک»
در این روش، دو نفر تمام درآمدشان را در یک حساب مشترک می‌ریزند و همه مخارج از همین حساب پرداخت می‌شود. این مدل برای زوج‌هایی مناسب است که کاملا به هم اعتماد دارند و دیدگاه مالی مشترکی دارند.
۲- مدل «مشارکت نسبی در هزینه‌ها»
در این حالت، هر نفر به نسبت درآمدی که دارد، در مخارج خانه سهم دارد. مثلا اگر یک نفر دو برابر دیگری درآمد دارد، سهم او هم دو برابر می‌شود. این روش حس عدالت را بیشتر منتقل می‌کند.
۳- مدل «تقسیم پنجاه پنجاه هزینه‌ها»
در این روش، هر نفر دقیقا نصف هزینه‌ها را می‌دهد. این روش برای زوج‌هایی که درآمد مشابه دارند یا در شروع رابطه هستند، کارآمد است. اما اگر یکی از طرفین شغل نداشته باشد یا درآمدش پایین‌تر باشد، باعث فشار مالی می‌شود.
در گزارش CTV News آمده است، مهم‌تر از مدل مالی، حرف زدن درباره پول است. زوج‌هایی که ماهی یک‌بار برای بررسی بودجه و برنامه مالی کنار هم می‌نشینند، کمتر دچار اختلاف می‌شوند. اگر هم صحبت کردن درباره پول برای‌تان سخت است، مشاور مالی می‌تواند کمک بزرگی باشد.
